Übersetzungen für „wyrobо́w“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

wyrobić [vɨrobitɕ]

wyrobić perf od wyrabiać

Siehe auch: wyrabiać

I . wyrabiać <‑ia> [vɨrabjatɕ] VERB trans

1. wyrabiać < perf wyrobić> (produkować):

wyrabiać materiały

herstellen

wyrabiać materiały

[an]fertigen

2. wyrabiać < perf wyrobić> (zagniatać):

wyrabiać ciasto

anrühren

3. wyrabiać < perf wyrobić> (kształtować):

wyrabiać charakter, wolę

[aus]bilden

wyrabiać sobie pozycję

sich Dat eine Position [o. Stellung] verschaffen

wyrabiać sobie pogląd [lub opinię]

sich Dat eine Meinung bilden [o. ein Bild von etw machen]

4. wyrabiać < perf wyrobić> (uzyskiwać):

wyrabiać paszport, przepustkę

sich Dat ausstellen lassen

5. wyrabiać ugs (wyprawiać):

co ty tu wyrabiasz?

was treibst du hier? ugs

wyrabiać cuda

Schabernack treiben przest

oni tu niezłe cuda wyrabiają, zjeżdzają na sankach po schodach!

die treiben es hier allzu bunt, fahren mit dem Schlitten die Treppe hinunter!

II . wyrabiać <‑ia perf wyrobić> [vɨrabjatɕ] VERB refl

1. wyrabiać:

wyrabiać (kształtować się) (mięśnie)

sich Akk ausbilden

2. wyrabiać:

wyrabiać (wycierać się) (osie, łożysko)

sich Akk abnutzen

3. wyrabiać ugs (zdążyć):

nie wyrobię się do jutra

ich schaffe [o. packe ugs ] das nicht bis morgen

wyrobnik (-ica) <Gen ‑a, Pl ‑icy> [vɨrobɲik] SUBST m (f)

1. wyrobnik abw ugs (chałturzysta):

wyrobnik (-ica)

Aushilfe f

wyrobnik (-ica)

Leiharbeiter(in) m (f)

pracować jak wyrobnik

als Aushilfe arbeiten

2. wyrobnik przest (pracownik fizyczny):

wyrobnik (-ica)

Tagelöhner(in) m (f)

wyrób <Gen ‑robu, Pl ‑roby> [vɨrup] SUBST m

1. wyrób kein Pl (wyrabianie):

wyrób

Herstellung f

wyrób

Produktion f

2. wyrób meist Pl (produkt):

wyrób

Produkt nt

wyrób

Erzeugnis nt

wyroby cukiernicze

Süßwaren fpl

wyroby tekstylne

Textilwaren fpl

wyrok <Gen ‑u, Pl ‑i> [vɨrok] SUBST m

1. wyrok JUR:

wyrok

Urteil nt

wyrok

[Urteils]spruch m

wykonać wyrok

das Urteil vollstrecken [o. vollziehen]

wyrok skazujący

Schuldspruch m

wyrok skazujący

Verurteilung f

wyrok uniewinniający

Freispruch m

łagodny wyrok

mildes Urteil

wyrok prawomocny

rechtskräftiges Urteil

wyrok sądu polubownego

Schiedsspruch m

wyrok pierwszej instancji

erstinstanzliches Urteil

kasacja wyroku

Kassation f des Schuldspruches

doręczenie/ogłoszenie/wykonanie/uchylenie wyroku

Urteilszustellung f /-verkündung f /-vollstreckung f /-aufhebung f

sentencja wyroku

Urteilsformel f

wyrok w sprawie kradzieży

Urteilsspruch in der Diebstahlssache

wydać/ogłosić/uzasadnić/wykonać/uchylić/zaskarżyć wyrok

ein Urteil fällen/verkünden/begründen/vollstrecken [o. vollziehen] /aufheben/anfechten

wnieść odwołanie od wyroku

gegen ein Urteil Berufung einlegen

wydać wyrok uniewinniający

freisprechen

2. wyrok meist Pl (przeznaczenie):

wyroki losu

die Fügung f des Schicksals

wyroki opatrzności

die Wege mpl der Vorsehung

wyrost [vɨrost] inv ugs

na wyrost (przesadnie)

auf Zuwachs

na wyrost (za duży)

auf Verdacht

ubrać się na wyrost

sich Akk [viel] zu warm anziehen

wyrodek <Gen ‑dka, Pl ‑dki> [vɨrodek] SUBST m abw

wyrodek

Auswurf m abw

wyrodek

schwarzes Schaf nt übtr

wyrodny [vɨrodnɨ] ADJ abw

wyrodny

missraten

wyrodne dziecko

missratenes Kind nt

wyrodna matka

Rabenmutter f abw

wyrodny ojciec

Rabenvater m abw

wyrąb <Gen ‑rębu, Pl ‑ręby> [vɨromp] SUBST m

1. wyrąb (wycięcie lasu):

wyrąb

Abholzung f

wyrąb

Holzeinschlag m

2. wyrąb (poręba):

wyrąb

Kahlschlag m

wyrąbać [vɨrombatɕ] perf, wyrąbywać [vɨrombɨvatɕ] <‑buje> VERB trans

wyrąbać drzewa, las

fällen

wyrąbać drzewa, las

abholzen

wyrąbać dziurę

einhauen

wyro <Gen ‑ra, Pl ‑ra> [vɨro] SUBST nt ugs

wyro Augm od wyrko

Siehe auch: wyrko

wyrko <Gen ‑ka, Pl ‑ka> [vɨrko] SUBST nt ugs

wyrko

Falle f ugs

wyrko

Pritsche f

rzucić się na wyrko

sich aufs Bett werfen