Übersetzungen für „uitzonderlijke“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

uit·zon·der·lijk <uitzonderlijke, uitzonderlijker, uitzonderlijkst> [œytsɔndərlək] ADJ

uitzonderlijk

außergewöhnlich

uitzonderlijk

besonders

uitzonderlijk begaafd

außerordentlich begabt

een uitzonderlijk verschijnsel

eine Ausnahmeerscheinung

uit·zon·de·ring <uitzondering|en> [œytsɔndərɪŋ] SUBST f

uitzondering

Ausnahme f

bij hoge uitzondering

nur ausnahmsweise

bij (wijze van) uitzondering

ausnahmsweise

met uitzondering van de kinderen

mit Ausnahme der Kinder

een uitzondering op de regel

eine Ausnahme von der Regel

uitzonderingen bevestigen de regel Sprichw

Ausnahmen bestätigen die Regel

af·zon·der·lijk¹ [ɑfsɔndərlək] ADJ

1. afzonderlijk (op zichzelf staande, beschouwd):

afzonderlijk

einzeln

ieder afzonderlijk kind

jedes einzelne Kind

2. afzonderlijk (bestemd voor een bijzonder doel):

afzonderlijk

separat

afzonderlijk

getrennt

afzonderlijke scholen voor protestanten en katholieken

getrennte Schulen für Protestanten und Katholiken

het bestuur heeft een afzonderlijk vergaderlokaal

der Vorstand hat ein separates Sitzungszimmer

3. afzonderlijk (niet gezamenlijk gedaan, geuit):

afzonderlijk

Einzel-

afzonderlijk

Sonder-

een afzonderlijk geval

ein Einzelfall

het afzonderlijk verhoor jur.

das Einzelverhör

4. afzonderlijk (eigenaardig):

afzonderlijk

eigen

het studentenleven heeft iets afzonderlijks

das Studentenleben hat etw Eigenes

uit·zon·de·ren <zonderde uit, h. uitgezonderd> [œytsɔndərə(n)] VERB trans

uitzonderen

ausnehmen

won·der·lijk¹ <wonderlijke, wonderlijker, wonderlijkst> [wɔndərlək] ADJ

1. wonderlijk (wonderbaar):

wonderlijk

wunderbar

2. wonderlijk (zonderling):

wonderlijk

wunderlich

wonderlijk

seltsam

wonderlijk

sonderbar

een wonderlijk man

ein wunderlicher Mann

wonderlijke zaken

sonderbare Dinge Pl

ui·ter·lijk¹ [œytərlək] SUBST nt geen Pl

1. uiterlijk (voorkomen):

uiterlijk

Äußere(s) nt

uiterlijk

Äußerliche(s) nt

uiterlijk

Aussehen nt

qua uiterlijk op iem lijken

jdm äußerlich ähnlich sehen

2. uiterlijk (schijn):

uiterlijk

Äußerlichkeit f

uiterlijk

äußere(r) Schein m

ver·won·der·lijk [vərwɔndərlək] ADJ

verwonderlijk

verwunderlich

verwonderlijk

erstaunlich

kin·der·lijk <kinderlijke, kinderlijker, kinderlijkst> [kɪndərlək] ADJ

kinderlijk

kindlich

kinderlijk

kindhaft

kinderlijk (voor kinderen geschikt)

kindgemäß

kinderlijk naïef

kindlich-naiv

hin·der·lijk <hinderlijke, hinderlijker, hinderlijkst> [hɪndərlək] ADJ

1. hinderlijk (irritant):

hinderlijk

störend

hinderlijk

irritierend

zijn gedrag is hinderlijk

sein Benehmen ist irritierend

hij is hinderlijk pedant

er ist irritierend pedantisch

2. hinderlijk (storend):

hinderlijk

störend

het lawaai is hinderlijk

der Lärm stört

3. hinderlijk (onbehaaglijk):

hinderlijk

unangenehm

de warmte is hinderlijk

die Wärme ist unangenehm

4. hinderlijk (belemmerend):

hinderlijk

hinderlich

een hinderlijk obstakel

ein störendes Hindernis