Übersetzungen für „glasen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

gla·zen [ɣlazə(n)] ADJ

1. glazen (van glas):

glazen

gläsern

glazen

Glas-

glazen

glas-

een glazen deur

eine Glastür

een glazen kom

eine Glasschüssel

het glazen oog

das Glasauge

2. glazen (glazig):

glazen

glasig

glazen

gläsern

glazen ogen

glasige Augen Pl

3. glazen (aardappelen):

glazen

glasig

glan·zen¹ <glansde, h. geglansd> [ɣlɑnzə(n)] VERB trans

glanzen (doen glimmen: mechanisch van metaal, steen)

polieren

glanzen (doen glimmen: chemisch van metalen)

glänzen

glanzen (doen glimmen: stof, papier, hout, leer)

appretieren

vlas·sen <vlaste, h. gevlast> [vlɑsə(n)] VERB intr

vlassen

spannen auf +Akk

vlassen

sich spitzen auf +Akk

op iets vlassen

auf etw Akk spannen

plas·sen¹ <plaste, h. geplast> [plɑsə(n)] VERB unpers ww (stortregenen)

plassen

(wie aus Eimern) gießen

las·sen <laste, h. gelast> [lɑsə(n)] VERB trans

1. lassen (door een las verbinden):

lassen

schweißen

aan elkaar lassen

zusammenschweißen

2. lassen (invoegen, aanbrengen):

lassen

einfügen

lassen

einschieben

die woorden zijn ertussen gelast übtr

diese Worte sind eingefügt worden

Pa·sen [pasə(n)] SUBST m geen Pl

Pasen

Ostern nt

met Pasen

zu Ostern

dit jaar hebben we een vroege Pasen

Ostern ist früh dieses Jahr

lea·sen <leasete/leasede, h. geleaset/geleased> [liːsə(n)] VERB trans

leasen

leasen

glas <glazen> [ɣlɑs] SUBST nt

1. glas (stof):

glas

Glas nt

gekleurd glas

Buntglas nt

2. glas (drinkglas):

glas

Glas nt

het glas heffen

das Glas heben

3. glas (inhoud):

glas

Glas nt

twee glazen bier

zwei Glas Bier

te diep in het glas gekeken hebben übtr

zu tief ins Glas geguckt [o. geschaut] haben ugs

een glaasje (te veel) op hebben

einen über den Durst getrunken haben ugs

van een goed glas wijn houden

gern einen guten Tropfen trinken

4. glas (glasplaat):

glas

Glas nt

een ets achter glas

eine Radierung hinter [o. unter] Glas

groente kweken onder [o. achter ] glas

Gemüse im Glashaus anbauen

het glas in lood

die Bleiverglasung

5. glas:

glas (voorwerp van glas)

Glas nt

glas (vensterruit)

Scheibe f

zijn eigen glazen ingooien übtr

sich Dat o Akk ins eigene Fleisch schneiden

de ramen van nieuw glas voorzien

die Fenster neu verglasen

de glazen wassen

die Fenster putzen

gle·den VERB

gleden 3. Pers Pl Imperf van glijden

Siehe auch: glijden

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VERB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

gleiten

glijden (op glijbaan)

schlittern

baantje glijden

schlittern

een schaduw gleed langs de muur übtr

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander übtr

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

glijden

(aus)rutschen

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

glijden

(ab)rutschen

glijden

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

glijden

gleiten

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

glij·en <glee, i. gegleeën> VERB intr

glijen

rutschen

glijen

gleiten

glo·ren <gloorde, h. gegloord> [ɣlorə(n)] VERB intr

1. gloren (glimmen):

gloren

schimmern

gloren

glimmen

2. gloren (zacht schijnsel geven):

gloren

dämmern

gloren übtr

schimmern

de ochtend begon te gloren

die Morgendämmerung begann

glu·ren <gluurde, h. gegluurd> [ɣlyrə(n)] VERB intr

gluren (stiekem kijken)

spähen

gluren ugs (begerig vooral)

schielen

gluren (als een voyeur)

spannen ugs

naar de meisjes gluren

nach den Mädchen schielen ugs

om het hoekje gluren

um die Ecke spähen

glas·bak <glasbak|ken> [ɣlɑzbɑk] SUBST m

glasbak

Glascontainer m

glaas·je <glaasje|s> [ɣlaʃə] SUBST nt

glaasje → glas

Siehe auch: glas

glas <glazen> [ɣlɑs] SUBST nt

1. glas (stof):

glas

Glas nt

gekleurd glas

Buntglas nt

2. glas (drinkglas):

glas

Glas nt

het glas heffen

das Glas heben

3. glas (inhoud):

glas

Glas nt

twee glazen bier

zwei Glas Bier

te diep in het glas gekeken hebben übtr

zu tief ins Glas geguckt [o. geschaut] haben ugs

een glaasje (te veel) op hebben

einen über den Durst getrunken haben ugs

van een goed glas wijn houden

gern einen guten Tropfen trinken

4. glas (glasplaat):

glas

Glas nt

een ets achter glas

eine Radierung hinter [o. unter] Glas

groente kweken onder [o. achter ] glas

Gemüse im Glashaus anbauen

het glas in lood

die Bleiverglasung

5. glas:

glas (voorwerp van glas)

Glas nt

glas (vensterruit)

Scheibe f

zijn eigen glazen ingooien übtr

sich Dat o Akk ins eigene Fleisch schneiden

de ramen van nieuw glas voorzien

die Fenster neu verglasen

de glazen wassen

die Fenster putzen

glad·weg [ɣlɑtwɛx] ADV

gladweg

glattweg

gladweg

glatt

gladweg

schlechtweg

gladweg

schlichtweg

iets gladweg vergeten

etw glatt vergessen ugs

glij·den <gleed, h./i. gegleden> [ɣlɛidə(n)] VERB intr

1. glijden:

glijden (zich langs een oppervlak voortbewegen)

gleiten

glijden (op glijbaan)

schlittern

baantje glijden

schlittern

een schaduw gleed langs de muur übtr

ein Schatten huschte über die Wand

zijn blik gleed van de een naar de ander übtr

sein Blick schweifte von einem zum anderen

2. glijden (slippen, glippen):

glijden

(aus)rutschen

de auto begon te glijden

der Wagen geriet ins Rutschen

3. glijden (naar beneden schuiven, afzakken):

glijden

(ab)rutschen

glijden

(herunter)rutschen

de mantel gleed van haar schouders

der Mantel glitt [o. rutschte] ihr von den Schultern

4. glijden (ontsnappen):

glijden

gleiten

het boek was uit haar handen gegleden

das Buch war ihr aus den Händen geglitten

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] VERB intr

1. glimmen (gloeien):

glimmen

glimmen

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

glimmen

glänzen

glimmen

blinken

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel Pl

3. glimmen (schitteren):

glimmen

glänzen

glimmen

leuchten

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

glimmen

strahlen

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

glip·pen <glipte, i. geglipt> [ɣlɪpə(n)] VERB intr

1. glippen (slippen, wegglijden):

glippen

(aus)rutschen

2. glippen (voortglijden, voortschieten):

glippen

huschen

glippen

schlüpfen

hij glipte vlug door de mensenmassa heen

er schlüpfte durch die Menschenmenge

3. glippen (ontglijden, ontschieten):

glippen

(ent)gleiten

glippen

rutschen

glippen

flutschen ugs

de teugels laten glippen übtr

die Zügel aus der Hand geben

de gelegenheid laten glippen ...

sich Dat die Gelegenheit entgehen lassen, ...

hij liet het glas uit zijn handen glippen

das Glas glitt ihm aus der Hand

gloei·en <gloeide, h. gegloeid> [ɣlujə(n)] VERB intr

1. gloeien (door verhitting stralen):

gloeien

glühen

gloeien übtr

brennen

gloeiend ijzer

glühende(s) Eisen nt

gloeien van toorn übtr

vor Wut kochen

2. gloeien (zonder vlam branden):

gloeien

glühen

gloeiende kolen

glühende Kohlen Pl

3. gloeien (zeer warm zijn):

gloeien

glühen

gloeien

brennen

het zand gloeit onder onze voeten

das Sand brennt uns unter den Füßen

gloeiende wangen

glühende Wangen Pl

4. gloeien (schitteren, fonkelen):

gloeien

glühen

gloeien

leuchten

gloeien

funkeln