Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „Seinigen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch (Springe zu Deutsch » Niederländisch)

Ergebnis-Übersicht

rei·ni·gen: Verb
ein·di·gen: Verb
hei·li·gen: Verb
be·zui·ni·gen: Verb
be·ëin·di·gen: Verb
her·eni·gen: Verb
ver·eni·gen: Verb
vol·ein·di·gen: Verb
pij·ni·gen: Verb
be·ëdi·gen: Verb
be·tui·gen: Verb
ge·tui·gen: Verb
ves·ti·gen: Verb
ver·ont·rei·ni·gen: Verb
af·bui·gen: Verb
af·tui·gen: Verb
hul·di·gen: Verb
nut·ti·gen: Verb
om·bui·gen: Verb
op·tui·gen: Verb

Meintest du vielleicht: reinigen , heiligen , eindigen , beëindigen , bezuinigen , verenigen , herenigen , voleindigen , vestigen , getuigen , betuigen , beëdigen , pijnigen , opzuigen , optuigen , ombuigen , nuttigen , huldigen , aftuigen , afbuigen und verontreinigen

rei·ni·gen <reinigde, h. gereinigd> [rɛinəɣə(n)] VERB trans

ein·di·gen¹ <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] VERB trans

1. eindigen (ten einde brengen):

hij eindigde zijn leven in eenzaamheid

er beschloss sein Leben in Einsamkeit

2. eindigen (besluiten, afronden):

hij eindigde zijn brief met een wens

er (be)schloss seinen Brief mit einem Wunsch

hei·li·gen <heiligde, h. geheiligd> [hɛiləɣə(n)] VERB trans

be·zui·ni·gen¹ <bezuinigde, h. bezuinigd> [bəzœynəɣə(n)] VERB trans

be·ëin·di·gen <beëindigde, h. beëindigd> [bəɛindəɣə(n)] VERB trans

1. beëindigen (een einde maken aan):

beëindigen

beëindigen

beëindigen

ein Ende machen [o. setzen]

2. beëindigen (geschillen):

beëindigen

her·eni·gen <herenigde, h. herenigd> [hɛrenəɣə(n)] VERB trans

1. herenigen (weer bijeenbrengen):

wiedervereinigen

2. herenigen (verzoenen):

ver·eni·gen¹ <verenigde, i. verenigd> [vərenəɣə(n)] VERB intr (samenkomen)

sich vereinigen

vol·ein·di·gen <voleindigde, h. voleindigd> [vɔlɛɪndəɣə(n)] VERB trans

voleindigen

pij·ni·gen <pijnigde, h. gepijnigd> [pɛinəɣə(n)] VERB trans

pijnigen (sterker)

zijn hersens pijnigen

sich Dat das Hirn zermartern

be·ëdi·gen <beëdigde, h. beëdigd> [bəedəɣə(n)] VERB trans

1. beëdigen (eed afnemen):

unter Eid nehmen

2. beëdigen (door een eed bekrachtigen):

beeiden form

be·tui·gen <betuigde, h. betuigd> [bətœyɣə(n)] VERB trans

betuigen (uitspreken)

betuigen (betonen)

betuigen (betonen)

(iem) zijn dank betuigen

(jdm) seinen Dank aussprechen

zijn onschuld betuigen

seine Unschuld beteuern

zijn waardering voor iets betuigen

sich anerkennend über etw Akk äußern

ge·tui·gen¹ <getuigde, h. getuigd> [ɣətœyɣə(n)] VERB intr

1. getuigen:

getuigen (verklaring afleggen)

getuigen (voor de rechtbank)

tegen iem getuigen

gegen jdn zeugen

van iets kunnen getuigen

von etw ein Lied singen können

voor de rechtbank getuigen

vor Gericht aussagen

voor iems onschuld getuigen

jds Unschuld bezeugen

2. getuigen (spreken in het nadeel, voordeel van):

alles getuigt voor/tegen haar

alles spricht für/gegen sie

3. getuigen (tonen, blijk geven):

die daad getuigt van moed

die Tat zeugt von Mut

ves·ti·gen <vestigde, h. gevestigd> [vɛstəɣə(n)] VERB trans

1. vestigen (richten):

de aandacht vestigen op

die Aufmerksamkeit lenken auf +Akk

zijn hoop op iem vestigen

seine Hoffnung auf jdn setzen

2. vestigen (stichten):

een record vestigen

einen Rekord aufstellen

deze zaak is in 1860 gevestigd

dieses Geschäft ist (im Jahre) 1860 gegründet worden

3. vestigen (neerzetten):

sich niederlassen

zich (als arts) vestigen

sich (als Arzt) niederlassen

de maatschappij is in A. gevestigd

die Gesellschaft hat ihren Sitz in A.

4. vestigen (ingang doen vinden):

de gevestigde orde

die etablierte Ordnung

ver·ont·rei·ni·gen <verontreinigde, h. verontreinigd> [vərɔntrɛinəɣə(n)] VERB trans

verontreinigen

verontreinigen

af·bui·gen¹ <boog af, i. afgebogen> [ɑvbœyɣə(n)] VERB intr

afbuigen (een andere richting nemen)

afbuigen (van een weg)

het afbuigend verkeer

der abzweigende Verkehr

af·tui·gen <tuigde af, h. afgetuigd> [ɑftœyɣə(n)] VERB trans

1. aftuigen (afranselen):

2. aftuigen:

aftuigen (trekdieren)

aftuigen (van de toom)

3. aftuigen scheepv.:

hul·di·gen <huldigde, h. gehuldigd> [hʏldəɣə(n)] VERB trans

1. huldigen (hulde bewijzen):

ehren

een jubilaris huldigen

einen Jubilar ehren

2. huldigen (erkennen):

huldigen form a. iron +Dat

een opvatting huldigen iron

einer Auffassung huldigen form iron

een opvatting huldigen iron

eine Auffassung vertreten

nut·ti·gen <nuttigde, h. genuttigd> [nʏtəɣə(n)] VERB trans

zu sich Dat nehmen

om·bui·gen¹ <boog om, h. omgebogen> [ɔmbœyɣə(n)] VERB trans

1. ombuigen (verbuigen):

ijzerdraad ombuigen

Eisendraht umbiegen

2. ombuigen (koers wijzigen):

den Kurs ändern

het beleid moet worden omgebogen

es muss ein anderer Kurs eingeschlagen werden

3. ombuigen euph (bezuinigen):

Sparmaßnahmen ergreifen

op·tui·gen <tuigde op, h. opgetuigd> [ɔptœyɣə(n)] VERB trans

1. optuigen (versieren):

(aus)schmücken

2. optuigen scheepv.:

3. optuigen (een rijdier):

4. optuigen (personen):

auftakeln ugs

Linguatec

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski