Übersetzungen für „wilden“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

wil·de <wilde|n> [wɪldə] SUBST m en f

1. wilde (primitief volk):

wilde

Wilde(r) f(m)

2. wilde (wildebras):

wilde

Wildfang m

wil·len¹ <wou/wilde, h. gewild> [wɪlə(n)] VERB mod Aux

1. willen (zullen):

willen

wollen

wil ik dat doen?

soll ich das machen?

willen we gaan?

wollen wir gehen?

2. willen (gebod, verzoek):

willen

wollen

zou u zo vriendelijk willen zijn …

seien Sie so freundlich, …

zou u zo vriendelijk willen zijn …

würden Sie so freundlich sein, …

3. willen (mogelijkheid, waarschijnlijkheid):

willen

sollen

het moet al erg meevallen, wil zij die baan krijgen

sie müsste schon viel Glück haben, um die Stelle zu bekommen

wil het lukken, dan moeten we opschieten

soll es gelingen, dann müssen wir uns beeilen

hij wil 's avonds nog weleens thuis zijn

abends ist er meistens zu Hause

wie·den <wiedde, h. gewied> [widə(n)] VERB trans

wieden

jäten

wij·den <wijdde, h. gewijd> [wɛidə(n)] VERB trans

1. wijden ((in)zegenen):

wijden

weihen

een kerk wijden

eine Kirche weihen

een gewijde plaats

ein geweihter Ort

een gewijde stilte

eine feierliche Stille

iem tot priester wijden

jdn zum Priester weihen

zich aan God wijden

sich Gott weihen

2. wijden (in dienst stellen van):

wijden

widmen

wijden form

weihen

aandacht aan iets wijden

etw Dat Aufmerksamkeit widmen

zich aan een taak wijden

sich einer Aufgabe widmen

win·den <wond, h. gewonden> [wɪndə(n)] VERB trans

1. winden (wikkelen):

winden

wickeln

winden

winden

een doekje om zijn vinger winden

sich Dat einen Lappen um den Finger wickeln

zich uit iets winden übtr

sich aus etw herauswinden

2. winden:

winden (met een lier verplaatsen)

winden

winden (ophijsen ook)

aufwinden

het anker winden

den Anker lichten

wil·de·man [wɪldəmɑn] SUBST m geen Pl

1. wildeman (wild mens):

wildeman

Wilde(r) m

2. wildeman (driftkop):

wildeman

Hitzkopf m

wildeman

Heißsporn m

wil·lens [wɪləns] ADV

1. willens (met opzet):

willens

willentlich

willens en wetens

wissentlich

2. willens (bereidwillig):

willens

bereitwillig

3. willens (van plan):

willens

gewillt

willens form

willens

willens form

gesonnen

ik ben willens daarheen te gaan

ich bin willens, dort hinzugehen

hiel·den VERB

hielden 3. Pers Pl Imperf van houden¹, houden², houden³

Siehe auch: houden , houden , houden

hou·den³ <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] VERB trans

houden (behouden)

halten

houden (niet loslaten)

behalten

houden (toezicht, spreekuur, kantoor)

haben

houden (beheren)

führen

houden (beheren)

haben

houden (uithouden)

aushalten

het was er niet om te houden van de hitte

vor Hitze war es da nicht zum Aushalten

zijn kleur houden

die Farbe behalten

je mag het houden

du darfst es behalten

iets voor zichzelf houden

etw für sich behalten

het bed houden

das Bett hüten

een belofte houden

ein Versprechen halten

het bij frisdrank houden

bei Limonade bleiben

een café/winkel houden

ein Wirtshaus/Geschäft führen

contact met iem houden

mit jdm in Kontakt bleiben

laten we het daar maar op houden

belassen wir es dabei

houd de dief!

haltet den Dieb!

iem eronder houden

jdn niederhalten

laten we het gezellig houden

wir wollen die Stimmung nicht verderben

die melk kun je niet zo lang goed houden

die Milch hält sich nicht so lange

iets in stand houden

etw instand halten

iem in leven houden

jdn am Leben erhalten

kippen houden

Hühner halten

moed houden

Mut behalten

we houden het op de 15e

wir bleiben beim 15.

rechts houden

rechts halten

schoonmaak houden

sauber machen

iets voor gezien houden (het erbij laten)

etw dabei belassen

iets voor gezien houden (opstappen)

fortgehen

men houdt hem voor een expert

man hält ihn für einen Experten

iets vóór zich houden übtr

etw für sich Akk behalten

houden zo!

recht so!

iets erop na houden (concreet)

sich Dat etw halten

iets erop na houden (opvattingen)

haben

hou·den² <hield zich, h. zich gehouden> [hɑudə(n)] VERB wk ww zich houden

1. houden (niet afwijken van) + aan:

houden

sich halten an +Akk

zich aan zijn woord houden

sich an sein Wort halten

2. houden (blijven):

houden

halten

zich goed houden

sich gut halten

houd je taai!

halt die Ohren steif! ugs

3. houden (schijn aannemen):

houden

stellen

zich doof/ziek houden

sich taub/krank stellen

hou·den¹ <hield, h. gehouden> [hɑudə(n)] VERB intr

1. houden:

houden (liefhebben)

lieben

houden (iets)

mögen

wij houden van elkaar

wir lieben uns

niet van dansen/cognac houden

Tanzen/Kognak nicht mögen

2. houden (niet loslaten; het niet begeven):

houden

halten

het ijs houdt nog niet

das Eis hält noch nicht

deze knoop houdt niet

dieser Knopf hält nicht