Niederländisch » Deutsch

brui·nen <bruinde, h. gebruind> [brœynə(n)] VERB trans

rui·en <ruide, i. geruid> [rœyə(n)] VERB intr

rui·men <ruimde, h. geruimd> [rœymə(n)] VERB trans

4. ruimen (een plaats verlaten):

5. ruimen (snoeien):

rui·sen <ruiste, h. geruist> [rœysə(n)] VERB intr

2. ruisen (zachte muziek):

3. ruisen (stoffen):

rui·ken1 <rook, h. geroken> [rœykə(n)] VERB trans

tui·nen <tuinde, h. getuind> [tœynə(n)] VERB intr

run·nen <runde, h. gerund> [rʏnə(n)] VERB trans

drei·nen <dreinde, h. gedreind> [drɛinə(n)] VERB intr

trai·nen1 [trenə(n)]

trainen [[o. trɛːnə(n)]] trainde, h. getraind VERB trans:

ruï·ne <ruïne|s, ruïne|n> [rywinə] SUBST f

rui·ker <ruiker|s> [rœykər] SUBST m

rui·ter <ruiter|s> [rœytər] SUBST m

1. ruiter (paardrijder):

Reiter m

2. ruiter gesch.:

Reiter m

3. ruiter (stellage):

Reiter m
Heureiter m A
Gestell nt

dei·nen <deinde, h. gedeind> [dɛinə(n)] VERB intr

1. deinen form (waterspiegel):

2. deinen (vaartuigen):

ruin <ruin|en, ruin|s> [rœyn] SUBST m

rus·ten1 <rustte, h. gerust> [rʏstə(n)] VERB intr

3. rusten (begraven liggen):

5. rusten (innerlijke rust hebben):

8. rusten (steunen op):

10. rusten (m.b.t. de blik):


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski