Übersetzungen für „Seiten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

sei·nen¹ <seinde, h. geseind> [sɛinə(n)] VERB intr

1. seinen RADIO:

seinen

funken

seinen (morse)

morsen

seinen (lichtsignalen)

blinken

met de ogen seinen

mit den Augen Zeichen geben

met vlaggen seinen

Flaggensignale geben

met vuurpijlen seinen

mit Raketen Signale geben

om hulp seinen RADIO

um Hilfe funken

2. seinen:

seinen (berichten afzenden: telegrafisch)

telegrafieren

seinen (berichten afzenden: via radio)

funken

seinen (berichten afzenden: via radio)

durch Funk übermitteln

sei·zoen <seizoen|en> [sɛizun] SUBST nt

1. seizoen:

seizoen (jaargetijde)

Jahreszeit f

seizoen (groente, fruit)

Saison f

het hete seizoen

die heiße Jahreszeit

de groenten van het seizoen

das Gemüse der Saison

de vier seizoenen

die vier Jahreszeiten

2. seizoen:

seizoen (hoogseizoen, periode waarin iets plaatsvindt)

Saison f

seizoen (hoogseizoen, periode waarin iets plaatsvindt)

Hochsaison f

seizoen (theater)

Spielzeit f

seizoen (toerisme)

Hauptsaison f

het einde van het seizoen

der Saisonschluss

het slappe [o. stille ] seizoen

die stille Zeit [o. Saison]

afhankelijk van het seizoen

saisonal

afhankelijk van het seizoen

jahreszeitlich

het seizoen werd geopend

die Konzertsaison wurde eröffnet

plei·ten¹ <pleitte, h. gepleit> [plɛitə(n)] VERB trans

verzachtende omstandigheden pleiten

auf mildernde Umstände plädieren

vrijspraak pleiten

auf Freispruch plädieren

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] VERB trans

1. sluiten (dichtmaken):

sluiten

schließen

sluiten

zumachen ugs

met gesloten beurzen onderhandelen

über ein Tauschgeschäft verhandeln

in een gesloten enveloppe

in einem verschlossenen Briefumschlag

de mond sluiten

den Mund zumachen

de ogen sluiten

die Augen schließen

de oren/ogen voor iets sluiten

die Ohren/Augen vor etw Dat verschließen

een zaak/een fabriek sluiten

ein Geschäft/eine Fabrik schließen

deze deur sluit zichzelf

diese Tür schließt (sich) von selbst

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

sluiten

schließen

geld in een brief sluiten

einem Brief Geld beischließen

iem in zijn armen sluiten

jdn in die Arme schließen

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

sluiten

aussperren

iem buiten de deur sluiten

jdn aussperren

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

sluiten

schließen

5. sluiten (aangaan):

sluiten

schließen

een huwelijk sluiten

eine Ehe schließen

een lening sluiten

eine Anleihe machen [o. aufnehmen]

vrede/vriendschap sluiten

Frieden/Freundschaft schließen

6. sluiten (beëindigen):

sluiten

(ab)schließen

de stoet sluiten

den Umzug abschließen

7. sluiten:

de gesloten jacht (verbieden)

die Schonzeit

8. sluiten econ. (opmaken):

sluiten

schließen

de boeken sluiten

die Bücher abschließen

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] VERB trans

1. snuiten (slijm verwijderen):

snuiten

schnäuzen

z'n neus snuiten

(sich Dat ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

snuiten

putzen

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] VERB trans

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

stui·ten¹ <stuitte, h. gestuit> [stœytə(n)] VERB trans

1. stuiten (tegenhouden):

stuiten

hemmen

stuiten

aufhalten

iem in zijn vaart stuiten

jdn bremsen

de voortgang van iets stuiten

den Fortschritt von etw hemmen

2. stuiten ook übtr:

stuiten

zum Stillstand bringen

stuiten

aufhalten

stuiten

hindern

een niet te stuiten woordenvloed

ein unaufhaltsamer Wortschwall

de tranen stuiten

die Tränen stillen

de uitvoering van plannen stuiten

die Ausführung von Plänen vereiteln

sei·ner <seiner|s> [sɛɪnər] SUBST m

seiner RADIO

Funker m

seiner scheepv.

Signalgast m

seiner spoorw.

Stellwerkswärter m

seiner spoorw.

Signalbediener m

ui·ten¹ <uitte zich, h. zich geuit> [œytə(n)] VERB wk ww zich uiten

1. uiten (zich uitlaten):

uiten

sich äußern

hij uit zich nooit

er sagt nie etw

2. uiten (tot uitdrukking komen):

uiten

sich äußern

uiten

sich ausdrücken

een ziekte uit zich in bepaalde symptomen

eine Krankheit äußert sich durch bestimmte Symptome

bui·ten³ [bœytə(n)] PRÄP

1. buiten (uit):

buiten

außerhalb +Gen

buiten

außer +Dat

dat ligt buiten zijn bereik übtr

das liegt außerhalb seiner Möglichkeiten

buiten de deur

vor der Tür

buiten de deur (buitenshuis)

außer Haus(e)

buiten de oevers treden

über die Ufer treten

buiten het spreekuur

außerhalb der Sprechstunde

buiten de stad

außerhalb der Stadt

hij was buiten zichzelf van angst

er war außer sich vor Angst

2. buiten (niet betrokken bij):

buiten

außer

iets buiten beschouwing laten

etw außer Betracht lassen

buiten dienst zijn

außer Dienst sein

zich ergens buiten houden

sich aus etw heraushalten

hij staat buiten alles

er hält sich von allem fern

buiten verwachting

über alle [o. jede] Erwartung

buiten werking [o. gebruik ]

außer Betrieb

ik sta geheel buiten de zaak

ich habe ganz und gar nichts mit der Sache zu tun

3. buiten (behalve):

buiten

außer

4. buiten (zonder):

buiten

ohne

zich buiten adem lopen

vom Laufen außer Atem geraten

buiten kennis

ohnmächtig

buiten mij om

ohne mein Mitwissen

hij kon niet buiten mij

er konnte nicht ohne mich

buiten twijfel [o. kijf ]

zweifellos

buiten twijfel [o. kijf ]

ohne Zweifel

buiten twijfel [o. kijf ]

zweifelsohne

buiten spel staan SPORT

abseitsstehen

buiten westen

ohnmächtig

rui·ten [rœytə(n)] ADJ

ruiten

kariert

ruiten

mit Karomuster

een ruiten jasje

eine karierte Jacke

mui·ten <muitte, h. gemuit> [mœytə(n)] VERB intr

muiten

meutern

aan het muiten slaan

zu meutern beginnen

tui·ten¹ <tuitte, h. getuit> [tœytə(n)] VERB intr

1. tuiten (suizen):

tuiten

gellen

mijn oren tuiten (lawaai)

es gellt mir in den Ohren

mijn oren tuiten übtr

mir klingen die Ohren

2. tuiten (een tuit vormen):

tuiten

vorgestülpt sein

sek·sen¹ <sekste, h. gesekst> [sɛksə(n)] VERB intr (seks hebben)

seksen

Sex haben