Übersetzungen für „rondingen“ im Deutsch » Niederländisch-Wörterbuch

be·ˈdin·gen¹ VERB trans

1. bedingen (verlangen):

bedingen

(ver)eisen

bedingen

veronderstellen

2. bedingen (verursachen):

bedingen

veroorzaken

bedingen

teweegbrengen

bedingen

(met zich) meebrengen

das ist durch sein Alter bedingt

dat brengt zijn leeftijd mee

sein Verhalten ist psychologisch bedingt

zijn gedrag heeft een psychologische achtergrond

ver·ˈdin·gen [fɛɐ̯ˈdɪŋən] VERB trans

verdingen

aanbesteden

verdingen

uitbesteden

verdingen

verhuren

ˈvor·sin·gen VERB trans unreg

vorsingen

voorzingen

ˈab·rin·gen VERB trans unreg

abringen (abzwingen)

ontworstelen

abringen (sich abquälen)

afdwingen

dem Meer Land abringen

land aan de zee ontrukken

er·ˈrin·gen [-ˈrɪŋən] VERB trans

erringen

(met moeite [o. inspanning] ) verwerven [o. verkrijgen] [o. behalen] [o. bevechten]

einen Erfolg erringen

een succes behalen

ge·ˈlin·gen <gelang, gelungen> [gəˈlɪŋən] VERB intr

gelingen

(ge)lukken

gelingen

slagen

die Flucht gelang ihm nicht

hij slaagde niet in zijn vlucht

Ge·ˈlin·gen <Gelingens> [gəˈlɪŋən] SUBST nt kein Pl

Gelingen

het (wel)slagen

Gelingen

succes nt

auf ein gutes Gelingen!

op het welslagen [o. succes] !

ˈsprin·gen <sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VERB intr

1. springen:

springen

springen

auf die Beine [o. Füße] springen

opspringen

die Angst sprang ihr aus den Augen

de angst was op haar gezicht te lezen

vor Freude in die Höhe springen

opspringen van vreugde

gesprungen kommen

komen aanspringen

jdn über die Klinge springen lassen MILIT

iem over de kling jagen

jdn über die Klinge springen lassen MILIT

iem (economisch [o. in zijn beroep] ) te gronde richten [o. ruïneren]

jdn über die Klinge springen lassen SPORT

een tegenspeler ongeoorloofd hinderen

der springende Punkt

het cruciale [o. kardinale] punt

der springende Punkt

het kernpunt

der Ball springt über die Straße

de bal rolt over de straat

2. springen (bersten, zerspringen):

springen

(stuk)springen

springen

barsten

3. springen:

springen (eingerückt sein/werden)

(overal) inspringen

springen (einfallen, einstürzen)

invallen

4. springen (aufspringen):

springen

opengaan

springen

openspringen

5. springen regional (rennen):

springen

rennen

springen

hollen

jdn springen lassen übtr

iem voortdurend laten rennen

etw springen lassen ugs

(diep) in de buidel tasten

drei Euro springen lassen ugs

drie euro stukslaan [o. inzetten]

drei Euro springen lassen ugs

er drie euro tegenaan gooien

eine Flasche Wein springen lassen ugs

op een fles wijn trakteren

um·ˈrin·gen [ʊmˈrɪŋən] VERB trans unreg

umringen

omringen

ˈab·klin·gen VERB intr unreg (schwinden, leiser werden)

abklingen

afnemen

abklingen

verminderen

der Streik klingt ab

de staking verloopt

be·ˈzwin·gen VERB trans unreg

bezwingen

bedwingen

einen Berg bezwingen

een berg beklimmen [o. bedwingen]

er·ˈklin·gen [-ˈklɪŋən] VERB intr geh

erklingen

opklinken

erklingen

weerklinken

ˈschlin·gen² <schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB trans

1. schlingen:

schlingen (Schal)

winden

schlingen (Schal)

omdoen

schlingen (Arme)

slaan

2. schlingen (flechten, verflechten):

schlingen

vlechten

schlingen

strengelen

3. schlingen (Schlaufe):

schlingen

strikken

einen Knoten schlingen

een knoop leggen

4. schlingen ugs (verschlingen):

schlingen

verslinden

schlingen

schrokken

schlingen

verzwelgen

ˈThü·rin·gen <Thüringens> [ˈtyːrɪŋən] SUBST nt kein Pl

Thüringen

Thuringen

ˈzu·brin·gen VERB trans unreg

1. zubringen (verbringen):

zubringen

doorbrengen

2. zubringen ugs regional (zukriegen):

zubringen

dicht krijgen

zubringen

sluiten

ˈab·brin·gen VERB trans unreg

1. abbringen (abhalten):

abbringen

afbrengen

abbringen

uit het hoofd praten

jdn von seinem Plan abbringen

iem van zijn plan afbrengen

2. abbringen NAUT:

abbringen

vlot maken

ˈan·brin·gen VERB trans unreg

1. anbringen:

anbringen (montieren)

aanbrengen

anbringen (befestigen)

bevestigen

anbringen (zufügen)

toevoegen

eine Änderung/Verbesserung anbringen

een verandering/verbetering aanbrengen

2. anbringen (vorbringen):

anbringen

naar voren brengen

anbringen

uiten

anbringen

kenbaar maken

eine Bitte/einen Wunsch anbringen

een verzoek/een wens uiten [o. utispreken]

seine Erfahrung anbringen

blijk geven van zijn ervaring

3. anbringen ugs (herbeibringen):

anbringen

komen aandragen met

anbringen

meebrengen

4. anbringen ugs (unterbringen):

anbringen

onderbrengen

anbringen

aan een betrekking helpen

5. anbringen ugs (verkaufen):

anbringen

aan de man brengen

anbringen

verkopen

er·ˈbrin·gen VERB trans

1. erbringen (Geldbetrag):

erbringen

opbrengen

2. erbringen (als Resultat haben):

erbringen

opleveren

den Beweis [o. Nachweis ] für etw erbringen

het bewijs van iets leveren

er·ˈzwin·gen [-ˈ͜tsvɪŋən] VERB trans

erzwingen

afdwingen

erzwingen

afpersen