Übersetzungen für „schuilplek“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

schuil·hoek <schuilhoek|en> [sxœylhuk] SUBST m

1. schuilhoek (schuilplaats):

schuilhoek

Schlupfwinkel m

schuilhoek

Versteck nt

schuilhoek

Schlupfloch nt

2. schuilhoek (verborgen plaats):

schuilhoek

Schlupfwinkel m

de schuilhoeken van het hart

die verborgensten Winkel des Herzens

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] VERB intr

1. schuilen (zich verbergen):

schuilen

sich verbergen

schuilen

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

unterstehen

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

schuilen

liegen

schuilen

stecken

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

schui·fe·len <schuifelde, h./i. geschuifeld> [sxœyfələ(n)] VERB intr

1. schuifelen:

schuifelen (zich schuivend voortbewegen)

schlurfen

schuifelen (slangen)

gleiten

een oude man schuifelt langs

ein alter Mann schlurft vorbei

2. schuifelen:

schuifelen (telkens schuiven)

rutschen

schuifelen (met de voeten)

scharren

op zijn stoel heen en weer schuifelen

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. schuifelen (dansen, slijpen):

schuifelen

schieben

schuil·plaats <schuilplaats|en> [sxœylplats] SUBST f

1. schuilplaats (plaats om zich te verbergen):

schuilplaats

Versteck nt

schuilplaats

Unterschlupf m

iem een schuilplaats verlenen

jdm Unterschlupf gewähren

een schuilplaats vinden

unterschlüpfen

zijn huis is een schuilplaats voor velen

sein Haus ist ein Zufluchtsort für viele

2. schuilplaats (plaats om te schuilen):

schuilplaats

Unterschlupf m

schuilplaats ook mil.

Unterstand m

een schuilplaats tegen de regen

ein Unterschlupf gegen den Regen

schuil·gaan <ging schuil, i. schuilgegaan> [sxœylɣan] VERB intr

1. schuilgaan (zich verbergen):

schuilgaan

sich verbergen

schuilgaan

sich verstecken

de zon ging schuil achter donkere wolken

die Sonne verbarg sich hinter dunklen Wolken

2. schuilgaan:

schuilgaan (verscholen zijn)

sich verbergen

schuilgaan (verscholen zijn)

stecken

schuilgaan (niet meer zichtbaar zijn)

verschwinden

wat gaat er achter die bv schuil?

was verbirgt sich hinter dieser GmbH?

schuil·naam <schuil|namen> [sxœylnam] SUBST m

schuilnaam

Deckname m

schuilnaam

Pseudonym nt

een schuilnaam aannemen

sich Dat einen Decknamen zulegen

schui·men¹ <schuimde, h. geschuimd> [sxœymə(n)] VERB intr

1. schuimen:

schuimen (schuim geven)

schäumen

schuimen (van de zee ook)

gischten form

schuimen (uit een fles)

sprudeln

het bier schuimt sterk

das Bier schäumt heftig

2. schuimen (schuimbekken):

schuimen

schäumen

schuimen van woede

schäumen vor Wut

schuin·te <schuinte|n> [sxœyntə] SUBST f

1. schuinte (schuine richting):

schuinte

Schräge f

2. schuinte (helling):

schuinte

Neigung f

schuinte

Böschung f

schuit·je <schuitje|s> [sxœycə] SUBST nt

1. schuitje (kleine boot):

schuitje

Kahn m

in hetzelfde schuitje zitten übtr

im gleichen Boot sitzen

2. schuitje (ballon):

schuitje

Gondel f

3. schuitje (weef-, naaimachine):

schuitje

Schiffchen nt

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] VERB trans

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schieben

schuiven (damspel)

ziehen

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven übtr

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven übtr

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

schuiven

rauchen

schuiven

nehmen

schui·ver <schuiver|s> [sxœyvər] SUBST m

1. schuiver (bal):

schuiver

Roller m

2. schuiver ugs (val):

schuiver

Rutscher m

een schuiver maken

ausrutschen

schuif·dak <schuifdak|en> [sxœyvdɑk] SUBST nt

schuifdak

Schiebedach nt

schuif·balk <schuifbalk|en> SUBST f

schuifbalk

Schiebebalken m

schuif·la·de <schuiflade|n, schuiflade|s> [sxœyfladə] SUBST f

schuiflade

Schublade f

schuiflade (klein vooral)

Schubfach nt