Niederländisch » Deutsch

ran·cu·ne <rancune|s> [rɑŋkynə] SUBST f

range <range|s> [rentʃ] SUBST f

ran·ken <rankte, h. gerankt> [rɑŋkə(n)] VERB intr

rag·dun [rɑɣdʏn] ADJ

rang <rang|en> [rɑŋ] SUBST m

2. rang (groep plaatsen):

Rang m

3. rang (maatschappelijke positie):

Rang m

ran·ge·ren <rangeerde, h. gerangeerd> [rɑnʒerə(n)] VERB trans

rang·te·ken <rangteken|s> [rɑŋtekə(n)] SUBST nt

ranch <ranch|es> [rɛnʃ] SUBST m

ran·dom [rɛndəm] ADJ

ran·sel <ransel|s> [rɑnsəl] SUBST m

1. ransel (vierkante rugtas):

Ranzen m

2. ransel (slaag):

Prügel Pl

ran·zig <ranzige, ranziger, ranzigst> [rɑnzəx] ADJ

rang·or·de <rangorde|s, rangorde|n> [rɑŋɔrdə] SUBST f

rang·num·mer <rangnummer|s> [rɑŋnʏmər] SUBST nt

rank1 <rank|en> [rɑŋk] SUBST f

1. rank (uitloop van een plant):

Ranke f

2. rank (scheut):

Spross m
Trieb m

rans ADJ

rans → ranzig

Siehe auch: ranzig

ran·zig <ranzige, ranziger, ranzigst> [rɑnzəx] ADJ

drang [drɑŋ] SUBST m geen Pl

2. drang (het dringen):

Druck m

wrang <wrange, wranger, wrangst> [vrɑŋ] ADJ

2. wrang (onaangenaam):

wrange spot übtr
bittere(r) Spott m

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski