Niederländisch » Deutsch

ge·schol·den VERB

gescholden volt. deelw. van schelden¹, schelden²

Siehe auch: schelden , schelden

schel·den2 <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VERB trans (uitschelden)

schel·den1 <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] VERB intr

2. schelden (knorren):

keifen abw

ge·schon·ken VERB

geschonken volt. deelw. van schenken

Siehe auch: schenken

ge·schon·den VERB

geschonden volt. deelw. van schenden

Siehe auch: schenden

ge·scho·ren VERB

geschoren volt. deelw. van scheren¹, scheren²

Siehe auch: scheren , scheren

ge·scho·ten VERB

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Siehe auch: schieten , schieten

ge·scho·ven VERB

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Siehe auch: schuiven , schuiven

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

ge·schept [ɣəsxɛpt] ADJ

ge·schrift <geschrift|en> [ɣəsxrɪft] SUBST nt


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski