Übersetzungen für „doprava“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

doprać [dopratɕ]

doprać perf od dopierać

Siehe auch: dopierać

I . dopierać <‑ra; perf doprać> [dopjeratɕ] VERB trans

1. dopierać (dokończyć pranie):

dopierać bieliznę

fertig waschen

2. dopierać (wyprać do czysta):

plamy po kawie trudno jest doprać

Kaffeeflecken mpl lassen sich nur schwer auswaschen [o. kriegt man kaum weg ugs ]

mama doprała mi koszulę

die Mutter f hat mir das Hemd ausgewaschen

II . dopierać <‑ra; perf doprać> [dopjeratɕ] VERB refl ugs

dopierać (zostać wypranym) (sweter)

sauber werden

spodnie z trudem się doprały

die Hose f wurde nur schwer sauber

dopłata <Gen ‑ty, Pl ‑ty> [dopwata] SUBST f

dopłata do czegoś (do biletu)

Zuschlag m auf etw Akk

dopłata do czegoś (do rachunku)

Zuzahlung f zu etw

dopłata do kosztów

Kostenzuschlag m

dopłata za zamówienie zbyt małej ilości EKON

Mindermengenzuschlag m

I . dopraszać <‑sza; Imperf ‑szaj; perf doprosić> [dopraʃatɕ] VERB trans ugs

dopraszać

zusätzlich einladen

trzeba doprosić jeszcze parę osób na wesele

wir müssen noch einige Leute zur Hochzeit dazu einladen

II . dopraszać <‑sza; Imperf ‑szaj; perf doprosić> [dopraʃatɕ] VERB refl ugs

dopraszać

eindringlich bitten

nie móc się doprosić pomocy

jdn nicht zur Hilfe bewegen können

I . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] perf VERB trans

1. doprawiać (przyprawić):

doprawiać zupę, potrawę

abschmecken

doprawiać zupę, potrawę

würzen

2. doprawiać (dorobić):

doprawiać

nachmachen

doprawiać

anfertigen

matka w końcu doprawiła misiowi ucho

die Mutter f nähte dem Bären schließlich das Ohr an

II . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] perf VERB refl scherzh ugs

1. doprawiać (upić się):

doprawiać

sich Akk beschwipsen [o. voll laufen lassen] ugs

doprawił się resztką wódki, którą znalazł w barku

er ließ sich mit dem Rest des Wodkas voll laufen, den er in der Bar fand ugs

2. doprawiać (pogorszyć swój stan zdrowia):

wczorajszym spacerem tak się doprawił, że przez tydzień musi leżeć w łóżku

nach dem gestrigen Spaziergang hat sich sein Zustand so verschlechtert, dass er eine Woche im Bett bleiben muss

I . doprawdy [dopravdɨ] PARTIKEL

doprawdy

wahrhaftig

doprawdy

wirklich

to jest doprawdy nie takie trudne

das ist wirklich nicht so schwer

II . doprawdy [dopravdɨ] INTERJ

doprawdy?

wirklich?

doprawdy?

tatsächlich?

doprawdy?

echt?

sam to zrobiłem – doprawdy?

ich habe das selbst gemacht – wirklich?

I . dopracować [dopratsovatɕ] perf, dopracowywać [dopratsovɨvatɕ] <‑owuje> VERB trans ugs

1. dopracować (dokończyć coś):

dopracować coś artykuł

an etw Dat feilen

dopracować coś artykuł

etw Dat den letzten Schliff geben übtr

2. dopracować nur perf (pracować do jakiegoś czasu):

dopracować

arbeiten bis

dopracował w urzędzie do emerytury

er arbeitete bis zur Rente im Amt

II . dopracować [dopratsovatɕ] perf, dopracowywać [dopratsovɨvatɕ] <‑owuje> VERB refl ugs (dorobić się)

dopracować się czegoś (majątku, pozycji)

sich Dat etw erarbeiten

dopracować się czegoś (majątku, pozycji)

es zu etw bringen

I . dopaść [dopaɕtɕ]

dopaść perf od dopadać

II . dopaść [dopaɕtɕ]

dopaść perf od dopasać

Siehe auch: dopasać , dopadać , dopadać

dopasać <‑sa; perf dopaść> [dopasatɕ] VERB trans ugs (dokarmiać)

dopasać

füttern

dopasali krowy i pędzili je do obory

sie fütterten die Kühe und trieben sie zum Stall

dopadać² <‑da> [dopadatɕ] VERB intr perf

dopadać (napadać więcej) (śnieg, deszcz)

fallen

dopadało dziś w nocy śniegu

heute Nacht fiel Schnee m

dopadać¹ <‑da; perf dopaść> [dopadatɕ] VERB trans ugs

1. dopadać (chwytać):

dopadać kogoś/czegoś

jdn/etw erwischen

szybko dopadł drzwi i uciekł

schnell ergriff er die Tür und floh

2. dopadać übtr:

dopadać (stać się czyimś udziałem) (smutek)

erfassen

dopadać (stać się czyimś udziałem) (smutek)

ergreifen

dopadać (nieszczęście)

treffen

dopadać² <‑da> [dopadatɕ] VERB intr perf

dopadać (napadać więcej) (śnieg, deszcz)

fallen

dopadało dziś w nocy śniegu

heute Nacht fiel Schnee m

I . dopalać <‑la; Imperf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VERB trans ugs

dopalać

aufrauchen

dopalać

zu Ende rauchen

dopalać cygaro

Zigarre aufrauchen

II . dopalać <‑la; Imperf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VERB refl

dopalać

ausgehen

dopalać

erlöschen

świece powoli się dopalały

die Kerzen fpl gingen langsam aus

dopasać <‑sa; perf dopaść> [dopasatɕ] VERB trans ugs (dokarmiać)

dopasać

füttern

dopasali krowy i pędzili je do obory

sie fütterten die Kühe und trieben sie zum Stall