Übersetzungen für verderbte im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

ver·der·ven <verdierf, h. verdorven> [vərdɛrvə(n)] VERB trans

verderven

verderben

ver·do·rie [vərdori] INTERJ

verdorie

verdammt (noch mal)

verdorie

zum Teufel

ver·dach·te <verdachte|n> [vərdɑxtə] SUBST m en f

verdachte (vóór de strafvervolging)

Verdächtige(r) f(m)

verdachte (gedurende het onderzoek)

Beschuldigte(r) f(m)

verdachte (gedurende het proces)

Angeklagte(r) f(m)

ver·de·di·gen <verdedigde, h. verdedigd> [vərdedəɣə(n)] VERB trans

verdedigen

verteidigen

verdedigen (mening ook)

verfechten

verdedigen (mening ook)

vertreten

zijn belangen verdedigen

für seine Interessen eintreten

het doel verdedigen SPORT

das Tor hüten

een proefschrift verdedigen

eine Doktorarbeit verteidigen

zich verdedigen

sich verteidigen

ver·de·di·ger <verdediger|s> [vərdedəɣər] SUBST m

1. verdediger:

verdediger (beschermer, voorstander)

Verteidiger m

verdediger (mening)

Vertreter m

2. verdediger:

verdediger (advocaat)

Verteidiger m

verdediger (in strafzaken)

Strafverteidiger m

3. verdediger (sport):

verdediger

Verteidiger m

verdediger

Abwehrspieler m

ver·de·dig·ster SUBST f

verdedigster weibliche Form von verdediger

Siehe auch: verdediger

ver·de·di·ger <verdediger|s> [vərdedəɣər] SUBST m

1. verdediger:

verdediger (beschermer, voorstander)

Verteidiger m

verdediger (mening)

Vertreter m

2. verdediger:

verdediger (advocaat)

Verteidiger m

verdediger (in strafzaken)

Strafverteidiger m

3. verdediger (sport):

verdediger

Verteidiger m

verdediger

Abwehrspieler m

ver·de·len¹ <verdeelde, h. verdeeld> [vərdelə(n)] VERB trans

1. verdelen (splitsen):

verdelen

teilen

een appel in vieren verdelen

einen Apfel in vier Stücke teilen

2. verdelen (in delen afmeten):

verdelen

verteilen

verdelen

aufteilen

verdelen

einteilen

3. verdelen (uitdelen; evenwichtig spreiden):

verdelen

verteilen

een erfenis onder de erfgenamen verdelen

eine Erbschaft an die Erben verteilen

4. verdelen (twist zaaien):

verdelen

teilen

verdelen

spalten

verdeel en heers

teile und herrsche

ver·deeld [vərdelt] ADJ

1. verdeeld (verschillend):

verdeeld

unterschiedlich

2. verdeeld:

verdeeld (niet eensgezind)

geteilt

verdeeld (personen)

uneinig

de meningen zijn verdeeld

die Meinungen sind geteilt

ver·den·ken <verdacht, h. verdacht> [vərdɛŋkə(n)] VERB trans

verdenken

verdächtigen

iem van diefstal verdenken

jdn des Diebstahls verdächtigen

ver·del·gen <verdelgde, h. verdelgd> [vərdɛlɣə(n)] VERB trans

verdelgen

vertilgen

verdelgen (uitroeien)

ausrotten

onkruid verdelgen

Unkraut vertilgen

ver·de·ling <verdeling|en> [vərdelɪŋ] SUBST f

1. verdeling (opsplitsing):

verdeling

Verteilung f

verdeling

Teilung f

hoofdelijke verdeling

Pro-Kopf-Verteilung f

2. verdeling (uitdeling):

verdeling

Verteilung f

3. verdeling (resultaat, maat, schaal):

verdeling

Einteilung f

ver·dacht <verdachte, verdachter, verdachtst> [vərdɑxt] ADJ

verdacht

verdächtig

dat lijkt verdacht veel op …

das hat verdächtige Ähnlichkeit mit …

van diefstal verdacht

des Diebstahls verdächtig

een verdacht zaakje

eine anrüchige Sache

ik was niet op die uitval verdacht

ich war nicht auf den Ausfall vorbereitet [o. gefasst]

ver·driet [vərdrit] SUBST nt geen Pl

verdriet

Kummer m

verdriet (ergernis)

Verdruss m

iem verdriet doen [o. aandoen ]

jdm Kummer bereiten

ze stierf van verdriet

sie starb vor Kummer

ver·droot VERB

verdroot 3. Pers Sg Imperf van verdrieten

Siehe auch: verdrieten

ver·drie·ten <verdroot, h. verdroten> [vərdritə(n)] VERB trans

verdrieten

bekümmern, Kummer bereiten Dat

ver·du·ren <verduurde, h. verduurd> [vərdyrə(n)] VERB trans

verduren

ertragen

verduren

aushalten

het hard [o. zwaar ] te verduren hebben (kritiek krijgen)

unter Beschuss stehen

het hard [o. zwaar ] te verduren hebben (ontberen)

sein(en) Teil zu tragen haben

het hard [o. zwaar ] te verduren hebben (ontberen)

es schwer haben

ver·der·fe·lijk <verderfelijke, verderfelijker, verderfelijkst> [vərdɛrfələk] ADJ

verderfelijk

verderblich

verderfelijk (noodlottig)

verhängnisvoll

ver·den·king <verdenking|en> [vərdɛŋkɪŋ] SUBST f

verdenking

Verdacht m

verdenking koesteren/opvatten tegen iem

Verdacht gegen jdn hegen/schöpfen

onder verdenking staan

im Verdacht stehen

iem in hechtenis nemen op verdenking van moord

jdn unter Mordverdacht verhaften

ver·de·dig·baar [vərdedəɣbar] ADJ

1. verdedigbaar (houdbaar):

verdedigbaar

zu verteidigen präd

verdedigbaar

haltbar

2. verdedigbaar (te rechtvaardigen):

verdedigbaar

vertretbar

ver·deeld·heid [vərdelthɛit] SUBST f geen Pl

verdeeldheid

Uneinigkeit f

ver·deel·sleu·tel <verdeelsleutel|s> [vərdelsløtəl] SUBST m

verdeelsleutel

Verteilerschlüssel m