Übersetzungen für „Schübe“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

schub <schubben> [sxʏp] SUBST f

schub

Schuppe f

schu·wen <schuwde, h. geschuwd> [sxywə(n)] VERB trans

schuwen

scheuen

iem/iets schuwen als de pest

jdn/etw wie die Pest meiden

het daglicht schuwen

das Tageslicht scheuen

schu·ren <schuurde, h. geschuurd> [sxyrə(n)] VERB trans

1. schuren:

schuren (met wrijving (langs iets) schuiven)

scheuern

schuren (allgemeen)

reiben

2. schuren:

schuren (wrijven: met schuurpapier)

schmirgeln

schuren (beschutting zoeken: stevig schoonmaken)

scheuern

houtwerk schuren

Holz schmirgeln

pannen schuren

Töpfe scheuern

pannen schuren (vanbinnen)

ausscheuern

schuw <schuwe, schuwer, schuwst> [sxyw] ADJ

1. schuw (niet houdend van):

schuw

scheu

2. schuw:

schuw (schichtig)

scheu

schuw (schichtig)

verhuscht ugs

schuw (verlegen)

schüchtern

schuw (bang)

furchtsam

schuwe dieren

scheue Tiere Pl

het kind is schuw

das Kind fremdelt

het paard is schuw geworden

das Pferd ist scheu geworden

schuw rondkijken

verhuscht umherblicken

schut <schut|ten> [sxʏt] SUBST nt

1. schut (stuw):

schut

Schütz nt

2. schut (wand):

schut

Wandschirm m

3. schut (beschutting):

schut

Schutz m

voor schut staan (voor schandaal)

sich blamieren

voor schut staan (niet meetellen)

überzählig sein

hij loopt voor schut (voor schandaal)

er blamiert sich

hij loopt voor schut (voor gek)

er wird zum Gespött

iem voor schut zetten

jdn zum Gespött machen

iem voor schut zetten

jdn lächerlich machen

schuin <schuine, schuiner, schuinst> [sxœyn] ADJ

1. schuin:

schuin (scheef)

schräg

schuin (abnormaal schuin)

schief

schuin (naar beneden hellend)

abschüssig

schuin gedrukt

schräg [o. kursiv] gedruckt

met een schuin oog kijken naar iets/iem übtr

etw/jdn mit schiefen Blicken betrachten

schuin oversteken

schräg über die Straße gehen

een schuine streep

ein Schrägstrich

een schuine streep

ein schräger Strich

hier schuin tegenover

hier schräg gegenüber

een schuin vlak

eine schiefe Ebene

een schuin vlak

eine schräge Fläche

2. schuin (onfatsoenlijk):

schuin

schlüpfrig

schuin

anzüglich

schuin

zotig

schuine moppen/liedjes

derbe Witze/anzügliche Lieder Pl

schuit <schuit|en> [sxœyt] SUBST f

schuit

Kahn m

schuit

Schute f

een lekke schuit übtr

eine Not leidende Firma

schuiten van schoenen

Quadratlatschen Pl

schuif <schuiven> [sxœyf] SUBST f

1. schuif (grendel):

schuif

Riegel m

schuif

Schieber m

de schuif op de deur doen

den Riegel vor die Tür schieben

2. schuif (in België: lade):

schuif

Schublade f

3. schuif (spel):

schuif

Zug m

schuim [sxœym] SUBST nt geen Pl

1. schuim (massa blaasjes; speeksel):

schuim

Schaum m

eieren tot schuim klutsen

Eier zu Schaum [o. Schnee] schlagen

het schuim van de zee

der Schaum des Meeres

het schuim van de zee (van golven ook)

die Gischt

het schuim stond op zijn mond ook übtr

der Schaum trat ihm vor den Mund

2. schuim (uitvaagsel):

schuim

Abschaum m

schuim

Auswurf m

3. schuim (gebak):

schuim

Schaumgebäck nt

schuim

Baiser nt

schuim

Meringe f

schuld <schuld|en> [sxʏlt] SUBST f

1. schuld (geldelijke verplichting):

schuld

Schuld f

een schuld aangaan

eine Schuld eingehen

een schuld afdoen/kwijten/vereffenen

eine Schuld abzahlen/abtragen/begleichen

schulden delgen

Schulden tilgen [o. löschen]

schulden hebben

verschuldet sein

diep in de schulden zitten

hoch verschuldet sein

diep in de schulden zitten

tief in Schulden stecken

zich in (de) schulden steken

sich in Schulden stürzen

preferente schuld

bevorrechtigte Schuld f

uitstaande schuld

Außenstände Pl

2. schuld (verkeerde daad, tekortkoming):

schuld

Schuld f

schuld bekennen

sich schuldig bekennen

schuld bekennen

eine Schuld eingestehen

schuld en boete

Schuld und Sühne

3. schuld (verantwoordelijkheid):

schuld

Schuld f

schuld aan iets hebben

an etw Dat schuld sein [o. Schuld haben]

door eigen schuld een ongeluk veroorzaken

einen Unfall verschulden

zich van geen schuld bewust zijn

sich keiner Schuld bewusst sein

iem de schuld van iets geven

jdm an etw Dat die Schuld geben

het is uw schuld

Sie sind schuld daran

het is uw schuld

es ist Ihre Schuld

eigen schuld dikke bult!

≈ selber schuld!

schulp [sxʏlp] SUBST f geen Pl

1. schulp (schelp):

schulp

Muschel f

in zijn schulp kruipen übtr

klein beigeben

in zijn schulp kruipen übtr

kleinlaut werden

zich in zijn schulp terugtrekken übtr

sich in sein Schneckenhaus zurückziehen

2. schulp (versiersel: naaiwerk):

schulp

Bogenkante f

schurk <schurk|en> [sxʏrk] SUBST m

1. schurk (boef):

schurk

Schurke m

schurk

Schuft m

schurk

Halunke m

2. schurk scherzh:

schurk

Halunke m

schurk

Spitzbube m

schuur <schuren> [sxyr] SUBST f

schuur (groot)

Scheune f

schuur (klein)

Schuppen m

de oogst in de schuur brengen

die Ernte einbringen