Übersetzungen für „redeemed“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

re̱degewandt ADJ

redegewandt

elokwentny a. iron a. ugs

I . re̱den [ˈreːdən] VERB intr

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! ugs

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen ugs

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold Sprichw

mowa f jest srebrem, a milczenie nt złotem Sprichw

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [perf po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst Dat reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden ugs

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden ugs

to jeszcze kwestia f dyskusji

das Reden

mówienie nt

[viel] von sich Dat reden machen

wzbudzać [perf wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich Dat reden machen

zwracać [perf zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! ugs

darüber lasse ich nicht mit mir reden ugs

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie mpl dużo plotkują [lub gadają ugs ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] VERB trans

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury ugs

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! ugs

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] VERB refl

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się ugs

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [perf wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

Redere̱i̱ <‑, ‑en> [reːdə​ˈraɪ] SUBST f

1. Rederei kein Pl (Reden):

Rederei

gadanina f a. abw ugs

2. Rederei (Gerücht):

Rederei

plotka f

re̱dselig [ˈreːtzeːlɪç] ADJ

1. redselig (gern u. viel redend):

redselig

rozmowny

2. redselig a. abw (geschwätzig):

redselig

gadatliwy a. abw