Übersetzungen für „metrach“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Me̱tra SUBST

Metra Pl v. Metrum

Siehe auch: Metrum

Me̱trum <‑s, Metren [o. Metra]> [ˈmeːtrʊm] SUBST nt

1. Metrum LIT:

Metrum

metrum nt

Metrum

miara f wierszowa

2. Metrum MUS:

Metrum

metrum nt

I . bra̱ch [braːx] VERB trans, intr, refl

brach Imperf von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ

brach

leżący odłogiem

Siehe auch: brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig ugs

sich Dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen ugs

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen geh (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen ugs

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen ugs

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś ugs

5. brechen +haben ugs (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERB refl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

Krạch² <‑[e]s, kein Pl > [krax] SUBST m

Krach (Lärm):

Krach

hałas m

Krach machen

hałasować

die Kinder/Maschinen machen Krach

dzieci ntpl /maszyny fpl hałasują

Wendungen:

Krach schlagen ugs

podnosić [perf podnieść] wrzask

Krach schlagen ugs

narobić hałasu

Wissensecke: Lautmalerei

spra̱ch [ʃpraːx] VERB intr, trans, refl

sprach Imperf von sprechen

Siehe auch: sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] VERB intr

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [perf powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [perf po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [perf po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [perf wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen geh (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] VERB trans

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [perf powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [perf wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [perf odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [perf wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [perf odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] VERB refl

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

sta̱ch [ʃtaːx] VERB intr, trans, refl, unpers

stach Imperf von stechen

Siehe auch: stechen

I . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] VERB intr

1. stechen:

stechen (mit einem Stechrüssel verletzen) (Insekt, Kaktus)

kłuć [perf u‑]

der scharfe Gestank sticht in der Nase fig

ostry fetor m kłuje w nos fig

etw sticht ins Auge

coś rzuca się w oczy

2. stechen (hineinstechen):

mit einer Nadel in etw Akk stechen

nakłuwać [perf nakłuć] coś igłą

mit einem Messer nach jdm stechen

żgnąć [lub dźgnąć ugs ] kogoś nożem

3. stechen:

stechen (brennen) (Sonne)

palić

stechen (brennen) (Sonne)

prażyć

4. stechen SPIEL (an sich bringen):

[mit etw] stechen

przebić [czymś]

5. stechen (übergehen):

die Farbe sticht ins Rötliche

kolor m wpada w czerwony

II . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] VERB trans

1. stechen:

stechen (verletzen) (Insekt, Dornen)

kłuć [perf u‑]

stechen (verletzen) (Insekt, Dornen)

żądlić [perf u‑]

die Wespe hat mich in den Finger gestochen

osa f użądliła mnie w palec

2. stechen (hineinstechen):

eine Gabel in etw Akk stechen

wbić w coś widelec

Löcher in etw stechen

zrobić w czymś dziurki

3. stechen SPIEL:

die Zehn mit dem As stechen

przebić dziesiątkę asem

4. stechen (gravieren):

etw [in etw Akk] stechen

grawerować [perf wy‑] coś [na czymś]

wie gestochen schreiben

kaligrafować [perf wy‑]

ihre Handschrift ist wie gestochen

jej podpis m jest jak wykaligrafowany

5. stechen (ausstechen):

stechen Torf

kopać

Spargel stechen

wycinać szparagi

6. stechen (schmerzen):

es sticht mich im Rücken

kłuje mnie w plecach

III . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] VERB refl

ich habe mich an den Dornen gestochen

pokłułem się kolcami

ich habe mich in den Finger gestochen

ukłułem się w palec

IV . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] VERB unpers

es sticht mich in der Seite

kłuje mnie w boku

Gema̱ch <‑[e]s, Gemächer> [gə​ˈmaːx] SUBST nt geh

Gemach

komnata f