Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „ieren“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

gie·ren: Verb
mie·ren: Verb
sie·ren: Verb
tie·ren: Verb
vie·ren: Verb
ke·ren: Verb
le·ren: Verb
me·ren: Verb
te·ren: Verb
ve·ren: Adjektiv und Adverb
we·ren: Verb
de·ren: Verb
slie·ren: Verb
kui·e·ren: Verb
lui·e·ren: Verb
Bei·e·ren: Nomen
klie·ren: Verb
zwie·ren: Verb
lië·ren: Verb
ore·ren: Verb

Meintest du vielleicht: vieren , tieren , sieren , mieren , gieren , deren , weren , veren , teren , meren , leren , keren , zwieren , klieren , Beieren , luieren , kuieren , slieren , oreren und liëren

gie·ren <gierde, h. gegierd> [ɣirə(n)] VERB intr

mie·ren <mierde, h. gemierd> [mirə(n)] VERB intr

1. mieren (peuteren, prutsen):

mieren

herumfummeln ugs

aan [o. met] iets zitten te mieren

an etw Dat herumfummeln ugs

2. mieren (zaniken):

mieren

quengeln ugs

sie·ren <sierde, h. gesierd> [sirə(n)] VERB trans

sieren (versieren)

zieren

sieren (versieren)

schmücken

sieren (tot eer zijn)

ehren

dat siert hem

das ehrt ihn

deugden sieren de mens

Tugenden sind eine Zierde des Menschen

tie·ren <tierde, h. getierd> [tirə(n)] VERB intr

1. tieren (schreeuwen):

tieren

johlen ugs

tieren

lärmen

tierende kinderen

johlende Kinder Pl ugs

2. tieren (woedend tekeergaan):

tieren

donnern ugs

tieren

toben ugs

tieren

wettern ugs

een tierende menigte

eine tobende Menge ugs

de wind raast en tiert

der Wind tobt

3. tieren (welig groeien):

tieren

üppig wachsen

tieren

gedeihen

tieren übtr

blühen

tieren übtr

gedeihen

tieren übtr

florieren

de handel tiert

der Handel blüht [o. floriert]

zij kan er niet tieren

sie kann dort nicht Fuß fassen

welig tieren

üppig wachsen

welig tieren ook übtr

wuchern

vie·ren <vierde, h. gevierd> [virə(n)] VERB trans

1. vieren rel.:

vieren (feestelijk gedenken)

feiern

vieren (mis)

zelebrieren

iems verjaardag vieren

jds Geburtstag feiern

2. vieren (eer bewijzen aan):

vieren

feiern

een gevierd man

ein gefeierter Mann

3. vieren (laten schieten):

vieren

fieren

de teugels vieren übtr

die Zügel lockern

een zeil vieren

ein Segel fieren

ke·ren¹ <keerde, h./i. gekeerd> [kerə(n)] VERB intr

1. keren (omkeren):

keren

umkehren

keren

umdrehen

keren

umwenden

het tij keert

die Gezeiten wechseln

het tij keert übtr

das Blatt wendet sich

het tij keert (stemming)

die Stimmung schlägt um

de wind keert

der Wind dreht sich

2. keren (veranderen (van loop)):

keren

sich (ver)ändern

de kansen keren

das Blatt wendet sich

per kerende post

postwendend

in zichzelf gekeerd zijn

in sich gekehrt sein

le·ren² <leerde, h. geleerd> [lerə(n)] VERB trans

1. leren (kundigheid, kennis verwerven (van)):

leren

lernen

zijn huiswerk leren

seine Hausaufgaben machen

iem leren kennen ook übtr

jdn kennenlernen

leren lopen

laufen lernen

een vak leren

ein Handwerk (er)lernen

van zijn fouten leren

aus seinen Fehlern lernen

hij heeft weinig geleerd

er hat wenig Ausbildung

het woordjes leren

das Lernen von Vokabeln

2. leren (onderrichten):

leren

lehren +Akk

leren

beibringen

iem leren lezen

jdn lesen lehren

iem leren lezen

jdm das Lesen beibringen

nood leert bidden

Not lehrt beten

de ondervinding leert

die Erfahrung lehrt

de tijd zal het leren

die Zeit wird es zeigen

waar heb jij zo leren vloeken?

wo hast du denn dieses Fluchen gelernt?

dat zal je leren

das soll dir eine Lektion sein

me·ren <meerde, h. gemeerd> [merə(n)] VERB trans scheepv.

meren

vertäuen

meren

festmachen

te·ren¹ <teerde, h. geteerd> [terə(n)] VERB intr (leven van)

teren

zehren von

op kosten van anderen teren

anderen auf der Tasche liegen ugs

op dat succes kan hij nog jaren teren übtr

von diesem Erfolg kann er noch Jahre zehren

ve·ren¹ [verə(n)] ADJ attr

veren

Feder-

een veren kussen

ein Federkissen

we·ren² <weerde, h. geweerd> [werə(n)] VERB trans (tegenhouden)

weren

verhüten

weren

fernhalten

weren form

wehren

buitenlandse goederen weren

ausländische Waren nicht zulassen

iem weren

jdm den Zutritt verweigern [o. verwehren]

de kou weren

die Kälte fernhalten

onheil/ziekte weren

Unheil/Krankheit verhüten

onkruid weren

Unkraut bekämpfen

roest proberen te weren

gegen Rost schützen

de·ren <deerde, h. gedeerd> [derə(n)] VERB intr

1. deren (schaden):

deren

schaden +Dat

wat deert mij dat?

was kümmert mich das?

dat zal mij niet deren

das kann mir nichts anhaben

2. deren (verdriet doen):

deren

anhaben können +Dat

wat deert u?

was fehlt Ihnen?

3. deren (medelijden inboezemen):

deren

berühren

mij deert jouw ziekte niet

deine Krankheit berührt mich nicht

slie·ren¹ <slierde, i. geslierd> [slirə(n)] VERB intr

1. slieren (glijden op het ijs):

slieren

schlittern

2. slieren (uit-, weg-, doorglijden):

slieren

rutschen

slieren

gleiten

3. slieren (doelloos rondlopen):

slieren

streifen

door de straten slieren

durch die Straßen streifen [o. bummeln]

4. slieren (onbedoeld over de grond slepen):

slieren

schleifen

5. slieren (verspreid liggen):

slieren

herumliegen

slieren

umherliegen

slieren

verstreut liegen

zijn boeken slieren overal

seine Bücher liegen überall herum

6. slieren:

slieren (zich als een slinger voortbewegen: over de grond)

sich schlängeln

slieren (zich als een slinger voortbewegen: in de lucht)

segeln

slieren (zich als een slinger voortbewegen: over het water)

schlingernd gleiten

7. slieren (in een slier schaatsen):

slieren

schwenken

kui·e·ren <kuierde, h./i. gekuierd> [kœyərə(n)] VERB intr

1. kuieren (wandelen):

kuieren

spazieren

kuieren

spazieren gehen

kuieren

schlendern

2. kuieren übtr:

kuieren

zugehen auf +Akk

lui·e·ren <luierde, h. geluierd> [lœyərə(n)] VERB intr

luieren

faulenzen

luieren

auf der faulen Haut liegen

Bei·e·ren [bɛiərə(n)] SUBST nt geen Pl

Beieren

Bayern nt

klie·ren <klierde, h. geklierd> [klirə(n)] VERB intr (vervelend, akelig zijn)

klieren

sich eklig benehmen

hij kan zo klieren

er ist ein echtes Ekel

hij kan zo klieren (plagen)

er kann einen richtig triezen

zwie·ren <zwierde, h. gezwierd> [zwirə(n)] VERB intr

1. zwieren:

zwieren (zich heen en weer bewegen)

hin- und herschwingen

zwieren (wankelen)

schwanken

2. zwieren (zich zwaaiend voortbewegen):

zwieren

schweben

zwieren

gleiten

over de dansvloer zwieren

über die Tanzfläche schweben

over de baan zwieren (bij het schaatsenrijden)

über die Eisbahn schweben

3. zwieren (aan de zwier zijn):

zwieren

einen draufmachen ugs

lië·ren <lieerde, h. gelieerd> [lijerə(n)] VERB trans

liëren

sich liieren

aan een familie gelieerd zijn

mit einer Familie liiert sein

ore·ren <oreerde, h. georeerd> [orerə(n)] VERB intr

1. oreren (redevoering houden):

oreren

eine Rede halten

oreren

reden

2. oreren scherzh:

oreren

schwadronieren

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „ieren“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

gie·ren <gierde, h. gegierd> [ɣirə(n)] VERB intr

1. gieren:

2. gieren:

3. gieren scheepv.:

4. gieren landb.:

mie·ren <mierde, h. gemierd> [mirə(n)] VERB intr

1. mieren (peuteren, prutsen):

2. mieren (zaniken):

sie·ren <sierde, h. gesierd> [sirə(n)] VERB trans

tie·ren <tierde, h. getierd> [tirə(n)] VERB intr

1. tieren (schreeuwen):

2. tieren (woedend tekeergaan):

3. tieren (welig groeien):

vie·ren <vierde, h. gevierd> [virə(n)] VERB trans

1. vieren rel.:

2. vieren (eer bewijzen aan):

3. vieren (laten schieten):

ke·ren1 <keerde, h./i. gekeerd> [kerə(n)] VERB intr

1. keren (omkeren):

2. keren (veranderen (van loop)):

le·ren2 <leerde, h. geleerd> [lerə(n)] VERB trans

1. leren (kundigheid, kennis verwerven (van)):

2. leren (onderrichten):

me·ren <meerde, h. gemeerd> [merə(n)] VERB trans scheepv.

te·ren1 <teerde, h. geteerd> [terə(n)] VERB intr (leven van)

ve·ren1 [verə(n)] ADJ attr

we·ren2 <weerde, h. geweerd> [werə(n)] VERB trans (tegenhouden)

de·ren <deerde, h. gedeerd> [derə(n)] VERB intr

1. deren (schaden):

2. deren (verdriet doen):

3. deren (medelijden inboezemen):

slie·ren1 <slierde, i. geslierd> [slirə(n)] VERB intr

1. slieren (glijden op het ijs):

2. slieren (uit-, weg-, doorglijden):

3. slieren (doelloos rondlopen):

4. slieren (onbedoeld over de grond slepen):

5. slieren (verspreid liggen):

6. slieren:

7. slieren (in een slier schaatsen):

kui·e·ren <kuierde, h./i. gekuierd> [kœyərə(n)] VERB intr

1. kuieren (wandelen):

2. kuieren übtr:

lui·e·ren <luierde, h. geluierd> [lœyərə(n)] VERB intr

Bei·e·ren [bɛiərə(n)] SUBST nt geen Pl

klie·ren <klierde, h. geklierd> [klirə(n)] VERB intr (vervelend, akelig zijn)

zwie·ren <zwierde, h. gezwierd> [zwirə(n)] VERB intr

1. zwieren:

2. zwieren (zich zwaaiend voortbewegen):

3. zwieren (aan de zwier zijn):

lië·ren <lieerde, h. gelieerd> [lijerə(n)] VERB trans

ore·ren <oreerde, h. georeerd> [orerə(n)] VERB intr

1. oreren (redevoering houden):

2. oreren scherzh:

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

ke·ren¹ <keerde, h./i. gekeerd> [kerə(n)] VERB intr

le·ren² <leerde, h. geleerd> [lerə(n)] VERB trans

te·ren¹ <teerde, h. geteerd> [terə(n)] VERB intr (leven van)

ve·ren¹ [verə(n)] ADJ attr

we·ren² <weerde, h. geweerd> [werə(n)] VERB trans (tegenhouden)

slie·ren¹ <slierde, i. geslierd> [slirə(n)] VERB intr