Übersetzungen für „obține“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Polnisch)

online [onlaj̃], on-line [onlaj̃] ADJ ADV inv COMPUT

online

online

baza danych online

Onlinedatenbank f

edycja [lub przetwarzanie] on-line

Onlineverarbeitung f

sklep online

Onlineshop m

system online (banku)

Onlinesystem nt

system online (gry komputerowej)

Onlinemodus m

obie [obje] NUM

obie

beide

obie studentki

beide Studentinnen fpl

hotline [hotlajn] SUBST f inv

hotline

Hotline f

zadzwonić na hotline

eine Hotline anrufen

offline [oflaj̃] SUBST m inv COMPUT

offline

offline

funkcjonowanie [lub eksploatacja] w trybie offline

Offlinebetrieb m

I . obcinać <‑na; perf obciąć> [optɕinatɕ] VERB trans

1. obcinać (skracać):

obcinać włosy, paznokcie

[ab]schneiden

2. obcinać (usuwać):

obcinać gałąź

abschneiden

3. obcinać ugs (redukować):

obcinać wydatki

kürzen

obcinać wydatki

beschneiden

obcinać wydatki

senken

II . obcinać <‑na; perf obciąć> [optɕinatɕ] VERB refl

1. obcinać (ściąć włosy):

obcinać

sich Dat die Haare schneiden

muszę się obciąć

ich muss mir die Haare schneiden

2. obcinać meist perf (nie zdać egzaminu):

obcinać

durchfallen

obciąłem się z chemii

ich bin in Chemie durchgefallen

obcinak <Gen ‑a, Pl ‑i> [optɕinak] SUBST m TECH

obcinak rur

Rohrabschneider m

I . obwijać <‑ja; Imperf ‑aj> [obvijatɕ], obwinąć [obvinoɲtɕ] perf VERB trans

1. obwijać (zawijać coś):

obwijać

umwickeln [o. einobwijać]

obwijać rękę bandażem

die Hand mit einer Binde umwickeln

obwijać dziecko kocem

das Kind in eine Decke wickeln

2. obwijać (okręcać coś wokół czegoś):

obwijać

etw um etw wickeln

szyja obwinięta szalikiem

vom Schal umwickelter Hals m

obwinąć kabel taśmą izolacyjną

das Kabel mit Isolierband umwickeln

II . obwijać <‑ja; Imperf ‑aj> [obvijatɕ], obwinąć [obvinoɲtɕ] perf VERB refl

1. obwijać (zawijać się w coś):

obwinęła się futrem

sie wickelte sich Akk in den Pelzmantel [o. schlug den Pelzmantel um sich Akk ]

2. obwijać (okręcić się):

wąż obwinął się wokół jej nogi

die Schlange f wickelte [o. wand geh ] sich um ihren Fuß

I . obwiniać <‑ia; Imperf ‑aj> [obviɲatɕ], obwinić [obviɲitɕ] perf VERB trans geh

obwiniać

beschuldigen

obwiniać kogoś o coś

jdn einer S. Gen beschuldigen

obwiniać kogoś o coś

jdm etw anlasten [o. zur Last legen]

mam dosyć ciągłego bycia obwinianym

ich habe es satt, andauernd beschuldigt zu werden

II . obwiniać <‑ia; Imperf ‑aj> [obviɲatɕ], obwinić [obviɲitɕ] perf VERB refl geh

obwiniać

sich Dat die Schuld geben

obwiniać się o nieszczęśliwy wypadek

sie gibt sich die Schuld an dem unglücksseligen Unfall

oni obwiniają się wzajemnie o rozpad ich małżeństwa

sie geben einander die Schuld für das Scheitern ihrer Ehe

koine [koine] SUBST nt lub f inv

1. koine HIST (język grecki):

koine

Koine f

2. koine LING:

koine

Gemeinsprache f

obiad <Gen ‑u, loc obiedzie, Pl ‑y> [objat] SUBST m

obiad (około południa):

obiad

Mittagessen nt

obiad proszony

Mittagessen nt [mit Gästen]

obiad z dwóch dań

Mittagessen mit zwei Gängen

jeść obiad

[zu] Mittag essen

co jest na obiad?

was gibt es zu Mittag?

zatrzymać kogoś na obiad

jdn auffordern, zum Mittagessen zu bleiben

zasiąść do obiadu

sich Akk [zum Mittagessen] zu Tisch setzen geh

zasiąść do obiadu

sich Akk an den Mittagstisch setzen

dziękuję, jestem po obiedzie

danke, ich habe schon [Mittag] gegessen

Wendungen:

musztarda po obiedzie ugs

zu spät

u skąpego zawsze po obiedzie sprichw

der Geizige m findet immer einen Grund, nichts geben zu müssen

obić [obitɕ]

obić perf od obijać

Siehe auch: obijać

I . obijać <‑ja; perf obić> [obijatɕ] VERB trans

1. obijać (obtłukiwać):

obijać garnek

anschlagen

2. obijać (kaleczyć):

obijać owoce

anstoßen

3. obijać (pokrywać materiałem):

obijać fotel, kanapę

beziehen

4. obijać (wykładać):

obijać ścianę

verkleiden

II . obijać <‑ja; perf obić> [obijatɕ] VERB refl

1. obijać:

obijać (obtłukiwać się) (garnek)

angeschlagen werden

obijać (obtłukiwać się) (garnek)

eine Macke bekommen ugs

2. obijać:

obijać (kaleczyć się) (owoce)

angestoßen werden

obijać (kaleczyć się) (owoce)

eine Macke bekommen ugs

3. obijać ugs:

obijać (stronić od pracy) (człowiek)

herumlungern ugs

obijać (stronić od pracy) (człowiek)

herumhängen ugs

nie lubię ludzi obijających się po kawiarniach

Leute, die in Cafés herumlungern, mag ich nicht

4. obijać:

obijać (odbijać się od czegoś) (dźwięk)

widerhallen

obiło mi się o uszy, że...

es ist mir zu Ohren gekommen, dass ... scherzh geh, przest

obiec [objets]

obiec perf od obiegać

Siehe auch: obiegać

obiegać <‑ga> [objegatɕ], obiegnąć [objegnoɲtɕ] VERB intr perf

1. obiegać (okrążać biegnąc):

obiegać coś

um etw herumlaufen

obiegać coś

etw umrunden

2. obiegać (rozprzestrzeniać się):

obiegać

umgehen

obiegać

die Runde machen

plotka obiegła wszystkich

das Gerücht nt machte bei allen die Runde

3. obiegać ugs (obchodzić szereg osób lub miejsc):

obiegać

von einem zum anderen laufen

obiegać

abklappern ugs

obiegł znajomych z nowiną o swoich zaręczynach

er lief mit der Nachricht von seiner Verlobung von einem Bekannten zum anderen

obiegła większość sklepów w poszukiwaniu wygodnych butów

auf der Suche nach bequemen Schuhen klapperte sie fast alle Geschäfte ab ugs

4. obiegać ASTRON:

obiegać

umkreisen

obieg <Gen ‑u, kein Pl > [objek] SUBST m

1. obieg (krążenie: krwi, wody):

obieg

Kreislauf m

obieg

Zirkulation f

puścić w obieg

in Umlauf bringen

2. obieg t. EKON (obrót: pieniądza):

obieg

Umlauf m

wejść do obiegu

in Umlauf kommen

drugi obieg

Untergrund m

literatura drugiego obiegu

Untergrundliteratur f

literatura drugiego obiegu

nicht offizielle Literatur f

3. obieg (występowanie czegoś):

być w obiegu

im Umlauf sein

obieg towarów

Warenverkehr m

obieg towarów

Warenumlauf m

wycofać z obiegu

aus dem Verkehr ziehen

wyjść z obiegu

ungültig werden

4. obieg ASTRON (planet):

obieg

Umlaufzeit f

obiór <Gen obioru, Pl obiory> [objur] SUBST m przest (elekcja)

obiór

Wahl f

obiór rektora

Rektorenwahl f