Übersetzungen für „einung“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

dei·ning <deining|en> [dɛinɪŋ] SUBST f

1. deining (golfbeweging):

deining

Seegang m

deining

Wellengang m

deining

Dünung f

2. deining form (golvende beweging):

deining

Wogen nt

3. deining (beroering):

deining

Aufregung f

deining veroorzaken

Aufregung verursachen

hei·ning <heining|en> [hɛɪnɪŋ] SUBST f

heining

Zaun m

ein·dig [ɛindəx] ADJ

1. eindig (een einde hebbende):

eindig

endlich

eindig

vergänglich

de eindige reeksen wisk.

die endlichen Reihen

2. eindig (beperkt):

eindig

endlich

eindig

begrenzt

ons eindig verstand

unser begrenzter Verstand

leu·ning <leuning|en> [lønɪŋ] SUBST f

1. leuning (trap):

leuning

Geländer nt

leuning

Treppengeländer nt

2. leuning (meubels):

leuning

Lehne f

3. leuning (balustrade):

leuning

Brüstung f

leuning

Balustrade f

4. leuning (reling):

leuning

Reling f

nei·ging <neiging|en> [nɛiɣɪŋ] SUBST f

neiging

Neigung f

neiging (sterker)

Hang m

neiging (m.b.t. de beurs)

Tendenz f

de neiging tot agressie

der Aggressionstrieb

ergens de neiging toe voelen

einen Hang zu etw verspüren

pei·ling <peiling|en> [pɛilɪŋ] SUBST f

1. peiling (hoogte-, dieptebepaling):

peiling

(Aus)lotung f

2. peiling (plaatsbepaling):

peiling

Peilung f

peiling

Ortung f

iets/iem in de peiling hebben [o. krijgen] übtr (in de gaten krijgen)

etw/jdn anpeilen

iets/iem in de peiling hebben [o. krijgen] (doorzien)

etw/jdn durchschauen

3. peiling (vaststelling van het alcoholgehalte):

peiling

Bestimmung f des Alkoholgehaltes

lei·ding <leiding|en> [lɛidɪŋ] SUBST f

1. leiding:

leiding (met nadruk op de verantwoordelijkheid)

Leitung f

leiding (met nadruk op aan het hoofd staan)

Führung f

iem de leiding geven

jdm die Leitung [o. Führung] übergeben

leiding geven aan iem/iets

jdn/etw leiten [o. führen]

onder leiding staan van

unter der Leitung [o. Führung] stehen von

onder leiding staan van

geleitet [o. geführt] werden von

2. leiding (bestuur):

leiding

Leitung f

leiding

Führung f

de leiding van de stakingsactie

die Streikleitung

3. leiding (buis, draad):

leiding

Leitung f

een elektrische leiding

eine Elektroleitung

4. leiding SPORT (koppositie):

leiding

Führung f

leiding

Spitze f

Ajax heeft de leiding met 2 tegen 1

Ajax führt (mit) 2:1

de leiding nemen (de eerste plaats innemen)

sich an die Spitze setzen

de leiding nemen (in punten voor komen te staan)

die Führung übernehmen

de leiding nemen (in punten voor komen te staan)

in Führung gehen

vei·ling <veiling|en> [vɛilɪŋ] SUBST f

1. veiling (openbare verkoping):

veiling

Versteigerung f

veiling

Auktion f

iets in veiling brengen

etw zur Versteigerung anbieten

iets op een veiling kopen

etw ersteigern

2. veiling (plaats, gebouw):

veiling

Auktionsgebäude nt

ein·de <einde|n, einde|s> [ɛində] SUBST nt

1. einde (plaats):

einde

Ende nt

er komt geen einde aan

es nimmt kein Ende

het einde van de weg/van de tafel

das Ende des Weges/des Tisches

dan is het einde zoek

dann gibt es kein Halten mehr

2. einde (moment):

einde

Ende nt

einde

Schluss m

aan het einde van zijn Latijn zijn übtr

mit seinem Latein am Ende sein

tot het bittere einde doorgaan

bis zum bitteren Ende gehen

tegen het einde van de winter

gegen Ende des Winters

tegen [o. bij ] het einde van het jaar

zum Jahresende

iets ten einde brengen

etw zu Ende bringen

een termijn/een contract loopt ten einde

eine Frist/ein Vertrag läuft ab

tot het einde toe

bis zum Schluss

van het begin tot het einde leugens

von Anfang bis Ende erlogen

ten einde raad zijn

weder aus noch ein wissen

eind goed, al goed Sprichw

Ende gut, alles gut

aan alles komt een einde Sprichw

alles hat einmal ein Ende

3. einde (resultaat):

einde

Ende nt

einde

Abschluss m

einde

Ergebnis nt

het einde van de besprekingen was, dat …

das Ergebnis der Besprechungen war, dass …

iets tot een goed einde brengen

etw zu einem guten Abschluss bringen

het einde van het liedje

das Ende vom Lied

het einde! ugs

spitze!

ein·der <einder|s> [ɛindər] SUBST m

einder

Horizont m

eind·je <eindje|s> [ɛincə] SUBST nt

1. eindje (stukje, restantje):

eindje

Stückchen nt

eindje

(kleine(r)) Rest m

2. eindje (korte afstand):

eindje

Katzensprung m

eindje

(kurze(s)) Stück nt

eindje

kleine Strecke f

een eindje omlopen

ein Stück spazieren gehen

een eindje omlopen

einen kleinen Spaziergang machen

3. eindje (uiteinde):

eindje

Ende nt

de eindjes niet/met moeite aan elkaar kunnen [o. knopen] übtr

mit seinem Geld nicht/kaum auskommen

4. eindje (dood):

eindje

Lebensende nt

eindje

Tod m

eind <eind|en> [ɛint] SUBST nt

1. eind:

eind (bepaalde afstand, lengte)

Stück nt

eind (afstand)

Strecke f

aan het kortste eind trekken übtr

den Kürzeren ziehen

aan het langste eind trekken übtr

am längeren Hebel sitzen

een eind touw

ein Stück Strick

2. eind (het laatste gedeelte, stuk):

eind

Ende nt

eind mei

Ende Mai

op het eind

am Ende

het bij het rechte/verkeerde eind hebben

Recht/Unrecht haben

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

eigen weg

Privatweg m

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

eigen

vertraut

eigen

vertraulich

zich iets eigen maken

sich Dat etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

eigen

eigen

einheimisch

de eigen taal

die eigene Sprache

ei·ken¹ [ɛikə(n)] SUBST nt geen Pl

eiken

Eiche f

blank eiken

Eiche natur

blank eiken

Natureiche f

ei·sen <eiste, h. geëist> [ɛisə(n)] VERB trans

1. eisen (verlangen):

eisen

fordern

eisen

verlangen

gehoorzaamheid eisen

Gehorsam fordern [o. verlangen]

iets van iem eisen

etw von jdm fordern

te veel eisen van iem

von jdm zu viel verlangen

te veel eisen van iem

jdn überfordern

2. eisen jur.:

eisen

beantragen

het Openbaar Ministerie eiste drie jaren

der Staatsanwalt beantragte drei Jahre

3. eisen (tot voorwaarde hebben):

eisen

(er)fordern

dat eist overleg

das erfordert Überlegung

ei·land <eiland|en> [ɛilɑnt] SUBST nt

eiland

Insel f

eilandjes van gras

Grasinseln Pl

een onbewoond eiland

eine unbewohnte Insel

ei·rond [ɛirɔnt] ADJ

eirond

eirund