Übersetzungen für „gemeenschappelijkheid“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

ge·meen·schap·pe·lijk [ɣəmensxɑpələk] ADJ

1. gemeenschappelijk (aan meer dan één persoon toebehorend):

gemeenschappelijk

gemeinschaftlich

gemeenschappelijk

Gemeinschafts-

persoonlijke en gemeenschappelijke belangen

Privat- und Gemeininteressen Pl

iets gemeenschappelijk bezitten

etw gemeinschaftlich besitzen

kamers met gemeenschappelijk gebruik van keuken

Zimmer mit Küchenbenutzung

een gemeenschappelijke kamer

ein gemeinschaftliches Zimmer

2. gemeenschappelijk (gezamenlijk):

gemeenschappelijk

gemeinsam

gemeenschappelijk

gemeinschaftlich

gemeenschappelijk

Gemeinschafts-

gemeenschappelijke doelen

gemeinsame Ziele Pl

onze gemeenschappelijke kennissen

unsere gemeinsamen Bekannten

het gemeenschappelijk welzijn

das allgemeine Wohl

het gemeenschappelijk welzijn

das Allgemeinwohl

we·ten·schap·pe·lijk <wetenschappelijke, wetenschappelijker, wetenschappelijkst> [wetə(n)sxɑpələk] ADJ

wetenschappelijk

wissenschaftlich

iets wetenschappelijk bewijzen

etw wissenschaftlich nachweisen

een wetenschappelijke expeditie

eine Forschungsreise

wetenschappelijk medewerker

≈ wissenschaftliche(r) Mitarbeiter m

het wetenschappelijk onderwijs en onderzoek

die Forschung und Lehre

het voorbereidend wetenschappelijk onderwijs

≈ der Oberstufenunterricht

zuiver wetenschappelijk onderzoek doen

reine Forschung betreiben

een instituut voor wetenschappelijk onderzoek

ein Forschungsinstitut nt

iets wetenschappelijk onderzoeken

etw erforschen

een wetenschappelijk onderzoeker

ein Forscher m

ge·meen·schaps·le·ven [ɣəmensxɑpslevə(n)] SUBST nt geen Pl

gemeenschapsleven

Gemeinschaftsleben nt

scha·de·lijk·heid <schadelijk|heden> [sxadələkhɛɪt] SUBST f

schadelijkheid

Schädlichkeit f

me·de·men·se·lijk·heid [medəmɛnsələkhɛɪt] SUBST f geen Pl

medemenselijkheid

Mitmenschlichkeit f

men·se·lijk·heid [mɛnsələkhɛit] SUBST f geen Pl

menselijkheid

Menschlichkeit f

ge·meen·schaps·ge·voel [ɣəmensxɑpsxəvul] SUBST nt geen Pl

gemeenschapsgevoel

Gemein(schafts)geist m

gemeenschapsgevoel

Gemein(schafts)sinn m

ge·meen·schap <gemeenschap|pen> [ɣəmensxɑp] SUBST f

1. gemeenschap (het gemeenschappelijk hebben):

gemeenschap

Gemeinschaft f

in gemeenschap van goederen getrouwd zijn jur.

in Gütergemeinschaft Dat leben

2. gemeenschap (geslachtsgemeenschap):

gemeenschap

Verkehr m

de geslachtelijke gemeenschap form

der Geschlechtsverkehr

gemeenschap met iem hebben

mit jdm (Geschlechts)Verkehr haben

3. gemeenschap (personen, instellingen):

gemeenschap

Gemeinschaft f

de echtelijke/huiselijke gemeenschap

die Ehe-/Hausgemeinschaft

de Franse/Vlaamse Gemeenschap belg

die französische/flämische Sprachgemeinschaft

4. gemeenschap (samenleving):

gemeenschap

Gemeinwesen nt

op kosten van de gemeenschap studeren

auf Kosten der Allgemeinheit studieren

ten laste van de gemeenschap

zulasten der Allgemeinheit

ge·meen·te·lijk [ɣəmentələk] ADJ

gemeentelijk

kommunal

gemeentelijk

Kommunal-

gemeentelijk (van kleine gemeente)

gemeindlich

gemeentelijk (van kleine gemeente)

Gemeinde-

gemeentelijk (van grote gemeente)

städtisch

gemeentelijk (van grote gemeente)

Stadt-

de gemeentelijke autoriteiten

die kommunale Verwaltung

de gemeentelijke autoriteiten

die Stadtverwaltung

ha·te·lijk·heid <hatelijk|heden> [hatələkhɛit] SUBST f

hatelijkheid

Gehässigkeit f

hatelijkheid (minder sterk)

Spitze f

hatelijkheid (minder direct)

Anzüglichkeit f

schap·pe·lijk <schappelijke, schappelijker, schappelijkst> [sxɑpələk] ADJ

schappelijk

glimpflich

schappelijk

fair

har·te·lijk·heid <hartelijk|heden> [hɑrtələkhɛit] SUBST f

hartelijkheid

Herzlichkeit f

man·ne·lijk·heid [mɑnələkhɛit] SUBST f geen Pl

mannelijkheid

Männlichkeit f