Übersetzungen für „verletzende“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

over·le·ven·de <overlevende|n> [ovərlevəndə] SUBST m en f

overlevende

Überlebende(r) f(m)

ver·los·kun·de [vərlɔskʏndə] SUBST f geen Pl

verloskunde

Geburtshilfe f

ver·le·den¹ [vərledə(n)] SUBST nt geen Pl

verleden

Vergangenheit f

dat behoort tot het verleden

das gehört der Vergangenheit an

in het grauwe [o. grijze ] [o. verre ] verleden

in grauer Vorzeit

de vlucht in het verleden

die Flucht in die Vergangenheit

iems verleden nagaan

Erkundigungen über jds Vorleben einziehen

het verleden van de verdachte

das Vorleben des Angeklagten

ver·le·gen <verlegen, verlegener, verlegenst> [vərleɣə(n)] ADJ

1. verlegen (schuchter):

verlegen

verlegen

verlegen

schüchtern

verlegen glimlachen

schüchtern [o. verlegen] lächeln

2. verlegen:

met een situatie verlegen zijn (geen raad ergens mee wetend)

nicht wissen, wie man sich in einer Situation verhalten soll

3. verlegen (behoefte hebbend aan):

verlegen

verlegen um +Akk

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

um etw verlegen sein form

ergens om verlegen zijn [o. zitten]

etw brauchen

ver·le·nen <verleende, h. verleend> [vərlenə(n)] VERB trans

1. verlenen (schenken):

verlenen

gewähren

verlenen

einräumen

iem een gunst/gratie verlenen

jdm eine Gunst gewähren/jdn begnadigen

hulp verlenen

Hilfe leisten

krediet verlenen

Kredit einräumen

iem een onderscheiding verlenen

jdm einen Orden verleihen

subsidie verlenen

einen Zuschuss gewähren

voor iets toestemming verlenen

zu etw Dat die Erlaubnis erteilen

voor iets toestemming verlenen (officieel)

etw bewilligen

iem voorrang verlenen

jdm die Vorfahrt lassen

2. verlenen (verschaffen):

verlenen

verleihen

glans verlenen aan iets

einer Sache Glanz verleihen

ver·le·ren <verleerde, h. verleerd> [vərlerə(n)] VERB trans

verleren

verlernen

ik heb [o. ben] het Frans geheel verleerd

ich habe mein Französisch ganz verlernt

ver·leg·gen <verlegde, h. verlegd> [vərlɛɣə(n)] VERB trans

1. verleggen (anders leggen):

verleggen

anders hinlegen

2. verleggen (elders leggen):

verleggen

woandershin legen

verleggen

verlegen

het accent verleggen

den Schwerpunkt verlagern

de grenzen verleggen

die Grenzen verrücken

een kabel verleggen

ein Kabel umlegen

ver·lei·den <verleidde, h. verleid> [vərlɛidə(n)] VERB trans

1. verleiden (op de slechte weg leiden):

verleiden

verführen

verleiden

verleiten

zich door beloften laten verleiden

sich durch Versprechungen verführen lassen

2. verleiden (verlokken):

verleiden

verführen

verleiden

verleiten

verleiden

verlocken

zich tot een wandelingetje laten verleiden

sich zu einem Spaziergang verleiten lassen

3. verleiden (brengen tot geslachtsgemeenschap):

verleiden

verführen

ver·len·gen <verlengde, h. verlengd> [vərlɛŋə(n)] VERB trans

verlengen

verlängern

zijn paspoort laten verlengen

seinen Pass verlängern lassen

een wissel verlengen econ.

einen Wechsel prolongieren

ver·lep·pen <verlepte, i. verlept> [vərlɛpə(n)] VERB intr ook übtr

verleppen

verwelken

verleppen übtr

verblühen

de bloemen beginnen al te verleppen

die Blumen verwelken schon

een verlepte schoonheid

eine verblühte Schönheit

ver·zor·gen·de <verzorgende|n> [vərzɔrɣəndə] SUBST f

verzorgende

Pflegehelfer m

verzorgende

Hilfspfleger m

ver·lie·zen¹ <verloor, h. verloren> [vərlizə(n)] VERB trans

1. verliezen (kwijtraken):

verliezen

verlieren

zijn hart aan iem verliezen

sein Herz an jdn verlieren

zijn geduld/de moed verliezen

die Geduld/den Mut verlieren

hoogte verliezen luchtv.

an Höhe verlieren

de sleutel verliezen

den Schlüssel verlieren

terrein verliezen übtr

(an) Boden verlieren

iets niet uit het oog verliezen

etw nicht aus den Augen verlieren

2. verliezen (niet meer kunnen doen gelden):

verliezen

verlieren

zijn rechten verliezen

seine Rechte verlieren

3. verliezen (nadeel lijden):

verliezen

verlieren

op een product veel verliezen

mit einem Produkt viel verlieren

4. verliezen (ongebruikt laten voorbijgaan):

verliezen

verlieren

zonder tijd te verliezen

ohne Zeit zu verlieren

ver·la·ten¹ [vərlatə(n)] ADJ

1. verlaten (waar niemand aanwezig is):

verlaten

verlassen

2. verlaten:

verlaten (eenzaam, afgelegen)

verlassen

verlaten (woest)

öde

3. verlaten:

verlaten (achtergelaten: persoon)

verlassen

verlaten (achtergelaten: zaak)

zurückgelassen

ver·le·ven·di·gen¹ <verlevendigde, i. verlevendigd> [vərlevəndəɣə(n)] VERB intr (levendig worden)

verlevendigen

sich beleben

de handel is verlevendigd

der Handel hat sich belebt