Übersetzungen für „Streits“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

stress [strɛs] SUBST m geen Pl

stress

Stress m

onder stress staan

unter Stress stehen

trits <trits|en> [trɪts] SUBST f

trits

Dreierreihe f

trits

Dreizahl f

beits <beits|en> [bɛits] SUBST nt of m

beits

Beize f

streed VERB

streed 3. Pers Sg Imperf van strijden

Siehe auch: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VERB intr

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

streek¹ <streken> [strek] SUBST f

1. streek adm.:

streek (gebied; omgeving)

Gegend f

streek (in samenstellingen)

Kreis-

in koudere streken

in kälteren Breiten

in de streek van het hart

in der Herzgegend

een groet uit verre streken

ein Gruß aus der Ferne

2. streek (windstreek):

streek

Strich m

op streek zijn übtr

in Fahrt sein

van streek zijn übtr (personen)

fassungslos sein

van streek zijn (van zaken)

nicht in Ordnung sein

van streek raken übtr

die Fassung verlieren

een maag die van streek is übtr

ein verstimmter Magen

ik raak niet zo gemakkelijk van streek übtr

mich wirft nichts so leicht um

3. streek (strijkende beweging, aanraking):

streek

Strich m

streek muz.

Bogenstrich m

met forse streken schaatsen

mit weit ausholenden Bewegungen Schlittschuh laufen

een streek met de kwast

ein Pinselstrich

streep <strepen> [strep] SUBST f

1. streep (getrokken lijn):

streep

Strich m

een streep door iets halen übtr

einen Strich durch etw machen

een schuine streep

ein Schrägstrich

ergens een streep onder zetten übtr

einen Schlussstrich unter eine Sache ziehen

2. streep:

streep (smalle strook)

Strich m

streep (op stof, weg, aan horizon)

Streifen m

er loopt bij hem een streep door übtr

er hat einen (leichten) Stich

iem over de streep trekken übtr

jdn auf seine Seite ziehen

een witte streep op de rijweg

ein weißer Streifen auf der Fahrbahn

3. streep mil.:

streep (onderscheidingsteken)

Dienstgradabzeichen nt

streep (in de vorm van een hoek)

Winkel m

gouden/zilveren strepen

goldene/silberne Litzen

op zijn strepen (gaan) staan (gehoorzaamheid eisen)

die Zügel anziehen

op zijn strepen (gaan) staan (formeel zijn)

sich stur stellen

streng¹ <streng|en> [strɛŋ] SUBST f

1. streng (bundel draden) ook med.:

streng

Strang m

een streng breiwol

ein Strang Strickwolle

2. streng (bundel haar):

streng

Strähne f

3. streng (touw):

streng

Strang m

streng

Kordel f

4. streng (rijgsel):

streng

Schnur f

een streng parels

eine Perlenschnur

stre·ken VERB

streken 3. Pers Pl Imperf van strijken¹, strijken²

Siehe auch: strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VERB intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VERB trans

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich Dat mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

stre·ven¹ [strevə(n)] SUBST nt geen Pl

streven

Streben nt

streven

Bestreben nt

het streven van de mens

das Trachten des Menschen

het streven naar onafhankelijkheid

das Streben nach Unabhängigkeit

het streven naar gemeenschappelijke doelen

die Verfolgung gemeinsamer Ziele

hij slaagde in zijn streven

seine Bemühungen erwiesen sich als erfolgreich

stre·den VERB

streden 3. Pers Pl Imperf van strijden

Siehe auch: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VERB intr

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

stre·len <streelde, h. gestreeld> [strelə(n)] VERB trans

1. strelen (aaien):

strelen

streicheln

2. strelen (aangenaam aandoen):

strelen

schmeicheln +Dat

iems eigenliefde strelen

jds Eigenliebe schmeicheln

dat streelt de tong

das kitzelt den Gaumen

stre·pen <streepte, h. gestreept> [strepə(n)] VERB trans

strepen (allgemeen)

mit Streifen versehen

strepen (met bandvormige strepen)

bändern

strepen (met ringvormige strepen)

ringeln

brits <brits|en> [brɪts] SUBST f

brits

Pritsche f

spits¹ <spits|en> [spɪts] SUBST m

1. spits (hond):

spits

Spitz m

2. spits SPORT (speler):

spits

Spitze f

spits

Angriffsspitze f

spits

Stürmer m

Brits [brɪts] ADJ

Brits

britisch

strik <strik|ken> [strɪk] SUBST m

1. strik (knoop met lussen):

strik

Schleife f

de strik gaat los

die Schleife löst sich

een strik in zijn veters maken

sich Dat die Schuhe schnüren

2. strik (valstrik):

strik

Schlinge f

iem in zijn strikken vangen übtr (in een val lokken)

jdn in die Falle locken

iem in zijn strikken vangen (inpalmen, betoveren)

jdn bestricken

een strik zetten

eine Schlinge legen [o. stellen]

3. strik (lus met een schuifknoop):

strik

Schlinge f

strik

Strick m