Übersetzungen für „Antrie“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

Ạntrieb <‑[e]s, ‑e> [ˈantriːp] SUBST m

1. Antrieb TECH (Antriebskraft):

[elektrischer] Antrieb

napęd m [elektryczny]

2. Antrieb (Impuls):

Antrieb

bodziec m

Antrieb

pobudka f

etw aus eigenem Antrieb tun

robić [perf z‑] coś z własnej inicjatywy

I . anti̱k [an​ˈtiːk] ADJ

1. antik (aus der Antike stammend):

antik Kultur

antyczny

2. antik (als Antiquität anzusehen):

antik Leuchter

zabytkowy

II . anti̱k [an​ˈtiːk] ADV (eingerichtet sein)

antik

w stylu antycznym [lub staroświeckim]

Ạntritt <‑[e]s, kein Pl > SUBST m

1. Antritt (Beginn):

Antritt

rozpoczęcie nt

Antritt einer Stelle

objęcie nt

vor Antritt der Fahrt

przed rozpoczęciem podróży

2. Antritt:

Antritt (Übernahme: eines Amtes, der Regierung)

objęcie nt

Antritt (einer Erbschaft)

odziedziczenie nt

Antritt (einer Erbschaft)

przejęcie nt

3. Antritt SPORT:

Antritt

zryw m

er hat einen sehr schnellen Antritt

on ma szybki zryw

ạn|tauen VERB intr +sein (Schnee)

antauen

zaczynać [perf zacząć] topnieć

ạn|tönen VERB trans A, CH (andeuten)

antönen

napomykać [perf napomknąć]

antönen

wspominać [perf wspomnieć]

Mate̱rie¹ <‑, ‑n> [ma​ˈteːriə] SUBST f geh (Thema)

Materie

materia f geh

Materie

temat m

Materie

treść f

die Materie beherrschen

opanować materię

Ạntrag <‑[e]s, Anträge> [ˈantraːk, pl: ˈantrɛːgə] SUBST m

1. Antrag (Gesuch, Forderung):

Antrag ADMIN, JUR

wniosek m

erneuter Antrag

ponowny wniosek

auf Antrag

na wniosek

auf Antrag des Klägers

na wniosek powoda

einen Antrag [auf etw Akk] stellen

stawiać [perf postawić] wniosek [o coś]

Antrag auf Eintragung ins Grundbuch

wniosek o wpis do księgi wieczystej

Antrag auf Entscheidung nach Lage der Akten

wniosek o rozstrzygnięcie na podstawie akt

Antrag auf Erlass einer einstweiligen Verfügung

wniosek o wydanie tymczasowego zarządzenia

Antrag auf Erlass eines Mahnbescheides

wniosek o wydanie nakazu zapłaty

Antrag auf Erlass eines Strafbefehls

wniosek o wydanie sądowego nakazu karnego

Antrag auf Eröffnung des Hauptverfahrens

wniosek o otwarcie postępowania głównego

Antrag auf Verfahrenseinstellung

wniosek o umorzenie postępowania

Antrag auf Wiederaufnahme des Verfahrens

wniosek o wznowienie postępowania

Antrag auf Wiedereinsetzung in den vorigen Stand

wniosek o przywrócenie do stanu poprzedniego

Aufnahme des Antrags der Parteien

przyjęcie nt wniosku stron

Bindung an den Antrag

związanie nt wnioskiem

einen Antrag bearbeiten

rozpatrywać [perf rozpatrzyć] wniosek

Antrag abgelehnt/stattgegeben form

wniosek odrzucono/uwzględniono form

2. Antrag → Antragsformular

3. Antrag:

Antrag PARL, POL

wniosek m

einen Antrag einbringen/unterstützen

przedstawiać [perf przedstawić] /popierać [perf poprzeć] wniosek

der Antrag geht durch

wniosek przechodzi

auf Antrag der Fraktion

na wniosek frakcji

4. Antrag (Heiratsantrag):

Antrag

oświadczyny Pl

jdm einen Antrag machen

oświadczać [perf oświadczyć] się komuś

jdm einen Antrag machen

prosić [perf po‑] kogoś o rękę

Wissensecke: Beamtendeutsch

Siehe auch: Antragsformular

Ạntragsformular <‑s, ‑e> SUBST nt

Antragsformular

formularz m wniosku

ein Antragsformular ausfüllen/einreichen

wypełniać [perf wypełnić] /składać [perf złożyć] formularz wniosku

I . ạn|tun VERB intr irr (bezaubern)

das hat es ihr angetan

to ją oczarowało [lub zachwyciło]

diese Gegend hat es ihm angetan

ta okolica go oczarowała

II . ạn|tun VERB trans irr (zufügen)

jdm ein Leid antun

wyrządzać [perf wyrządzić] komuś krzywdę

sich Dat etwas antun

targać [perf targnąć] się na życie

tu mir das nicht an! ugs

nie rób mi tego!

das werde ich mir nicht antun

nie będę się męczyć

tu dir keinen Zwang an!

nie zmuszaj się do niczego!

Siehe auch: angetan

I . ạngetan [ˈangətaːn] VERB trans, intr

angetan pp von antun

II . ạngetan [ˈangətaːn] ADJ

von jdm/etw [sehr] angetan sein

być zachwyconym kimś/czymś

es jdm angetan haben

zachwycić [lub oczarować] kogoś

Ạnteil¹ <‑[e]s, ‑e> SUBST m (Teil, Beteiligung)

Anteil [an etw Dat]

udział m [w czymś]

Anteil an etw Dat haben

mieć w czymś udział

Anti̱ke <‑, kein Pl > [an​ˈtiːkə] SUBST f

Antike

starożytność f

Antike

antyk m

die römische/griechische Antike

antyk rzymski/grecki

Se̱rie <‑, ‑n> [ˈzeːriə] SUBST f

1. Serie (Anzahl):

Serie

seria f

in Serie herstellen

produkować seryjnie

2. Serie TV:

Serie

serial m

Curi̱e̱ <‑, ‑> [ky​ˈriː] SUBST nt PHYS

Curie (Maßeinheit)

kiur m

Fu̱rie <‑, ‑n> [ˈfuːri̯ə] SUBST f

1. Furie (Wut, römische Rachegöttin):

Furie

furia f

wie von Furien gejagt sprang er aus dem Bett

wyskoczył z łóżka jak oparzony ugs

sie gingen wie Furien aufeinander los

z furią ruszyli na siebie

2. Furie abw (Frau):

Furie

jędza f abw ugs

Furie

złośnica f ugs

Kuri̱e̱ <‑, ‑n> [ˈkuːri̯ə] SUBST f

Kurie

kuria f

Glori̱e̱ <‑, ‑n> [ˈgloːri̯ə] SUBST f geh

Glorie

chwała f

Präri̱e̱ <‑, ‑n> [prɛ​ˈriː] SUBST f

die Prärie

preria f

schri̱e̱ [ʃriː] VERB intr, trans, refl

schrie Imperf von schreien

Siehe auch: schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] VERB intr

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [perf krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [perf wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [perf za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum m krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß ugs

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry ugs

es war zum Schreien ugs

można było pęknąć ze śmiechu ugs

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] VERB trans (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] VERB refl

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku