Übersetzungen für „Urämie“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

I . urwanie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [urvaɲe] SUBST nt

urwanie

Abreißen nt

urwanie

Abbrechen nt

Wendungen:

urwanie głowy

Hetzerei f

mieć urwanie głowy

nicht wissen, wo einem der Kopf m steht

mieć z kimś/czymś urwanie głowy ugs

mit jdm/etw seine liebe Not haben

mam tu niezłe urwanie głowy!

ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht!

II . urwanie [urvaɲe] ADV

urwanie → urywanie

Siehe auch: urywanie

urywanie [urɨvaɲe] ADV

urywanie

ruckweise

urywanie

abgehackt

mówić urywanie

abgehackt sprechen

mówić urywanie

herumstottern ugs

ramię <Gen ‑ienia, Pl ‑iona> [ramje] SUBST nt

1. ramię (bark):

ramię

Schulter f

na ramię broń! MILIT

das Gewehr über!

ramię w ramię [z kimś]

Schulter an Schulter [o. Seite f an Seite f ] [mit jdm]

wzruszyć ramionami

mit den Achseln [o. Schultern] zucken

mieć duszę na ramieniu

eine Heidenangst haben

mieć duszę na ramieniu

Bammel haben ugs

uwiesić się czyjegoś ramienia

sich Akk jdm an den Hals hängen

wtulić głowę w ramiona

den Kopf in den Armen verbergen

spoglądać komuś przez ramię

jdm über die Schulter schauen

2. ramię ugs (ręka):

iść z kimś pod ramię

untergefasst [o. untergehakt] gehen

brać kogoś w ramiona

jdn umarmen

rzucić się komuś w ramiona

sich Akk jdm in die Arme werfen

działać z czyjegoś ramienia

in jds Namen [o. Auftrag] handeln

działać z czyjegoś ramienia

von jdm beauftragt [o. bevollmächtigt] werden

czekać na kogoś z otwartymi ramionami

auf jdn mit offenen Armen warten

ramię sprawiedliwości

der Arm m des Gesetzes

3. ramię (odnoga: drogowskazu, świecznika, krzyża, rzeki):

ramię

Arm m

4. ramię TECH:

ramię (dźwigu, koparki)

Ausleger m

ramię (cyrkla)

Schenkel m

5. ramię MATH:

ramię kąta

Schenkel m des Winkels

6. ramię PHYS:

ramię siły

Kraftarm m

7. ramię ZOOL:

ramię

Arm m

ramię

Glied nt

urazić [uraʑitɕ]

urazić perf od urażać

Siehe auch: urażać

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB trans geh

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB refl geh

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

gurami [gurami] SUBST nt lub f inv ZOOL

gurami

Gurami m

I . urabiać <‑ia; perf urobić> [urabjatɕ] VERB trans

1. urabiać (formować):

urabiać ciasto, glinę

kneten

2. urabiać ugs (wpływać na):

urabiać charakter

formen

urabiać charakter

prägen

3. urabiać ugs (pozyskiwać):

urabiać kogoś

auf jdn einwirken

urabiać kogoś

jdn bearbeiten ugs

II . urabiać <‑ia; perf urobić> [urabjatɕ] VERB refl

1. urabiać (zostać ukształtowanym):

urabiać

geformt werden

urobiła się o niej pewna opinia

eine gewisse Meinung breitete sich Akk über sie aus

2. urabiać ugs (napracować się):

urabiać

schuften ugs

strasznie się dzisiaj urobiłem przy tej przeprowadzce

bei diesem Umzug habe ich heute schrecklich geschuftet ugs

uradzać <‑dza; Imperf ‑aj> [uradzatɕ], uradzić [uradʑitɕ] VERB trans perf

1. uradzać przest (ustalić):

uradzać

beschließen

uradzać

einen Beschluss fassen

nie mogliśmy nic uradzić

wir konnten keinen Beschluss fassen

2. uradzać nur perf ugs (udźwignąć):

uradzać

hochheben [können]

żeremie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [ʒeremje] SUBST nt ZOOL

żeremie

Biberburg f

uraza <Gen ‑zy, Pl ‑zy> [uraza] SUBST f geh

uraza

Groll m geh

uraza

Ressentiment nt

żywić do kogoś urazę o coś

jdm etw nachtragen

bez urazy!

nichts für ungut!

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB trans geh

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB refl geh

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

znamię <Gen ‑ienia, Pl ‑iona> [znamje] SUBST nt

1. znamię (na skórze):

znamię

Muttermal nt

2. znamię (cecha charakterystyczna):

znamię

Kennzeichen nt

znamię

Merkmal nt

3. znamię BOT:

znamię

Narbe f

uraz <Gen ‑u, Pl ‑y> [uras] SUBST m

1. uraz MED:

uraz

Verletzung f

2. uraz PSYCHO:

uraz

Trauma nt

on ma do [lub na punkcie] tego uraz

das ist seine empfindliche Stelle f übtr

on ma do [lub na punkcie] tego uraz

das ist sein wunder Punkt m übtr

uran <Gen ‑u, kein Pl > [uran] SUBST m CHEM

uran

Uran nt