Übersetzungen für „Aasseiten“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

a̱u̱fseitenRR ADV

aufseiten

po stronie

aufseiten der Schwächeren

po stronie słabszych

a̱u̱s|reiten VERB intr irr +sein

ausreiten

wyjechać konno

I . a̱u̱s|weiten VERB trans

1. ausweiten (ausdehnen):

ausweiten Schuhe, Kleidung

rozchodzić

2. ausweiten (weiter machen, verbessern):

ausweiten Kontakte, Handel

rozszerzać [perf rozszerzyć]

II . a̱u̱s|weiten VERB refl

1. ausweiten:

ausweiten (zu weit werden) (Kleidung, Gummiband)

rozciągać [perf rozciągnąć] się

2. ausweiten (größer werden):

sich [zu etw] ausweiten (Konflikt)

przerodzić się [w coś]

I . ạb|arbeiten VERB trans

1. abarbeiten (tilgen):

abarbeiten Schulden, Strafe

odpracować

2. abarbeiten (erledigen):

abarbeiten Pensum, Arbeitsstunden

odpracować

abarbeiten Pensum, Arbeitsstunden

odrabiać [perf odrobić ]ugs

II . ạb|arbeiten VERB refl

sich an etw abarbeiten

przepracować się przy czymś

ich fühle mich abgearbeitet

czuję się przepracowany(-a)

ạb|streiten VERB trans irr

1. abstreiten (ableugnen):

etw abstreiten Tat, Beteiligung

nie przyznawać [perf przyznać] się [do czegoś]

sie streitet alles ab

[ona] wszystkiemu zaprzecza

er streitet ab, sie zu kennen

[on] zaprzecza, że ją zna

2. abstreiten (absprechen):

abstreiten

kwestionować [perf za‑]

abstreiten

zaprzeczać [perf zaprzeczyć]

dass sie intelligent ist, kann man ihr nicht abstreiten

nie można zaprzeczyć, że jest inteligentna

das lässt sich nicht abstreiten

to jest niezaprzeczalne

das kann man nicht abstreiten

tego nie można kwestionować

I . a̱u̱s|breiten VERB trans

1. ausbreiten (hinlegen):

ausbreiten Landkarte, Stadtplan

rozkładać [perf rozłożyć]

ausbreiten Decke

rozściełać [perf rozesłać]

etw [vor jdm] ausbreiten

coś [przed kimś] rozłożyć

er breitete seine Ware vor uns aus

[on] rozłożył przed nami swój towar

2. ausbreiten fig (darlegen):

seine Pläne [vor jdm] ausbreiten

przedstawić [komuś] swoje plany

sein Leben vor jdm ausbreiten

opowiedzieć komuś o swoim życiu

3. ausbreiten (ausstrecken):

ausbreiten Flügel

rozpościerać

die Arme ausbreiten

rozłożyć ramiona

der Baum breitet seine Äste [o. Zweige] aus

drzewo nt rozkłada swoje gałęzie

II . a̱u̱s|breiten VERB refl

1. ausbreiten (sich erstrecken):

ausbreiten

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw Akk o Dat] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [perf rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw Akk o Dat] ausbreiten (Krieg)

eskalować

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [perf rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [perf rozejść się] się

4. ausbreiten ugs (sich breit machen):

ausbreiten

rozkładać [perf rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami geh

vonse̱i̱tenRR [fɔn​ˈzaɪtən] PRÄP +Gen

vonseiten

ze strony

vonseiten der Regierung

ze strony rządu

Wissensecke: Präpositionen mit Genitiv

I . ạb|leiten VERB trans

1. ableiten (umleiten):

ableiten Bach

zmieniać [perf zmienić] bieg

ableiten Wärme, Rauch, Blitz

odprowadzać

den Verkehr von der Autobahn ableiten

odprowadzać ruch z autostrady

verbrauchtes Wasser wird durch die Kanalisation abgeleitet

zużyta woda f jest odprowadzana przez kanalizację

2. ableiten (ausströmen lassen):

ableiten Gase

wypuszczać [perf wypuścić]

3. ableiten (herleiten):

ableiten Anspruch

wywodzić [perf wywieść]

ableiten Ursache, Ursprung

doszukiwać [perf doszukać] się

sich Dat sein Recht von etw ableiten

wywodzić swoje prawo z czegoś

4. ableiten MATH:

ableiten Formel

wyprowadzać [perf wyprowadzić]

ableiten Funktion

znajdować [perf znaleźć] pochodną

5. ableiten LING (ein Derivat bilden):

ein Wort ableiten

tworzyć [perf u‑] wyraz pochodny

(die Herkunft bestimmen) die etymologische Bedeutung eines Wortes ableiten

ustalać [perf ustalić ][lub rekonstruować] znaczenie etymologiczne wyrazu

ein Wort aus dem Russischen ableiten

wywodzić wyraz z rosyjskiego

„mächtig“ ist von „Macht“ abgeleitet

„potężny” pochodzi od „potęga”

II . ạb|leiten VERB refl

1. ableiten (sich herleiten):

sich aus/von etw ableiten (Anspruch)

wynikać [perf wyniknąć] z czegoś

sich aus/von etw ableiten (Vorrecht)

wypływać z czegoś

sich aus/von etw ableiten (Ursache, Ursprung)

tkwić w czymś

2. ableiten LING:

ableiten

wywodzić się

abgeleitetes Wort

wyraz m pochodny

abgeleitetes Wort

derywat m

ạn|leiten VERB trans

1. anleiten (unterweisen):

anleiten

instruować [perf po‑]

2. anleiten (lehren):

jdn anleiten etw zu tun

wdrażać [perf wdrożyć] kogoś do czegoś

I . ạrbeiten [ˈarbaɪtən] VERB intr

1. arbeiten (tätig sein):

an etw Dat arbeiten

pracować nad czymś

sie arbeitet an einem neuen Buch

[ona] pisze nową książkę

die Zeit arbeitet für/gegen uns

czas m pracuje na naszą korzyść/niekorzyść

2. arbeiten (berufstätig sein):

arbeiten

pracować

arbeiten gehen

chodzić do pracy

er arbeitet als Rechtsanwalt/in einer Firma

[on] pracuje jako adwokat/w firmie

die arbeitende Bevölkerung

ludność f pracująca

3. arbeiten a. COMPUT:

arbeiten (Maschine) (funktionieren)

pracować

arbeiten (Maschine) (funktionieren)

działać

4. arbeiten fig:

arbeiten (sich chemisch, physikalisch verändern) (Holz, Teig)

pracować

II . ạrbeiten [ˈarbaɪtən] VERB trans

1. arbeiten (herstellen):

arbeiten Schuhe

wykonywać [perf wykonać]

2. arbeiten (beruflich tun):

nichts arbeiten

nic nie robić

was arbeitest du dort?

co tam robisz?

III . ạrbeiten [ˈarbaɪtən] VERB refl

1. arbeiten (sich vorwärts bewegen):

sich durch das Gestein arbeiten

przedostawać [perf przedostać] się przez skały

sich durch das Dickicht arbeiten

przedzierać [perf przedrzeć] się przez gąszcz

sich durch die Akten arbeiten

przebrnąć przez akta fig

sich nach oben arbeiten fig

piąć się w górę fig

2. arbeiten (zu viel arbeiten):

sich krank arbeiten

zaharowywać [perf zaharować] się ugs

sich tot [o. kaputt] arbeiten ugs

zapracowywać [perf zapracować] się na śmierć

ạb|gleiten VERB intr irr +sein geh

1. abgleiten (abrutschen):

[von etw] abgleiten

ześlizgiwać [perf ześlizgnąć lub ześliznąć ] się [z czegoś]

2. abgleiten fig (abprallen):

an [o. von] jdm abgleiten (Beleidigung)

spływać [perf spłynąć] po kimś fig ugs

er ließ die Vorwürfe einfach an [o. von] sich abgleiten

zarzuty mpl spłynęły po nim jak po kaczce fig ugs

3. abgleiten (abschweifen):

in etw Akk abgleiten (Gespräch, Gedanken)

schodzić [perf zejść] na coś

vom Thema abgleiten

zbaczać [perf zboczyć] z tematu

4. abgleiten (moralisch absinken):

abgleiten

staczać [perf stoczyć] się [na dno]

das Land drohte in einen chaotischen Zustand abzugleiten

krajowi groził chaos m

5. abgleiten (fallen):

der Dollar gleitet ab

dolar m spada

Geze̱i̱ten [gə​ˈtsaɪtən] SUBST Pl GEO

Gezeiten

pływy mpl

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VERB intr

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [perf po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw Akk streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VERB refl

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [perf po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte Sprichw

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta Sprichw

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

zu̱|leiten VERB trans

1. zuleiten Schreiben, Geld:

zuleiten

przesyłać [perf przesłać]

2. zuleiten Wasser:

zuleiten

doprowadzać [perf doprowadzić]

zuze̱i̱ten [-​ˈ--] ADV

zuzeiten

czasami

zuzeiten

czasem

zuzeiten

niekiedy

I . berei̱ten* VERB trans

1. bereiten (verursachen, zuteil werden lassen):

jdm Freude/Schwierigkeiten bereiten

sprawiać [perf sprawić] komuś radość/trudności

das bereitet mir großes Vergnügen

to sprawia mi ogromną przyjemność

jdm Kopfschmerzen bereiten

przyprawiać kogoś o ból głowy

jdm eine Überraschung/Empfang bereiten

zgotować komuś niespodziankę/przyjęcie

etw Dat ein Ende bereiten

kończyć [perf za‑ ]

2. bereiten (zubereiten):

bereiten Speisen, Bad

przyrządzać [perf przyrządzić]

II . berei̱ten* VERB refl geh (sich auf etw vorbereiten)

bereiten

przygotowywać [perf przygotować] się

sich zum Sterben bereiten

przygotować się na śmierć

gele̱i̱ten* VERB trans geh (begleiten, eskortieren)

jdn geleiten

towarzyszyć komuś

ụm|leiten VERB trans

umleiten Verkehr

kierować [perf s‑] inną trasą

umleiten Verkehr

przekierować

umleiten Fluss, Kanal

zmienić bieg

I . zu̱|reiten VERB trans irr

zureiten Pferd:

zureiten

ujeżdżać

II . zu̱|reiten VERB intr irr +sein

auf jdn/etw zureiten

dojeżdżać [perf dojechać] konno do kogoś/czegoś

dem Dorf [o. auf das Dorf] zureiten

zbliżać się konno do wsi

beglei̱ten* VERB trans

1. begleiten (mitgehen, mitfahren):

jdn begleiten

towarzyszyć komuś

jdn begleiten

odprowadzać [perf odprowadzić] kogoś

er begleitete sie nach Hause/ins Konzert

odprowadził ją do domu/towarzyszył jej na koncercie

2. begleiten MUS:

jdn begleiten

akompaniować komuś

er begleitete sie auf dem Klavier

wtórował jej na fortepianie