Übersetzungen für „zabójcy“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

zabójczy [zabujtʃɨ] ADJ

1. zabójczy geh (śmiertelny):

zabójczy kula, cios

tödlich

2. zabójczy (szkodliwy):

zabójczy klimat, praca, tryb życia

mörderisch ugs

3. zabójczy ugs (pociągający):

zabójczy uśmiech, spojrzenie

umwerfend

4. zabójczy übtr (trudny do zniesienia):

zabójczy nuda, monotonia

schrecklich ugs

zabójca (-jczyni) <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [zabujtsa] SUBST m (f) dekl jak f w lp

zabójca (-jczyni)

Mörder(in) m (f)

zabójca (-jczyni)

Totschläger(in) m (f) abw

zabory [zaborɨ] SUBST

zabory Pl < Gen Pl ‑rów> HIST:

zabory

Annexion f

zabory

Besatzung f

Polska przez 123 lata była pod zaborami

Polen nt war 123 Jahre lang unter Besatzung

zaborca <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [zabortsa] SUBST m dekl jak f w lp

zaborca JUR, POL

Besatzungsmacht f

zaborca JUR, POL

Teilungsmacht f

zabójczo [zabujtʃo] ADV geh

1. zabójczo (morderczo):

zabójczo

tödlich

specyfik działa zabójczo na bakterie

das Spezifikum nt wirkt vernichtend auf Bakterien

2. zabójczo (szkodliwie):

zabójczo

mörderisch ugs

zabójczo ciężka praca

mörderisch schwere Arbeit f ugs

3. zabójczo scherzh (bardzo):

zabójczo

mörderisch scherzh

zabójczo przystojny chłopak

ein unwiderstehlich gut aussehender Junge m

4. zabójczo übtr (strasznie):

zabójczo

schrecklich ugs

ten film był zabójczo nudny

dieser Film m war zu Tode langweilig

zabójczyni [zabujtʃɨɲi] SUBST f

zabójczyni → zabójca

Siehe auch: zabójca

zabójca (-jczyni) <Gen ‑cy, Pl ‑cy> [zabujtsa] SUBST m (f) dekl jak f w lp

zabójca (-jczyni)

Mörder(in) m (f)

zabójca (-jczyni)

Totschläger(in) m (f) abw

zabój [zabuj]

zakochać się w kimś na zabój

sich Akk in jdn unsterblich verlieben

żabojad <Gen ‑a, Pl ‑y> [ʒabojat] SUBST m iron, abw ugs

żabojad

Froschfresser(in) m (f) iron, abw ugs

zabobon <Gen ‑u, Pl ‑y> [zabobon] SUBST m meist Pl

zabobon

Aberglaube[n] m

wierzyć w zabobony

einem Aberglauben anhängen

zaboleć <‑li> [zaboletɕ] VERB intr perf

1. zaboleć (rozboleć):

zaboleć

zu schmerzen beginnen

zaboleć

beginnen [o. anfangen] weh zu tun

kogoś zabolało serce

jdm wurde das Herz nt schwer

2. zaboleć (urazić kogoś):

zaboleć

verletzen

zaboleć

kränken

twoje słowa mnie zabolały

deine Worte ntpl haben mir wehgetan

zabiec <‑egnie; Imperf ‑egnij> [zabjets]

zabiec perf od zabiegać

Siehe auch: zabiegać

zabiegać <‑ga; perf zabiec [lub zabiegnąć]> [zabjegatɕ] VERB intr

1. zabiegać nur imper geh (starać się o coś):

zabiegać

sich Akk bemühen

zabiegać u kogoś o względy/poparcie

sich Akk um jds Gunst/Unterstützung bemühen

2. zabiegać meist perf (dobiec gdzieś):

zabiegać

ankommen

zabiegać

angelaufen kommen

zabiec komuś drogę

jdm den Weg versperren

zabity (-ta) <Gen ‑tego, Pl ‑ici> [zabitɨ] SUBST m (f) adj. Dekl.

zabity (-ta)

Tote(r) mf

zabity (-ta)

Getötete(r) mf

kilkunastu zabitych i rannych

über ein Dutzend Tote und Verletzte mpl

I . zabijać <‑ja perf zabić> [zabijatɕ] VERB trans

1. zabijać (zadawać, powodować śmierć):

zabijać

töten

zabijać

umbringen

zostać zabitym przez lawinę

von einer Lawine getötet werden

zostać zabitym przez piorun

vom Blitz erschlagen [o. getötet] werden

dać się zabić za kogoś/coś

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

ktoś muchy by nie zabił

jd würde einer Fliege nichts zuleide tun

spać jak zabity

schlafen wie ein Murmeltier nt

zabijać czas

die Zeit totschlagen ugs

zabić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

zabić kogoś na miejscu

jdn auf der Stelle umbringen

zabij mnie, nie wiem, co on powiedział

erschlag mich, aber ich weiß nicht, was er gesagt hat

zabili go i uciekł scherzh

scherzhafter Kommentar zu einem schlechten Kriminalfilm

2. zabijać nur imper:

zabijać (być przyczyną cierpień) (smutek)

umbringen übtr

zabijać (niepokój)

wahnsinnig machen

3. zabijać (zamykać przybijając coś):

zabijać okno, otwór, skrzynię

vernageln

zabijać okno, otwór, skrzynię

zunageln

zabić komuś klina ugs

jdm Flausen in den Kopf [o. einen Floh ins Ohr] setzen ugs

wieś zabita deskami ugs

gottverlassene Gegend f ugs

wieś zabita deskami ugs

Kaff nt ugs

4. zabijać (wbijać):

zabijać

schlagen

zabijać

[hinein]rammen

5. zabijać SPIELE:

zabijać karty

stechen

zabijać szachy, warcaby

schlagen

6. zabijać (niszczyć, unicestwiać):

zabijać miłość, wiarę

vernichten

7. zabijać (likwidować, usuwać):

zabijać zarazki

abtöten

II . zabijać <‑ja> [zabijatɕ] VERB refl

1. zabijać < perf zabić> meist perf (odbierać sobie życie):

zabijać

sich Dat das Leben nehmen

zabijać

sich Akk umbringen

2. zabijać < perf zabić> meist perf (zginąć):

zabijać

umkommen

zabili się w wypadku samochodowym

sie sind bei einem Autounfall ums Leben gekommen

zabić się na miejscu

sofort [o. auf der Stelle] tot sein

3. zabijać nur imper ugs (zabiegać o coś):

zabijać się o coś

sich Dat wegen etw den Arsch aufreißen vulg

4. zabijać nur imper ugs (tracić siły przez coś):

zabijać się przy czymś

sich Akk bei etw aufreiben

zabawny [zabavnɨ] ADJ

zabawny opowiadanie

lustig

zabawny opowiadanie

unterhaltsam

zabawny wygląd, sytuacja

komisch