Übersetzungen für „umhereilen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

umhe̱r|liegen VERB intr irr

1. umherliegen (die Zeit verbringen):

umherliegen

wylegiwać się

2. umherliegen (herumstehen):

umherliegen

leżeć w nieładzie

umhe̱r|ziehen VERB intr irr +sein

umherziehen

przenosić [perf przenieść] się z miejsca na miejsce

seit Jahrhunderten ziehen die Nomaden rastlos umher

od wieków nomadowie mpl niestrudzenie przenoszą się z miejsca na miejsce

umhe̱r|gehen VERB intr irr +sein

1. umhergehen (hin- und hergehen):

umhergehen

chodzić wędrować [po czymś]

umhergehen

wędrować

im Zimmer umhergehen

chodzić po pokoju

2. umhergehen (spazieren gehen):

umhergehen

spacerować

im Garten/in der Stadt umhergehen

spacerować [perf po‑] po ogrodzie/mieście

umhe̱r|irren VERB intr +sein

umherirren

błąkać się

sie ist in der Stadt umhergeirrt

błąkała się po mieście

übere̱i̱len* [yːbɐ​ˈʔaɪlən] VERB trans

etw übereilen Entscheidung

pospieszyć się z czymś

übereilen Sie nichts!

tylko spokojnie!

umhe̱r|blicken VERB intr

umherblicken

rozglądać [perf rozejrzeć] się

fragend umherblicken

rozglądać się pytająco

umhe̱r|fahren VERB intr irr +sein

1. umherfahren (ziellos herumfahren):

umherfahren

jeździć bez określonego celu

2. umherfahren (spazieren fahren):

umherfahren

robić [perf z‑] przejażdżkę

umhe̱r|laufen VERB intr irr +sein

1. umherlaufen (ziellos herumlaufen):

umherlaufen

chodzić bez celu

2. umherlaufen (spazieren gehen):

umherlaufen

spacerować

die Kinder laufen im Park umher

dzieci ntpl spacerują po parku

3. umherlaufen ugs (aussehen, gekleidet sein):

wie ein Landstreicher umherlaufen

wyglądać jak włóczęga

ạb|heilen VERB intr (Wunde)

abheilen

goić [perf za‑] się

betei̱len* VERB trans A (zuteilen)

beteilen

zaopatrywać [perf zaopatrzyć]

erte̱i̱len* VERB trans

1. erteilen (zukommen lassen):

erteilen Befehl

wydawać [perf wydać]

jdm etw erteilen Auftrag

przyznawać [perf przyznać] komuś coś

jdm etw erteilen Genehmigung, Lob

udzielać [perf udzielić] komuś czegoś geh

sie erteilte ihm das Wort

udzieliła mu głosu

eine Erlaubnis erteilen

wydać pozwolenie

einen guten Rat erteilen

udzielić dobrej rady

2. erteilen SCHULE:

[jdm] Unterricht erteilen

udzielać [komuś] lekcji

hịn|eilen VERB intr +sein

hineilen

śpieszyć geh

ich bin sofort zu ihm ins Krankenhaus hingeeilt

od razu pośpieszyłem do niego do szpitala

he, wo eilst du so schnell hin?

hej, dokąd się tak śpieszysz?

jeweilen [ˈjeː​ˈvaɪlən] ADV CH

jeweilen → jeweils

Siehe auch: jeweils

je̱we̱i̱ls [ˈjeː​ˈvaɪls] ADV

1. jeweils (jedes Mal):

jeweils

za każdym razem

jeweils

każdorazowo

jeweils am Monatsersten

każdego pierwszego dnia miesiąca

2. jeweils (im Einzelnen):

die jeweils Betroffenen

wszyscy, których to dotyczy

die jeweils Größten aus jeder Gruppe

wszystkie najwyższe osoby fpl z każdej grupy

3. jeweils (je):

jeweils drei Kinder gehen zusammen

dzieci ntpl idą trójkami

jeweils vier Personen

po cztery osoby

4. jeweils (zur entsprechenden Zeit):

jeweils

w odpowiednim czasie

ụrteilen [ˈʊrtaɪlən] VERB intr

[über jdn/etw] urteilen

wydać sąd [o kimś/czymś]

schnell/voreilig urteilen

wydać szybki/przedwczesny osąd

urteile selbst!

osądź sam!

du hast vorschnell über ihn geurteilt

za szybko go osądziłeś

nach seinem Aussehen zu urteilen ...

sądząc po jego wyglądzie...

zu̱|heilen VERB intr +sein

zuheilen (vernarben) (Wunde)

goić [perf za‑] się

a̱u̱s|heilen VERB intr +sein

1. ausheilen:

ausheilen (verschwinden) (Krankheit)

wyleczać [perf wyleczyć]

ausheilen (verschwinden) (Krankheit)

uleczać [perf uleczyć]

2. ausheilen:

ausheilen (gesunden) (Wunde)

wygajać [perf wygoić]

ausheilen (gesunden) (Wunde)

zagajać [perf zagoić]

I . de̱rwe̱i̱l [ˈdeːɐ̯​ˈvaɪl] ADV KONJ, de̱rwe̱i̱len [ˈdeːɐ̯​ˈvaɪlən] alt ADV (inzwischen)

derweil

w tym czasie

derweil

tymczasem

II . de̱rwe̱i̱l [ˈdeːɐ̯​ˈvaɪl] ADV KONJ, de̱rwe̱i̱len [ˈdeːɐ̯​ˈvaɪlən] alt KONJ (während)

derweil

podczas gdy [lub kiedy]

derweil sie noch tapezierte, fing er schon an zu streichen

podczas gdy ona jeszcze tapetowała, on zaczynał już malować

umhe̱r|wandern VERB intr +sein

umherwandern

wędrować [po czymś]

als Ortsunkundige solltest du nicht alleine im Moor umherwandern

nie znasz okolicy, więc nie powinieneś sam wędrować po bagnach

herbe̱i̱|eilen VERB intr +sein

herbeieilen

przybywać [perf przybyć] pośpiesznie

umher|springen VERB

Benutzereintrag

umherspringen unreg ugs

podskakiwać