Übersetzungen für „sworn“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

dworny [dvornɨ] ADJ geh

dworny

vornehm

I . swoja [sfoja] PRON

swoja → swój

swoja

meine

II . swoja [sfoja] SUBST f

swoja → swój

Siehe auch: swój , swój

swój² (swoja) <Gen swojego, Pl swoi> SUBST m (f) adj. Dekl.

swój (znajomy):

swój (swoja)

Verwandte(r) mf

Wendungen:

trafił swój na swego sprichw

die Beiden sind sich Akk wert

trafił swój na swego sprichw

jd ist an den Rechten geraten

swój do swego po swoje sprichw

jeder, wo er hingehört

swój swego zawsze znajdzie sprichw

gleich und gleich gesellt sich gern

wtrącać swoje trzy grosze

seinen Senf dazugeben ugs

swój¹ <swoja [lub swa], swoje [lub swe]> [sfuj] PRON

1. swój:

swój (mój)

mein

swój (twój)

dein

pokaż mi swoje zbiory

zeig mir deine Sammlungen

pokaż mi swoje zbiory (jego)

sein

pokaż mi swoje zbiory (jej)

ihr

pokaż mi swoje zbiory (nasz)

unser

pokaż mi swoje zbiory (wasz)

euer

pokaż mi swoje zbiory (ich)

ihr

2. swój (własny):

swój

eigen

zdefiniować coś swoimi słowami

etwas mit eigenen Worten definieren

na swój koszt

auf eigene Kosten

w swoim czasie

zu seiner Zeit

swoją drogą...

übrigens ...

ma już swoje lata (dorosły)

er/sie ist erwachsen

ma już swoje lata (stary)

er/sie ist alt

wszystko jest na swoim miejscu

alles ist am richtigen Ort

na swój sposób

auf seine Art

3. swój ugs (swojski):

swój

vertraut

to swój człowiek

das ist einer von uns [o. unser Mann]

to swój człowiek

das ist einer, dem man vertrauen kann

I . swoje [sfoje] PRON

swoje → swój

II . swoje <Gen ‑go, Pl ‑oi> [sfoje] SUBST nt adj. Dekl. ugs

1. swoje (coś co jest moją własnością):

mieszkać na swoim

in seiner eigenen Wohnung wohnen

dbać o swoje

sich Akk um das Seinige kümmern

dopiąć swego

seinen Willen durchsetzen

robić swoje

das Seinige tun

wyjść na swoje

auf seine Kosten kommen

dostać za swoje

heimgezahlt bekommen

dostać za swoje

abbekommen

mieć swoje za uszami

etw Akk auf dem Gewissen haben

cudze chwalicie, swego nie znacie sprichw

ihr lobt das Fremde, aber das Eigene kennt ihr nicht

kijem tego, co nie pilnuje swego sprichw

selber schuld

murzyn zrobił swoje, murzyn może odejść iron lub scherzh sprichw

der Mohr hat seine Schuldigkeit getan, der Mohr kann gehen

2. swoje (własne zdanie):

wiem swoje

ich habe meine eigene Meinung

on robi wszystko po swojemu

er tut alles auf seine Art

baba swoje, chłop [lub czart] [lub dziad] swoje sprichw

jeder [o. macht] redet seins

Siehe auch: swój , swój

swój² (swoja) <Gen swojego, Pl swoi> SUBST m (f) adj. Dekl.

swój (znajomy):

swój (swoja)

Verwandte(r) mf

Wendungen:

trafił swój na swego sprichw

die Beiden sind sich Akk wert

trafił swój na swego sprichw

jd ist an den Rechten geraten

swój do swego po swoje sprichw

jeder, wo er hingehört

swój swego zawsze znajdzie sprichw

gleich und gleich gesellt sich gern

wtrącać swoje trzy grosze

seinen Senf dazugeben ugs

swój¹ <swoja [lub swa], swoje [lub swe]> [sfuj] PRON

1. swój:

swój (mój)

mein

swój (twój)

dein

pokaż mi swoje zbiory

zeig mir deine Sammlungen

pokaż mi swoje zbiory (jego)

sein

pokaż mi swoje zbiory (jej)

ihr

pokaż mi swoje zbiory (nasz)

unser

pokaż mi swoje zbiory (wasz)

euer

pokaż mi swoje zbiory (ich)

ihr

2. swój (własny):

swój

eigen

zdefiniować coś swoimi słowami

etwas mit eigenen Worten definieren

na swój koszt

auf eigene Kosten

w swoim czasie

zu seiner Zeit

swoją drogą...

übrigens ...

ma już swoje lata (dorosły)

er/sie ist erwachsen

ma już swoje lata (stary)

er/sie ist alt

wszystko jest na swoim miejscu

alles ist am richtigen Ort

na swój sposób

auf seine Art

3. swój ugs (swojski):

swój

vertraut

to swój człowiek

das ist einer von uns [o. unser Mann]

to swój człowiek

das ist einer, dem man vertrauen kann

swary [sfarɨ] SUBST

swary Pl < Gen Pl ‑rów> (kłótnie):

swary

Zank m

swary

Zwist m

swary

Streitigkeiten fpl

nieustające swary

dauernde Steitigkeiten

sworzeń <Gen ‑rznia, Pl ‑rznie> [sfoʒeɲ] SUBST m TECH

sworzeń

Bolzen m

sworzeń

Stift m

dwornie [dvorɲe] ADV przest

dwornie

höfisch

ukłonić się dwornie

sich Akk höfisch verneigen

zwornik <Gen ‑a, Pl ‑i> [zvorɲik] SUBST m

1. zwornik ARCHIT:

zwornik

Schlussstein m

zwornik

Bogenschluss m

zwornik sklepienia

Gewölbeschlussstein m

2. zwornik übtr geh (coś, co spaja):

zwornik

Bindeglied nt

twornik <Gen ‑a, Pl ‑i> [tforɲik] SUBST m TECH

twornik

Anker m