Niederländisch » Deutsch

ke·len <keelde, h. gekeeld> [kelə(n)] VERB trans

2. kelen (wurgen):

kei·len <keilde, h. gekeild> [kɛilə(n)] VERB trans

ke·ge·len <kegelde, h. gekegeld> [keɣələ(n)] VERB intr

be·ha·len <behaalde, h. behaald> [bəhalə(n)] VERB trans

Keu·len [kølə(n)] SUBST nt geen Pl

ke·ren1 <keerde, h./i. gekeerd> [kerə(n)] VERB intr

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] SUBST f

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) Pl:

Ketten Pl
Fesseln Pl

4. keten scheik.:

Kette f

5. keten techn.:

Kreis m

ke·pen <keepte, h. gekeept> [kepə(n)] VERB trans

kee·pen <keepte, h. gekeept> [kipə(n)] VERB intr

kef·fen <kefte, h. gekeft> [kɛfə(n)] VERB intr

ker·men1 <kermde, h. gekermd> [kɛrmə(n)] VERB trans

1. kermen (uiting geven aan lichamelijk leed):

2. kermen (jammeren):

ker·ven1 <kerfde/korf, h. gekerfd/gekorven> [kɛrvə(n)] VERB trans

1. kerven (inkepen):

2. kerven (uitsnijden):

ket·sen1 <ketste, i. geketst> [kɛtsə(n)] VERB intr

1. ketsen (afstuiten):

2. ketsen (van wapens; niet afgaan):

kei·ler <keiler|s> [kɛɪlər] SUBST m


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski