Übersetzungen für „polillas“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

poligraf <Gen ‑a, Pl ‑owie> [poligraf] SUBST m TYPO

poligraf

Polygraf(in) m (f)

poligraf

Polygraph(in) m (f)

policjant(ka) <Gen ‑a, Pl ‑nci> [politsjant] SUBST m(f)

policjant(ka)

Polizist(in) m (f)

policjant(ka)

Polizeibeamte(r)(Polizeibeamtin) m (f)

poliglota (-tka) <Gen ‑ty, Pl ‑oci> [poliglota] SUBST m (f) dekl jak f w lp geh

poliglota (-tka)

Polyglotte m lub f geh

poliploid <Gen ‑u, Pl ‑y> [poliploit] SUBST m BIO

poliploid

Polyploid m

politolog <Gen ‑a, Pl ‑gowie [lub ‑lodzy]> [politolok] SUBST m

politolog

Politologe(Politologin) m (f)

poliamid <Gen ‑u, Pl ‑y> [poliamit] SUBST m CHEM

poliamid

Polyamid nt

polibuda <Gen ‑dy, Pl ‑dy> [polibuda] SUBST f ugs (politechnika)

polibuda

Technische Hochschule f

policzek <Gen ‑czka, Pl ‑czki> [politʃek] SUBST m

1. policzek (część twarzy):

policzek

Wange f

policzek

Backe f

2. policzek übtr (uderzenie):

policzek

Ohrfeige f

wymierzyć komuś policzek

jdm eine Ohrfeige geben [o. versetzen]

wymierzyć komuś policzek

jdn ohrfeigen

3. policzek übtr (zniewaga):

policzek

Ohrfeige f übtr

policzek

ein Schlag ins Gesicht übtr

odczuć coś jako policzek

etw wie einen Schlag ins Gesicht empfinden

I . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ]

policzyć perf od liczyć

II . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ] VERB trans perf

policzyć ugs (uwzględnić w rachunku):

policzyć komuś 200 złotych [za coś]

jdm 200 Zloty [für etw] berechnen [o. in Rechnung stellen]

Wendungen:

czyjeś dni są policzone

jds Tage mpl sind gezählt

policzyć komuś kości [lub żebra]

jdm die Knochen zusammenschlagen [o. kaputtschlagen] ugs

wszystkie żebra można mu policzyć

bei ihm kann man die Rippen zählen

III . policzyć <‑czy> [politʃɨtɕ] VERB refl perf ugs

policzyć (zemścić się):

policzyć się z kimś

mit jdm abrechnen

policzyć się z kimś

sich Akk an jdm rächen

Wendungen:

jeszcze się policzymy!

wir rechnen noch ab!

Siehe auch: liczyć

I . liczyć <‑czy; perf licz; Imperf po‑> [litʃɨtɕ] VERB trans

1. liczyć (obliczać):

liczyć

[zusammen]zählen

liczyć

[be]rechnen

liczyć pieniądze

Geld zählen

policzyć coś w pamięci

etw im Kopf berechnen

liczyć straty/zyski

Verluste/Gewinne berechnen

2. liczyć (wliczać):

nie licząc kogoś/czegoś

jdn/etw nicht mitrechnen

II . liczyć <‑czy; perf licz; Imperf po‑> [litʃɨtɕ] VERB intr

1. liczyć nur imper (obejmować):

grupa liczy 15 osób

die Gruppe f zählt [o. umfasst] 15 Personen

2. liczyć nur imper (mieć nadzieję):

liczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw zählen

III . liczyć <‑czy; perf licz; Imperf po‑> [litʃɨtɕ] VERB refl

1. liczyć nur imper (być cenionym):

liczyć

zählen

liczy się tylko twoje zdrowie

nur deine Gesundheit f zählt

to się nie liczy

das zählt nicht

tylko ty się dla mnie liczysz

nur du zählst für mich

2. liczyć nur imper (szanować):

liczyć się z kimś/czymś

jdn/etw berücksichtigen

liczyć się z kimś/czymś

mit jdm/etw rechnen

liczyć się z czasem

seine Zeit zu schätzen wissen

liczyć się z każdym groszem

jede Mark [o. jeden Pfennig] zweimal umdrehen übtr ugs

licz się ze słowami!

zügele [o. hüte] deine Zunge!

licz się ze słowami!

achte auf deine Worte!

3. liczyć (rozliczać się):

liczyć

abrechnen

potem się policzymy za całość

danach rechnen wir für die Gesamtheit ab

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi sprichw

wir sind wohl Brüder mpl , aber unsere Taschen fpl sind nicht Schwestern fpl

poliptyk <Gen ‑u, Pl ‑i> [poliptɨk] SUBST m KUNST

poliptyk

Flügelaltar m

politura <Gen ‑ry, kein Pl > [politura] SUBST f

politura

Politur f

polityka <Gen ‑ki, kein Pl > [politɨka] SUBST f

1. polityka (działalność władz):

polityka

Politik f

polityka gospodarcza/zagraniczna

Wirtschafts-/Außenpolitik f

polityka grubej kreski HIST

Politik des "Dicken Strichs" - eine von Tadeusz Mazowiecki (polnischer Premierminister) 1989 verwendete Formulierung, um mit der kommunistischen Vergangenheit Polens abzuschließen. Dies bedeutete, dass die Akten der Geheimdienste unter Verschluss blieben und keine Aufarbeitung der Vergangenheit stattfand.

polityka płacowa

Zahlungspolitik f

polityka rolna/kulturalna/społeczna

Landwirtschaft-/Kultur-/Sozialpolitik f

uprawiać politykę

Politik betreiben

2. polityka (działalność grupy społecznej):

polityka

Politik f

strusia polityka

Vogel-Strauß-Politik f

3. polityka übtr ugs (przebiegłe postępowanie):

polityka

Politik f

polityka

taktisches Vorgehen nt

poliuria <Gen ‑ii, kein Pl > [poliurja] SUBST f MED

poliuria (wielomocz)

Polyurie f

policealny [politsealnɨ] ADJ

studium policealne

Berufsfachschule für Gymnasiumabsolventen

policzalny [politʃalnɨ] ADJ LING

rzeczownik policzalny

zählbares Substantiv nt

polietylen <Gen ‑u, kein Pl > [polietɨlen] SUBST m CHEM

polietylen

Polyäthylen nt

polietylen

Polyethylen nt