Übersetzungen für „vookomen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

ˈvoor·ko·men² <kwam voor, i. voorgekomen> [vorkomə(n)] VERB intr

1. voorkomen:

voorkomen (gebeuren)

vorkommen

voorkomen (allgemeen)

sich ereignen

dat komt vaak voor

das kommt oft vor

2. voorkomen (aangetroffen worden):

voorkomen

vorkommen

die planten komen overal voor

diese Pflanzen kommen überall vor

3. voorkomen (voor het gerecht verschijnen):

voorkomen

vor Gericht erscheinen

4. voorkomen:

voorkomen (toeschijnen)

vorkommen

voorkomen (allgemeen)

erscheinen

het laten voorkomen alsof …

es so darstellen, als ob …

het komt mij voor, dat …

es kommt mir (so) vor, als ob …

dat komt mij vreemd voor

das kommt mir seltsam vor

5. voorkomen (voor het huis komen):

voorkomen

vorfahren

een auto voor laten komen

ein Auto vorfahren lassen

vol·ko·men [vɔlkomə(n)] ADJ

volkomen

vollkommen

u hebt volkomen gelijk

Sie haben vollkommen recht

volkomen verschillend

grundverschieden

volkomen verschillend

völlig verschieden

een volkomen werk

ein vollkommenes [o. vollendetes] Werk

voort·ko·men <kwam voort, i. voortgekomen> [vortkomə(n)] VERB intr

1. voortkomen (voortvloeien):

voortkomen

hervorgehen

voortkomen

sich ergeben

het een komt uit het ander voort

eins ergibt sich aus dem anderen

2. voortkomen (ontspruiten):

voortkomen

hervorgehen

uit hun huwelijk zijn vier kinderen voortgekomen

aus ihrer Ehe sind vier Kinder hervorgegangen

3. voortkomen (afkomstig zijn):

voortkomen

entstammen

voortkomen uit een bepaald milieu

einem bestimmten Milieu entstammen

voor·ˈko·mend <voorkomende, voorkomender, voorkomendst> [vorkomənt] ADJ

1. voorkomend:

voorkomend

auftretend

voorkomend

vorkommend

in voorkomende gevallen

in gegebenen Fällen

een veel voorkomend probleem

ein häufig auftretendes Problem

2. voorkomend:

voorkomend (attent)

zuvorkommend

voorkomend (vriendelijk)

gefällig

een voorkomend man

ein zuvorkommender Mann

door·ko·men <kwam door, i. doorgekomen> [dorkomə(n)] VERB intr

1. doorkomen:

doorkomen (zijn, haar weg nemen: erdoorheen)

(hin)durchkommen

doorkomen (zijn, haar weg nemen: langskomen)

durchkommen

doorkomen (zijn, haar weg nemen: langskomen)

vorbeikommen

de stoet moet hier doorkomen

der Umzug muss hier durchkommen

2. doorkomen:

doorkomen (ten einde brengen: doel bereiken)

durchkommen

doorkomen (ten einde brengen: tijd)

hinter sich Akk bringen

de patiënt is de nacht goed doorgekomen

der Patient hat die Nacht gut überstanden

3. doorkomen:

doorkomen (door iets heen dringen)

durchkommen

doorkomen (tand, zon)

durchbrechen

er was geen doorkomen aan

da war kein Durchkommen

4. doorkomen (waarneembaar worden):

doorkomen

durchkommen

toe·ko·men <kwam toe, h./i. toegekomen> [tukomə(n)] VERB intr

1. toekomen (toebehoren):

toekomen

zustehen

toekomen

gehören +Dat

dat geld komt u toe

das Geld steht Ihnen zu

2. toekomen (iem, iets bereiken, naderen):

toekomen

zukommen

aan niets toekomen übtr

zu nichts kommen

niet aan rust toekomen übtr

nicht dazu kommen, sich auszuruhen

3. toekomen (rondkomen):

toekomen

auskommen mit

4. toekomen:

toekomen (toezenden)

zukommen

toekomen (doen toekomen)

übermitteln

toekomen (ambtenarentaal)

zustellen

we doen u de factuur toekomen

wir lassen Ihnen die Rechnung zukommen

los·ko·men <kwam los, i. losgekomen> [lɔskomə(n)] VERB intr

1. loskomen:

loskomen (los worden)

sich lösen

loskomen (vliegtuig)

abheben

loskomen übtr

loskommen

loskomen übtr

wegkommen

het slijm komt los

der Schleim löst sich

2. loskomen:

hij komt niet zo gauw los (zich uiten)

er geht nicht so schnell aus sich heraus

er kwam heel wat kritiek op deze maatregel los

diese Maßnahme hat viel Kritik ausgelöst

3. loskomen (beweeglijk worden):

loskomen

sich lösen

loskomen

sich lockern

de tongen kwamen los

die Zungen lösten sich

4. loskomen (beschikbaar worden):

loskomen

frei werden

5. loskomen (uit de gevangenis komen):

loskomen

freikommen

loskomen

loskommen

on·vol·ko·men [ɔnvɔlkomə(n)] ADJ

onvolkomen

unvollkommen

onvolkomen (niet volledig)

unvollständig

voor·uit·ko·men <kwam vooruit, i. vooruitgekomen> [vorœytkomə(n)] VERB intr

1. vooruitkomen (vorderen):

vooruitkomen

vorankommen

vooruitkomen

weiterkommen

vooruitkomen

vorwärtskommen

in de wereld vooruitkomen

es zu etw bringen

moeizaam vooruitkomen

mühsam vorankommen

2. vooruitkomen (naar voren komen):

vooruitkomen

nach vorn kommen

ˈover·ko·men¹ <kwam over, i. overgekomen> [ovərkomə(n)] VERB intr

1. overkomen (over iets heen komen):

overkomen

kommen über +Akk

we konden de straat niet overkomen

wir konnten nicht über die Straße kommen

er komt net een vliegtuig over

eben fliegt gerade ein Flugzeug über uns (hin)weg

2. overkomen übtr:

overkomen (begrepen worden)

ankommen

overkomen (een bepaalde indruk maken)

wirken

zijn grappen kwamen niet goed over bij het publiek

seine Witze kamen beim Publikum nicht gut an

sympathiek overkomen

sympathisch wirken

3. overkomen (van elders komen):

overkomen

herüberkommen

uit Amerika overkomen

aus Amerika herüberkommen

rond·ko·men <kwam rond, i. rondgekomen> [rɔntkomə(n)] VERB intr

rondkomen

auskommen

rondkomen

reichen

rondkomen

langen ugs

van dat salaris kan ik niet rondkomen

mit dem Gehalt komme ich nicht über die Runden

vrij·ko·men <kwam vrij, i. vrijgekomen> [vrɛikomə(n)] VERB intr

1. vrijkomen (ontslagen worden):

vrijkomen

freigelassen werden

vrijkomen

entlassen werden

vrijkomen

freikommen

2. vrijkomen (van iets afkomen):

vrijkomen

davonkommen

met de schrik vrijkomen

mit dem Schrecken davonkommen

3. vrijkomen (loskomen):

vrijkomen

frei werden

de vrijkomende energie

die frei werdende Energie