Übersetzungen für „versnellingen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . verschlịngen* VERB trans irr

1. verschlingen (schnell essen):

verschlingen

połykać [perf połknąć ]ugs

2. verschlingen fig (kosten):

verschlingen Unsummen

pochłaniać

das Projekt hat schon ein Heidengeld verschlungen

ten projekt m pochłonął już mnóstwo pieniędzy

3. verschlingen fig (lesen):

verschlingen Buch

połykać [perf połknąć ]fig

jdn/etw mit den Augen/Blicken verschlingen

pożerać [lub połykać] kogoś/coś wzrokiem fig

II . verschlịngen* VERB refl irr

verschlingen

plątać [perf s‑ lub po‑] się

die Schnüre verschlingen sich ineinander

sznurki mpl plątają się ze sobą

versẹngen* [fɛɐ̯​ˈzɛŋən] VERB trans

den Stoff [mit etw] versengen

przypalić [czymś] materiał

den Stoff [mit etw] versengen (am Ofen)

osmalić [czymś] materiał

etw mit einem Bügeleisen/einer Glühbirne versengen

przypalić coś żelazkiem/żarówką

sich Dat die Haare [an etw Dat] versengen

przypalić sobie [czymś] włosy

I . verschlụngen [fɛɐ̯​ˈʃlʊŋən] VERB trans, refl

verschlungen pp von verschlingen

II . verschlụngen [fɛɐ̯​ˈʃlʊŋən] ADJ

verschlungen Weg:

verschlungen

kręty

Siehe auch: verschlingen

I . verschlịngen* VERB trans irr

1. verschlingen (schnell essen):

verschlingen

połykać [perf połknąć ]ugs

2. verschlingen fig (kosten):

verschlingen Unsummen

pochłaniać

das Projekt hat schon ein Heidengeld verschlungen

ten projekt m pochłonął już mnóstwo pieniędzy

3. verschlingen fig (lesen):

verschlingen Buch

połykać [perf połknąć ]fig

jdn/etw mit den Augen/Blicken verschlingen

pożerać [lub połykać] kogoś/coś wzrokiem fig

II . verschlịngen* VERB refl irr

verschlingen

plątać [perf s‑ lub po‑] się

die Schnüre verschlingen sich ineinander

sznurki mpl plątają się ze sobą

verklịngen* VERB intr irr +sein

verklingen (Lied, Ton, Musik)

przebrzmiewać

verklingen (Begeisterung, Winter) fig geh

mijać [perf minąć]

verste̱i̱gen* VERB refl irr

1. versteigen (beim Bergsteigen):

versteigen

zabłądzić [lub pomylić drogę] podczas wspinaczki

2. versteigen (behaupten):

versteigen

odważyć się

sie verstieg sich zu der Aussage, dass er sich bald scheiden lassen würde

[ona] odważyła się powiedzieć, że on się wkrótce rozwodzi

versprẹngen* VERB trans

1. versprengen a. MILIT (auseinander treiben):

versprengen

rozpraszać [perf ‑proszyć]

versprengte Truppen

rozproszone oddziały mpl

2. versprengen (verspritzen):

versprengen

rozlewać [perf ‑lać]

versprengen

rozpryskiwać [perf ‑pryskać]

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> VERB trans form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [perf rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> VERB refl alt

verdingen

najmować [perf nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

verbrịngen* VERB trans irr

1. verbringen (zubringen):

verbringen

spędzać [perf spędzić]

den Tag am Meer

spędzić dzień nad morzem

ich habe den Tag mit Lesen verbracht

spędziłem dzień na czytaniu

2. verbringen form (transportieren):

verbringen

przewozić [perf przewieźć]

erklịngen* VERB intr irr +sein (Töne, Glocken)

erklingen

rozbrzmiewać [perf rozbrzmieć ]geh

versi̱e̱gen* VERB intr +sein geh

versiegen (Quelle, Tränen)

wysychać [perf wyschnąć]

versiegen (Kräfte) fig

wyczerpać się

versiegen (Gespräch) fig

ustawać [perf ustać ]geh

versti̱e̱gen VERB refl

verstiegen pp von versteigen

Siehe auch: versteigen

verste̱i̱gen* VERB refl irr

1. versteigen (beim Bergsteigen):

versteigen

zabłądzić [lub pomylić drogę] podczas wspinaczki

2. versteigen (behaupten):

versteigen

odważyć się

sie verstieg sich zu der Aussage, dass er sich bald scheiden lassen würde

[ona] odważyła się powiedzieć, że on się wkrótce rozwodzi

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] VERB intr +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Siehe auch: gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] VERB intr

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen ugs (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV ugs (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Gelịngen <‑s, kein Pl > [gə​ˈlɪŋən] SUBST nt

Gelingen

pomyślny rezultat m

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

ạn|klingen VERB intr irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB trans

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich Dat einen Schal um den Hals schlingen

owijać [perf owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać ugs

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB intr (Tier, Person)

schlingen

połykać

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] VERB refl

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [perf opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [perf owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz m oplata [lub owija] się wokół drzewa

a̱u̱s|klingen VERB intr irr +sein

1. ausklingen (Tag):

ausklingen

dobiegać końca

etw mit einem Lied ausklingen lassen

zakończyć coś piosenką

2. ausklingen (Ton):

ausklingen

wybrzmiewać [perf wybrzmieć]

misslịngenRR <misslingt, misslang, misslungen> [mɪs​ˈlɪŋən] VERB intr +sein, mißlịngenALT <mißlingt, mißlang, mißlungen> VERB intr +sein (Versuch, Plan)

misslingen

nie powieść [lub udać] się

es ist ihm misslungen

nie udało mu się

die Flucht misslang ihr

ucieczka f jej się nie udała

der Kuchen ist mir misslungen

ciasto nt mi nie wyszło

seine misslungene Ehe

jego nieudane małżeństwo nt

MisslịngenRR <‑s, kein Pl > [-​ˈ--] SUBST nt, MißlịngenALT SUBST nt <‑s, kein Pl >

Misslingen

niepowodzenie nt

I . versa̱gen* VERB intr

1. versagen (scheitern):

versagen

zawodzić [perf zawieść]

versagen

nie stanąć na wysokości zadania

[im Leben/in der Schule] versagen

nie radzić [perf po‑] sobie [w życiu/w szkole]

er hat bei der Prüfung versagt

nie poszło mu na egzaminie

aus Angst zu versagen

ze strachu przed porażką

2. versagen:

versagen (nicht wirken) (Erziehung)

zawodzić [perf zawieść]

versagen (Alarmanlage)

nie zadziałać

versagen (Maschine)

przestać działać

den Dienst versagen

odmówić posłuszeństwa

seine Stimme versagte

głos go zawiódł [lub odmówił mu posłuszeństwa]

II . versa̱gen* VERB trans geh

sich Dat/jdm etw versagen

odmawiać [perf odmówić] sobie/komuś czegoś

das ist uns leider versagt geblieben

nie było nam to niestety dane

einer Sache Dat seine Zustimmung versagen

odmówić zgody na coś

I . versọrgen* VERB trans

1. versorgen (betreuen):

jdn/etw versorgen Person, Tier, Haus, Garten

opiekować się kimś/czymś

jdn ärztlich [o. medizinisch] versorgen

zapewnić komuś opiekę lekarską [lub medyczną]

die Katzen/die Zimmerpflanzen versorgen

opiekować się kotami/roślinami pokojowymi

2. versorgen (versehen, unterhalten):

versorgen Familie

utrzymywać

versorgen Familie

mieć na utrzymaniu

jdn mit etw versorgen

zaopatrywać [perf zaopatrzyć] kogoś w coś

[mit etw] versorgt sein

być zaopatrzonym [w coś]

jdn mit Bargeld versorgen

zaopatrzyć kogoś w gotówkę

mit Bettzeug sind wir bestens versorgt

mamy wystarczająco dużo pościeli

unsere Kinder sind alle versorgt

wszystkie nasze dzieci mają zapewniony byt

das Gehirn mit Blut versorgen fig

dostarczać krew do mózgu

3. versorgen:

versorgen COMPUT, TECH

zaopatrywać [perf zaopatrzyć]

versorgen COMPUT, TECH

zasilać [perf zasilić]

versorgen COMPUT, TECH

dostarczać [perf dostarczyć]

4. versorgen CH (unterbringen, verstauen):

versorgen

umieszczać [perf umieścić]

II . versọrgen* VERB refl

sich mit Reiseproviant versorgen

zaopatrywać [perf zaopatrzyć] się w prowiant na podróż

sich mit allem Nötigen versorgen

zaopatrywać [perf zaopatrzyć] się we wszystko co potrzebne

er kann sich selbst versorgen

[on] sam może dbać o siebie

er kann sich noch selbst versorgen

[on] jeszcze sam może dbać o siebie