Übersetzungen für „auseinanderschneiden“ im Deutsch » Niederländisch-Wörterbuch

aus·ein·ˈan·der·set·zen¹ VERB trans

auseinandersetzen

uiteenzetten

auseinandersetzen

uitleggen

auseinandersetzen

verklaren

auseinandersetzen

toelichten

jdm seine Probleme auseinandersetzen

iem zijn problemen uitleggen [o. uiteenzetten]

aus·ein·ˈan·der·trei·ben¹ VERB intr

auseinandertreiben

uiteendrijven

die Schiffe trieben auseinander

de schepen dreven uiteen

aus·ein·ˈan·der·neh·men VERB trans unreg

1. auseinandernehmen (demontieren):

auseinandernehmen

uiteennemen

auseinandernehmen

uit elkaar nemen [o. halen]

auseinandernehmen

demonteren

auseinandernehmen

uiteendoen

2. auseinandernehmen ugs übtr (zerpflücken):

auseinandernehmen

vermorzelen

eine Fußballmannschaft auseinandernehmen

een elftal inmaken [o. een verpletterende nederlaag toedienen]

aus·ein·ˈan·der·ge·hen VERB intr unreg

1. auseinandergehen (sich trennen):

auseinandergehen

uiteengaan

auseinandergehen

scheiden

auseinandergehen

afscheid nemen

in Uneinigkeit auseinandergehen

in onmin uiteengaan [o. scheiden]

die Versammlung ging auseinander

de vergadering ging uiteen

2. auseinandergehen (voneinander abweichen):

auseinandergehen

uiteenlopen

auseinandergehen

verschillen

auseinandergehen

van elkaar afwijken

auseinandergehen

verdeeld zijn

die Meinungen gehen stark auseinander

de meningen lopen sterk uiteen [o. wijken sterk van elkaar af]

3. auseinandergehen (sich verzweigen):

auseinandergehen

uiteenlopen

auseinandergehen

zich vertakken

auseinandergehen

zich splitsen

hier gehen unsere Wege auseinander

hier gaan onze wegen uiteen [o. scheiden onze wegen]

4. auseinandergehen (sich öffnen):

auseinandergehen

opengaan

5. auseinandergehen ugs (getrennt):

auseinandergehen

uit raken

auseinandergehen

af raken

die beiden sind auseinandergegangen

de twee zijn uit elkaar (gegaan) [o. van elkaar af]

6. auseinandergehen ugs:

auseinandergehen (sich auflösen)

uiteenvallen

auseinandergehen (sich auflösen)

uit elkaar vallen

auseinandergehen (kaputt gehen)

kapotgaan

auseinandergehen (kaputt gehen)

stukgaan

das Sofa geht auseinander

de sofa valt uit elkaar

das Sofa geht auseinander

de sofa gaat kapot [o. stuk]

7. auseinandergehen ugs (dick werden):

auseinandergehen

uitzetten

auseinandergehen

dik worden

er ist (ganz schön) auseinandergegangen

hij is (sterk) aangekomen [o. (erg) dik geworden]

aus·ein·ˈan·der·bre·chen¹ VERB intr unreg

auseinanderbrechen

uiteenvallen

auseinanderbrechen

uit elkaar vallen

der Verein ist auseinandergebrochen übtr

de vereniging is uiteengevallen

aus·ein·ˈan·der·hal·ten VERB trans unreg

auseinanderhalten

uiteenhouden

auseinanderhalten

uit elkaar houden

auseinanderhalten

(van elkaar) onderscheiden

zwei Brüder nicht auseinanderhalten können

twee broers niet (kunnen) uiteenhouden [o. onderscheiden]

aus·ein·an·der·brin·gen VERB trans unreg

1. auseinanderbringen (losmachen, trennen):

auseinanderbringen

van elkaar doen

auseinanderbringen

van elkaar losmaken

auseinanderbringen

scheiden

auseinanderbringen

van elkaar krijgen

2. auseinanderbringen ugs (Zwietracht verursachen):

auseinanderbringen

tweedracht zaaien tussen

auseinanderbringen

tegen elkaar opstoken [o. opzetten]

Geschwister auseinanderbringen

tweedracht zaaien tussen broer(s) en zus(sen)

Geschwister auseinanderbringen

broer(s) en zus(sen) tegen elkaar opstoken [o. opzetten]

aus·ein·an·der·fal·len VERB intr unreg

auseinanderfallen

uiteenvallen

auseinanderfallen

vaneenvallen

auseinanderfallen

uit elkaar vallen

auseinanderfallen

aan stukken vallen

aus·ein·an·der·fal·ten¹ VERB trans

auseinanderfalten

uiteenvouwen

auseinanderfalten

ontvouwen

auseinanderfalten

openvouwen

auseinanderfalten

uitspreiden

auseinanderfalten

openen

Aus·ein·ˈan·der·set·zung <Auseinandersetzung, Auseinandersetzungen> [ ͜ausʔ͜aiˈnandɐzɛ͜tsʊŋ] SUBST f

1. Auseinandersetzung (Erklärung):

Auseinandersetzung

uiteenzetting

Auseinandersetzung

uitleg

Auseinandersetzung

verklaring

2. Auseinandersetzung (Beschäftigung):

Auseinandersetzung

(grondige) behandeling

eine Auseinandersetzung mit der Psychoanalyse

een (grondige) behandeling [o. studie] van de psychoanalyse

3. Auseinandersetzung (Diskussion):

Auseinandersetzung

discussie

4. Auseinandersetzung (Streit):

Auseinandersetzung

woordenwisseling

Auseinandersetzung

ruzie

Auseinandersetzung

controverse

heftige Auseinandersetzungen

heftige woordenwisselingen

5. Auseinandersetzung JUR:

Auseinandersetzung

boedelscheiding

ˈaus·schnei·den VERB trans

1. ausschneiden:

ausschneiden

uitsnijden

ausschneiden

(uit)knippen

2. ausschneiden:

ausschneiden

wegsnijden

ausschneiden

verwijderen

eine faule Stelle ausschneiden

een rotte plek wegsnijden

3. ausschneiden:

ausschneiden

snoeien

ausschneiden

(uit)dunnen

4. ausschneiden:

ausschneiden

uitsnijden

ausschneiden

decolleteren

ˈein·schnei·den¹ VERB intr

einschneiden

insnijden

einschneiden

inknippen

aus·ein·ˈan·der [ ͜ausʔ͜aiˈnandɐ] ADV

auseinander

uit elkander

auseinander

uit elkaar

auseinander

uiteen

auseinander

van elkaar (verwijderd)

auseinander

vaneen

auseinander

gescheiden

die beiden sind auseinander ugs

de twee zijn uit elkaar (gegaan)

weit auseinanderliegen

ver van elkaar verwijderd liggen

im Alter nicht weit auseinander sein ugs

in leeftijd niet veel schelen

ganz auseinander sein ugs

helemaal van streek [o. van zijn stuk] zijn

zer·ˈschnei·den VERB trans unreg

zerschneiden (durchschneiden)

doorsnijden

zerschneiden (in Stücke schneiden)

stuksnijden

zerschneiden (in Stücke schneiden)

opensnijden

zerschneiden (in Stücke schneiden)

doorklieven

das Schiff zerschneidet die Wellen geh übtr

het schip doorklieft [o. doorsnijdt] de golven

über·ˈschnei·den VERB refl unreg

1. überschneiden (sich kreuzen):

überschneiden

elkaar kruisen

überschneiden MATH

elkaar snijden

2. überschneiden (zeitlich überlappen):

überschneiden

(gedeeltelijk) samenvallen

3. überschneiden übtr (ineinandergreifen):

überschneiden

elkaar overlappen

überschneiden

in elkaar grijpen

ˈan·schnei·den VERB trans

1. anschneiden:

anschneiden

aansnijden

2. anschneiden:

anschneiden

opensnijden

3. anschneiden übtr:

anschneiden

aansnijden

anschneiden

ter sprake [o. te berde] brengen

anschneiden

aankaarten

ein Problem anschneiden

een probleem aansnijden [o. ter sprake brengen]

4. anschneiden (Kleidung):

anschneiden

aanknippen

anschneiden

aansnijden

angeschnittene Ärmel

aangeknipte mouwen

5. anschneiden:

anschneiden SPORT, AUTO

een bocht afsnijden

ein Tor anschneiden SPORT

rakelings langs een poort(je) skiën

6. anschneiden SPORT:

anschneiden

effect meegeven

den Ball anschneiden

de bal doen draaien [o. effect meegeven]