Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „Geschlechts“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

ge·schept: Adjektiv und Adverb
ge·schie·de·nis: Nomen
ge·schenk: Nomen
ge·schift: Adjektiv und Adverb
ge·schikt: Adverb
ge·sche·nen: Verb
ge·scho·len: Verb
ge·schrift: Nomen
ge·schei·den: Adjektiv und Adverb
ge·schet·ter: Nomen
ge·schreeuw: Nomen
ge·schie·den: Verb
ge·schre·den: Verb
ge·schre·ven: Verb

Meintest du vielleicht: geschept , geschiedenis , geschreven , geschreden , geschieden , geschreeuw , geschetter , gescheiden , geschrift , gescholen , geschenen , geschikt , geschift und geschenk

ge·schept [ɣəsxɛpt] ADJ

geschept

(hand)geschöpft

het geschept papier

das Bütten(papier)

ge·schie·de·nis <geschiedenis|sen> [ɣəsxidənɪs] SUBST f

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] SUBST nt

geschenk

Geschenk nt

een geschenk aan iem geven

jdm ein Geschenk geben

een geschenk van de hemel übtr

ein Geschenk des Himmels

geschenk in geld

Geldgeschenk nt

kleine geschenken onderhouden de vriendschap Sprichw

kleine Geschenke erhalten die Freundschaft

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ

1. geschift (getikt):

geschift

verrückt

2. geschift (uiteengevallen):

geschift

geronnen

geschifte melk

geronnene Milch f

ge·schikt² <geschikte, geschikter, geschiktst> [ɣəsxɪkt] ADV (passend)

geschikt

angemessen

geschikt

auf geeignete Weise

ge·sche·nen VERB

geschenen volt. deelw. van schijnen

Siehe auch: schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VERB intr

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

scheinen

schijnen (met sterk licht)

leuchten

schijnen (stralen)

strahlen

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen übtr (stralen):

schijnen

leuchten

schijnen

strahlen

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

schijnen

scheinen

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

wie es scheint

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

ge·scho·len VERB

gescholen volt. deelw. van schuilen

Siehe auch: schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] VERB intr

1. schuilen (zich verbergen):

schuilen

sich verbergen

schuilen

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

unterstehen

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

schuilen

liegen

schuilen

stecken

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

ge·schrift <geschrift|en> [ɣəsxrɪft] SUBST nt

geschrift

Schrift f

valsheid in geschrift(e) plegen

Urkundenfälschung begehen

opruiend/polemisch geschrift

Hetz-/Streitschrift f

ge·schei·den [ɣəsxɛidə(n)] ADJ

1. gescheiden:

gescheiden (verwijderd van elkaar)

getrennt

gescheiden (apart)

separat

2. gescheiden (niet meer gehuwd):

gescheiden

geschieden

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] SUBST nt geen Pl

1. geschetter (geluid):

geschetter

Geschmetter(e) nt

geschetter

Schmettern nt

2. geschetter (gesnoef):

geschetter

Angeberei f

ge·schreeuw [ɣəsxrew] SUBST nt geen Pl

geschreeuw

Geschrei nt

veel geschreeuw maar weinig wol Sprichw

viel Geschrei und wenig Wolle Sprichw

ge·schie·den <geschiedde, i. geschied> [ɣəsxidə(n)] VERB intr

1. geschieden ugs (gebeuren):

geschieden

sich ereignen

het ongeluk is gisteren geschied

der Unfall hat sich gestern ereignet

2. geschieden (overkomen):

geschieden

widerfahren

geschieden

geschehen

geschieden

zustoßen

3. geschieden (gedaan, verricht worden):

geschieden

geschehen

geschieden

erfolgen

de betaling is geschied

die Zahlung ist erfolgt

Uw wil geschiede

dein Wille geschehe

wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet Sprichw

was du nicht willst, dass man dir tu, das füg auch keinem andern zu

ge·schre·den VERB

geschreden volt. deelw. van schrijden

Siehe auch: schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] VERB intr

schrijden

schreiten

ge·schre·ven VERB

geschreven volt. deelw. van schrijven², schrijven³

Siehe auch: schrijven , schrijven , schrijven

schrij·ven³ <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB intr

1. schrijven (geschikt zijn om mee te schrijven):

schrijven

schreiben

schrijven

sich schreiben

die pen schrijft niet prettig

der Füller schreibt nicht angenehm

2. schrijven (beschrijfbaar zijn):

schrijven

sich schreiben

dat papier schrijft slecht

auf diesem Papier schreibt es sich schlecht

schrij·ven² <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB trans (spellen; noteren, dateren)

schrijven

schreiben

wij schrijven 1000 euro bij zijn saldo

wir schreiben ihm 1000 Euro gut

een fraaie hand schrijven

eine schöne Handschrift haben

iets in 't net schrijven

etw ins Reine schreiben

boot schrijft men met twee o's

Boot schreibt sich mit zwei o

iets op het bord schrijven

etw an die Tafel schreiben

op een advertentie schrijven

sich auf eine Annonce melden

het geschreven recht

das geschriebene Recht

dat staat nergens geschreven

das steht nirgendwo geschrieben

een vriend schrijven

an einen Freund schreiben

een vriend schrijven

einem Freund schreiben

zij schrijft (zij is schrijfster)

sie schreibt

wij schreven toen 1960

wir schrieben damals das Jahr 1960

schrij·ven¹ [sxrɛivə(n)] SUBST nt geen Pl

schrijven

Schreiben nt

schrijven (allgemeen)

Brief m

een begeleidend schrijven

ein Begleitbrief

een begeleidend schrijven

ein Begleitschreiben

in antwoord op uw schrijven van 20 april

auf Ihr Schreiben vom 20. April

in antwoord op uw schrijven van 20 april

in Beantwortung Ihres Schreibens vom 20. April

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „Geschlechts“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ge·schept [ɣəsxɛpt] ADJ

ge·schie·de·nis <geschiedenis|sen> [ɣəsxidənɪs] SUBST f

1. geschiedenis:

2. geschiedenis:

3. geschiedenis (historie):

4. geschiedenis (vak van wetenschap):

5. geschiedenis (les):

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] SUBST nt

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] ADJ

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

ge·schikt2 <geschikte, geschikter, geschiktst> [ɣəsxɪkt] ADV (passend)

ge·sche·nen VERB

geschenen volt. deelw. van schijnen

Siehe auch: schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] VERB intr

1. schijnen:

2. schijnen übtr (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

ge·scho·len VERB

gescholen volt. deelw. van schuilen

Siehe auch: schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] VERB intr

1. schuilen (zich verbergen):

2. schuilen:

3. schuilen (te vinden zijn):

ge·schrift <geschrift|en> [ɣəsxrɪft] SUBST nt

ge·schei·den [ɣəsxɛidə(n)] ADJ

1. gescheiden:

2. gescheiden (niet meer gehuwd):

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] SUBST nt geen Pl

1. geschetter (geluid):

2. geschetter (gesnoef):

ge·schreeuw [ɣəsxrew] SUBST nt geen Pl

ge·schie·den <geschiedde, i. geschied> [ɣəsxidə(n)] VERB intr

1. geschieden ugs (gebeuren):

2. geschieden (overkomen):

3. geschieden (gedaan, verricht worden):

ge·schre·den VERB

geschreden volt. deelw. van schrijden

Siehe auch: schrijden

schrij·den <schreed, i. geschreden> [sxrɛidə(n)] VERB intr

ge·schre·ven VERB

geschreven volt. deelw. van schrijven², schrijven³

Siehe auch: schrijven , schrijven , schrijven

schrij·ven3 <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB intr

1. schrijven (geschikt zijn om mee te schrijven):

2. schrijven (beschrijfbaar zijn):

schrij·ven2 <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB trans (spellen; noteren, dateren)

schrij·ven1 [sxrɛivə(n)] SUBST nt geen Pl

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

ge·schikt² <geschikte, geschikter, geschiktst> [ɣəsxɪkt] ADV (passend)

schrij·ven³ <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB intr

schrij·ven² <schreef, h. geschreven> [sxrɛivə(n)] VERB trans (spellen; noteren, dateren)

schrij·ven¹ [sxrɛivə(n)] SUBST nt geen Pl