Übersetzungen für „amten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

amen [amə(n)] SUBST nt geen Pl

amen

Amen nt

ja en amen (op iets) zeggen übtr

Ja und Amen (zu etw) sagen

van eeuwigheid tot amen

endlos lange

na·me·ten <mat na, h. nagemeten> [nametə(n)] VERB trans

nameten

nachmessen

en·ten <entte, h. geënt> [ɛntə(n)] VERB trans

1. enten (een ent op een boom bevestigen):

enten

pfropfen

2. enten (entstof brengen in):

enten

impfen

3. enten (bacteriën in een voedingsbodem brengen):

enten

(einen Nährboden) beimpfen

be·ten VERB

beten 3. Pers Pl Imperf van bijten¹, bijten²

Siehe auch: bijten , bijten

bij·ten² <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VERB intr

1. bijten:

bijten (de tanden in iets zetten)

beißen

bijten (vis)

anbeißen

bijten (insecten)

stechen

niets te bijten hebben

nichts zu beißen und zu brechen haben

om (rauw) in te bijten übtr

zum Anbeißen

zijn tanden ergens op stuk bijten übtr

auf Granit beißen

van zich af bijten form

sich seiner Haut wehren

2. bijten (sterk prikkelen):

bijten

beißen

bijten

brennen

de kou bijt in het gezicht

die Kälte beißt im Gesicht

peper bijt op de tong

Pfeffer brennt auf der Zunge

de wond bijt geweldig

die Wunde brennt furchtbar

3. bijten scheik.:

bijten

beizen

bijten

ätzen

bijten

fressen

het zuur bijt in de plaat

die Säure frisst sich in die Platte

bij·ten¹ <beet, h. gebeten> [bɛitə(n)] VERB trans

1. bijten (door bijten in een toestand brengen):

bijten

zerbeißen

bijten

durchbeißen

iets stuk bijten

etw zerbeißen

2. bijten (kortaf zeggen):

bijten

schnauzen

da·ten <datete, h. gedatet> [detə(n)] VERB trans

daten

daten

daten

treffen

ha·ten <haatte, h. gehaat> [hatə(n)] VERB trans

haten

hassen

iem/iets dodelijk haten

jdn/etw auf den Tod hassen ugs

he·ten <heette, h. geheten> [hetə(n)] VERB trans

heten

heißen

hoe heet dat in het Duits?

wie heißt das auf Deutsch?

ik mag Hans heten als het waar is übtr

wenn das stimmt, will ich Hans heißen

zoals, naar het heet

wie man sagt

zoals, naar het heet

es heißt, dass

moet dat een hoed heten?

soll das ein Hut sein?

zo iem heet nu een vakman

so was nennt sich Fachmann

ik heet u welkom

ich heiße Sie willkommen

het mag een wonder heten

es ist ein wahres Wunder(, dass)

zo waar als ik … heet

so wahr ich … heiße

ju·ten ADJ attr

juten

aus Jute

juten

Jute-

ke·ten <keten|s, keten|en> [ketə(n)] SUBST f

1. keten (gevangenschap, gebondenheid) Pl:

keten

Ketten Pl

keten

Fesseln Pl

de ketens afschudden

die Fesseln abstreifen

2. keten (zware ketting):

keten

Kette f

de keten van de burgemeester

die Amtskette des Bürgermeisters

3. keten (reeks, rij):

keten

Kette f

keten

Reihe f

een keten van bergen

eine Gebirgskette

een keten van leugens

eine Reihe von Lügen

4. keten scheik.:

keten

Kette f

5. keten techn.:

keten

Kreis m

keten

Stromkreis m

keten

Schaltkreis m

la·ten² <liet, h. gelaten> [latə(n)] VERB mod Aux

1. laten (wenselijkheid, aansporing):

laten

lassen

laat ik beginnen met te zeggen, dat …

ich will [o. möchte] zunächst sagen, dass …

laten wij gaan

lass [o. lasst] [o. lassen Sie] uns gehen

laten wij elkaar helpen

wir wollen uns gegenseitig helfen

laten wij elkaar helpen

helfen wir uns gegenseitig

laat hij maar komen!

er soll nur kommen!

laten we nu maar opschieten

wir müssen uns jetzt aber beeilen

2. laten (mogelijkheid):

laten

mögen

laat ze mooi zijn, erg verstandig is ze niet

sie mag hübsch sein, sehr klug ist sie nicht

Wendungen:

laat het nu net beginnen te gieten (in uitroepen)

und gerade jetzt muss es anfangen zu gießen

lo·ten² <lootte, h. geloot> [lotə(n)] VERB trans (door het lot krijgen)

loten

ziehen

loten

gewinnen

me·ten¹ <mat, h. gemeten> [metə(n)] VERB trans

meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen)

messen

meten (vooral land, schip: precies opmeten)

vermessen

de bloeddruk van iem meten

jds Blutdruck messen

de tijd is kort gemeten übtr

die Zeit ist knapp bemessen

gemeten naar

gemessen an +Dat

po·ten <pootte, h. gepoot> [potə(n)] VERB trans

1. poten (in de grond steken):

poten

pflanzen

aardappelen poten

Kartoffeln setzen

bomen poten

Bäume pflanzen

2. poten (neerzetten):

poten

verfrachten

iem in een stoel poten

jdn auf einen Stuhl verfrachten

3. poten (visbroedsel uitzetten):

poten

aussetzen

ui·ten¹ <uitte zich, h. zich geuit> [œytə(n)] VERB wk ww zich uiten

1. uiten (zich uitlaten):

uiten

sich äußern

hij uit zich nooit

er sagt nie etw

2. uiten (tot uitdrukking komen):

uiten

sich äußern

uiten

sich ausdrücken

een ziekte uit zich in bepaalde symptomen

eine Krankheit äußert sich durch bestimmte Symptome

we·ten¹ [wetə(n)] SUBST nt geen Pl

weten

Wissen nt

naar beste weten antwoorden

nach bestem Wissen und Gewissen antworten

iets doen tegen beter weten (in)

etw wider besseres Wissen tun

buiten mijn weten

ohne mein Wissen

naar [o. bij ] mijn weten

meines Wissens

zaten VERB

zaten 3. Pers Pl Imperf van zitten

Siehe auch: zitten

zit·ten <zat, h./i. gezeten> [zɪtə(n)] VERB intr

1. zitten (gezeten zijn):

zitten

sitzen

aan tafel zitten

bei Tisch sitzen

aan tafel zitten

zu Tisch sein

gaan zitten

sich setzen

er eens voor gaan zitten übtr (met ijver ter hand nemen)

eine Arbeit [o. Sache] angehen

er eens voor gaan zitten (omstandig vertellen)

etw in allen Einzelheiten erzählen

2. zitten (zich met een doel ergens bevinden):

zitten

tagen

3. zitten (een functie bekleden):

zitten

sitzen

op school zitten

in der Schule sein

op een kantoor zitten

in einem Büro arbeiten

4. zitten (geruime tijd ergens vertoeven):

zitten

sein

5. zitten (wonen):

zitten

wohnen

ergens best willen zitten

irgendwo gerne wohnen wollen

6. zitten (verblijven):

zitten

stecken ugs

zitten

sein

hij zit al jaren in Frankrijk

er wohnt schon seit Jahren in Frankreich

waar heb je al die tijd gezeten?

wo hast du die ganze Zeit gesteckt? ugs

7. zitten (zich bevinden in de genoemde toestand):

zitten

liegen

zitten

sein

ernaast zitten übtr

verkehrt liegen übtr

in geldnood zitten

in Geldnot sein

nog in de kleine kinderen zitten

noch kleine Kinder haben

op zware lasten zitten

hohe Unkosten haben

er warmpjes bij zitten übtr

das nötige Kleingeld haben

8. zitten (volharden in een toestand):

zitten

(sitzen) bleiben

op school blijven zitten

in der Schule sitzenbleiben

laat maar zitten übtr

lass sein

het er niet bij laten zitten übtr

es nicht dabei bewenden lassen

met iets zitten übtr

mit etw nichts anzufangen wissen

met een probleem zitten

ein Problem haben

9. zitten (zaken, zich bevinden):

zitten

sein

het blijft niet zitten

es hält nicht

er zit iets achter übtr

da steckt was dahinter

het zit er (dik) in übtr

es ist sehr wahrscheinlich

er zit niets anders op dan … übtr

es bleibt einem nicht anderes übrig, als …

de Duitse voorzetsels zitten er goed in übtr

die deutschen Präpositionen sitzen gut ugs

eruit halen wat erin zit übtr

rausholen, was möglich ist

hem hebben zitten übtr (humeur)

schlecht aufgelegt sein

hem hebben zitten (dronken)

einen sitzen haben ugs

dat zit hem hoog übtr (dat ergert hem)

das ärgert ihn

dat zit hem hoog (daar is hij druk mee bezig)

damit ist er vollauf beschäftigt

het zit in de familie

es liegt in der Familie

daar zit 'm de kneep

das ist des Pudels Kern

daar zit 'm de moeilijkheid

das ist ja genau das Problem

het zit dat meisje niet mee übtr

das Mädchen hat kein Glück

er zit een vlek op je jurk

du hast einen Fleck auf dem Kleid

waar zit het hem in? übtr (moeilijkheid)

worin liegt das Problem?

waar zit het hem in? (oorzaak)

was ist der Grund?

10. zitten (kleding):

zitten

sitzen

dat zal hem niet glad zitten übtr

da wird er Schwierigkeiten mit haben

dat idee zit mij niet lekker übtr

bei dieser Idee habe ich kein gutes Gefühl

11. zitten (bevestigd zijn):

zitten

sitzen

hoe zit dat in elkaar?

wie funktioniert das?

dat zit wel goed, snor übtr

das ist in Ordnung

12. zitten (gevuld, bedekt zijn met):

zitten

sein

onder de verf zitten

mit Farbe bekleckert sein

13. zitten (treffen):

zitten

getroffen haben

14. zitten:

zitten (te) lezen (met onbepaalde wijs en ‘te’; bezig zijn met)

(sitzen und) lesen

zitten te zitten

nur so herumsitzen

het zit er aan te komen

das ist im Kommen

15. zitten:

Jack zit op volleybal (met ‘op’; lid zijn van, beoefenen)

Jack spielt Volleyball

16. zitten ugs (gevangen gehouden worden):

zitten

sitzen ugs

aan iets zitten

etw anfassen

aan de grond zitten (schip)

auf Grund gelaufen sein

aan de grond zitten (personen)

abgebrannt sein ugs

achter iem/iets aan zitten übtr

hinter jdm/etw her sein

het zit erop

das hätten wir geschafft

iets niet op zich laten zitten übtr

etw nicht auf sich Dat sitzen lassen

het niet meer zien zitten

nicht wissen, wie es weitergehen soll

ba·ten <baatte, h. gebaat> [batə(n)] VERB intr

baten

nutzen

baten

nützen

baten (uitwerking hebben)

fruchten

daarmee is zij niet gebaat

damit ist ihr nicht geholfen

het mocht niet baten

es half [o. nutzte] alles nichts

uw pogingen baten niet

Ihre Versuche nützen [o. fruchten] [o. verfangen] nicht

baat het niet, het schaadt ook niet

nützt es nicht, so schadet es auch nicht

go·ten VERB

goten 3. Pers Pl Imperf van gieten¹, gieten²

Siehe auch: gieten , gieten

gie·ten² <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] VERB unpers ww (stortregenen)

gieten

gießen

het regent dat het giet

es gießt in Strömen ugs

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] VERB trans

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gieten

gießen ugs

gieten

schütten ugs

iets in zijn kraag gieten

sich Dat einen hinter die Binde gießen ugs

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

ein Gussregen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

gieten

gießen

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

gieten

(be)gießen

gieten

sprengen

de planten gieten

die Pflanzen gießen

ma·ten VERB

maten 3. Pers Pl Imperf van meten¹, meten², meten³

Siehe auch: meten , meten , meten

me·ten³ <mat zich, h. zich gemeten> [metə(n)] VERB wk ww

meten zich meten (wedijveren):

meten

sich messen

me·ten² <mat, h. gemeten> [metə(n)] VERB intr

1. meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen):

meten

messen

in liters meten

nach Litern messen

met twee maten meten übtr

mit zweierlei Maß messen

2. meten (bepaalde afmeting hebben):

meten

messen

hij meet 1,70 m

er misst 1,70 m

me·ten¹ <mat, h. gemeten> [metə(n)] VERB trans

meten (lengte, oppervlakte, inhoud e.d. bepalen)

messen

meten (vooral land, schip: precies opmeten)

vermessen

de bloeddruk van iem meten

jds Blutdruck messen

de tijd is kort gemeten übtr

die Zeit ist knapp bemessen

gemeten naar

gemessen an +Dat

ama·teur <amateur|s> [amatør] SUBST m

amateur

Amateur m

stelletje amateurs abw

Dilettanten Pl