Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „Brustleiden“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

Ergebnis-Übersicht

mis·lei·den: Verb
be·ge·lei·den: Verb
rond·lei·den: Verb
uit·wei·den: Verb
be·schei·den: Adjektiv und Adverb
af·lei·den: Verb
ge·lei·den: Verb
in·lei·den: Verb
om·lei·den: Verb
op·lei·den: Verb
her·lei·den: Verb
ver·lei·den: Verb
weg·lei·den: Verb
voor·lei·den: Verb
ar·bei·den: Verb
be·rei·den: Verb
schei·den: Verb
sprei·den: Verb
ge·schei·den: Verb
uit·brei·den: Verb

Meintest du vielleicht: bescheiden , uitweiden , rondleiden , begeleiden , misleiden , afscheiden , uitbreiden , gescheiden , spreiden , scheiden , bereiden , arbeiden , voorleiden , wegleiden , verleiden , herleiden , opleiden , omleiden , inleiden , geleiden und afleiden

mis·lei·den <misleidde, h. misleid> [mɪslɛidə(n)] VERB trans

zich door de schijn laten misleiden

sich vom Schein trügen lassen

misleidend (opzettelijk)

be·ge·lei·den <begeleidde, h. begeleid> [bəɣəlɛidə(n)] VERB trans

1. begeleiden (vergezellen) muz.:

geleiten form

iem naar zijn laatste rustplaats begeleiden

jdm das letzte Geleit geben

2. begeleiden (met raad en daad bijstaan):

3. begeleiden (samengaan met):

rond·lei·den <leidde rond, h. rondgeleid> [rɔntlɛidə(n)] VERB trans

rondleiden (in een museum enz.)

iem de stad rondleiden

jdn in der Stadt herumführen

uit·wei·den <weidde uit, h. uitgeweid> [œytwɛidə(n)] VERB intr

(ausführlich) erörtern

breittreten abw

over een onderwerp uitweiden

ein Thema (ausführlich) erörtern

be·schei·den <bescheiden, bescheidener, bescheidenst> [bəsxɛidə(n)] ADJ

1. bescheiden (niet aanmatigend):

2. bescheiden (niet groot):

af·lei·den <leidde af, h. afgeleid> [ɑflɛidə(n)] VERB trans

1. afleiden:

afleiden (wegleiden)

afleiden (aandacht)

de bliksem afleiden

den Blitz ableiten

het gesprek van iets afleiden

das Gespräch von etw ablenken

iem van de rechte weg afleiden übtr

jdn vom rechten Weg abbringen

2. afleiden (ontspanning brengen; storen):

3. afleiden (de oorsprong verklaren):

4. afleiden:

afleiden (deduceren, concluderen)

afleiden (deduceren: formule, theorie, voorwaarde)

uit iets conclusies afleiden

aus etw Folgerungen ziehen

het algemene uit het bijzondere afleiden

vom Besonderen auf das Allgemeine schließen

de betekenis van een woord uit de context afleiden

die Bedeutung eines Wortes aus dem Kontext erschließen

ge·lei·den¹ <geleidde, h. geleid> [ɣəlɛidə(n)] VERB trans

1. geleiden:

geleiden (leiden)

geleiden (leiden)

geleiden (vergezellen)

een blinde geleiden

einen Blinden führen

zij geleidde haar gast naar de deur

sie geleitete ihren Gast zur Tür

een meisje naar het altaar geleiden

eine Braut zum Altar führen

2. geleiden nat.:

warmte geleiden

in·lei·den <leidde in, h. ingeleid> [ɪnlɛidə(n)] VERB trans

1. inleiden (binnenleiden):

2. inleiden (introduceren):

een spreker bij het publiek inleiden

einen Redner dem Publikum vorstellen

3. inleiden (voorlopig behandelen):

een onderwerp inleiden

ein Thema einleiten

om·lei·den <leidde om, h. omgeleid> [ɔmlɛidə(n)] VERB trans

het verkeer omleiden

den Verkehr umleiten

op·lei·den <leidde op, h. opgeleid> [ɔplɛidə(n)] VERB trans

opleiden (voor een bepaald doel)

de nieuwe generatie wetenschappers opleiden

den wissenschaftlichen Nachwuchs heranbilden

iem voor iets opleiden

jdn zu [o. als] etw ausbilden

her·lei·den <herleidde, h. herleid> [hɛrlɛidə(n)] VERB trans

herleiden (vereenvoudigen)

herleiden (afleiden)

herleiden (omrekenen)

een breuk herleiden wisk.

einen Bruch verwandeln

iets tot iets herleiden

etw auf etw Akk zurückführen

dollars tot euro's herleiden

Dollar in Euro umrechnen

ver·lei·den <verleidde, h. verleid> [vərlɛidə(n)] VERB trans

1. verleiden (op de slechte weg leiden):

zich door beloften laten verleiden

sich durch Versprechungen verführen lassen

2. verleiden (verlokken):

zich tot een wandelingetje laten verleiden

sich zu einem Spaziergang verleiten lassen

3. verleiden (brengen tot geslachtsgemeenschap):

weg·lei·den <leidde weg, h. weggeleid> [wɛxlɛidə(n)] VERB trans

de arrestant werd weggeleid

der Verhaftete wurde abgeführt

voor·lei·den <leidde voor, h. voorgeleid> [vorlɛɪdə(n)] VERB trans

ar·bei·den <arbeidde, h. gearbeid> [ɑrbɛidə(n)] VERB intr

be·rei·den <bereidde, h. bereid> [bərɛidə(n)] VERB trans

1. bereiden:

bereiden (klaarmaken)

bereiden (eten)

iem een warme ontvangst bereiden übtr

jdm einen warmen Empfang bereiten

2. bereiden:

bereiden (voor iets geschikt maken)

bereiden (voor iets geschikt maken)

bereiden (vooral ambacht(elijk))

bereiden (produceren)

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] VERB intr

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten übtr

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

sprei·den <spreidde, h. gespreid> [sprɛidə(n)] VERB trans

1. spreiden (uitspreiden):

breiten form

een bed spreiden

ein Bett bereiten [o. richten]

zijn bedje is gespreid übtr

er setzt sich ins gemachte Nest

een laken over de tafel spreiden

ein Tuch über den Tisch ausbreiten

2. spreiden:

spreiden (over een tijdsverloop, ruimte, personen verdelen)

spreiden (verdelen)

spreiden (indelen)

het risico spreiden

das Risiko streuen [o. verteilen]

de vakanties spreiden

die Ferien staffeln

3. spreiden (uit elkaar plaatsen):

spreiden SPORT

met gespreide benen

mit gespreizten Beinen

met gespreide benen (sport)

mit gegrätschten Beinen

de vleugels spreiden

die Flügel ausbreiten

4. spreiden (verspreiden):

ge·schei·den² VERB

gescheiden volt. deelw. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

Siehe auch: scheiden , scheiden , scheiden

schei·den³ <scheidde, h. gescheiden> [sxɛidə(n)] VERB trans

1. scheiden:

scheiden (samenzijn, verbinding tegengaan)

scheiden (van elkaar)

een kamer door schotten in tweeën scheiden

ein Zimmer mit Trennwänden teilen

een brede gracht scheidde ons van het kasteel

ein breiter Graben trennte uns von dem Schloss

2. scheiden:

scheiden (samenzijn, eenheid verbreken)

scheiden (van elkaar)

een boedel scheiden

einen Besitz aufteilen

een boedel scheiden jur.

einen Besitz auseinandersetzen fachspr

dooier en eiwit scheiden

das Eigelb vom Eiweiß trennen

het haar/de haren scheiden

das Haar/die Haare scheiteln

twee vechtenden scheiden

zwei Kämpfende auseinanderbringen [o. trennen]

3. scheiden (echtscheiding uitspreken):

zich laten scheiden

sich scheiden lassen

hij leeft van zijn vrouw gescheiden

er lebt von seiner Frau getrennt

gescheiden van tafel en bed

von Tisch und Bett getrennt

een gescheiden vrouw

eine geschiedene Frau

4. scheiden (afzonderen):

scheiden scheik.

scheiden foto., nat.

huisvuil scheiden

5. scheiden (onderscheid maken tussen):

die begrippen zijn niet scherp van elkaar te scheiden

die Begriffe lassen sich nicht klar (voneinander) trennen

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] VERB intr

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten übtr

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] VERB wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

uit·brei·den¹ <breidde zich uit, h. zich uitgebreid> [œydbrɛidə(n)] VERB wk ww

uitbreiden (groeien)

uitbreiden (groeien)

uitbreiden (groeien)

uitbreiden (om zich heen grijpen)

sich ausbreiten

Linguatec

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski