Übersetzungen für „ewang“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

(Springe zu Polnisch » Deutsch)

zwạng [tsvaŋ] VERB trans, refl

zwang Imperf von zwingen

Siehe auch: zwingen

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] VERB trans

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [perf zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja f zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen geh (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] VERB refl

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [perf zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Zwạng <‑[e]s, Zwänge> [tsvaŋ, pl: ˈtsvɛŋə] SUBST m

1. Zwang:

Zwang (Gewalt)

przymus m

Zwang (Druck)

presja f

Zwang (Druck)

nacisk m

gesellschaftliche Zwänge

nacisk społeczny

gesellschaftliche Zwänge

presja społeczna

sich äußeren Zwängen beugen

ulegać [perf ulec] naciskom zewnętrznym

Zwang auf jdn ausüben

wywierać [perf wywrzeć] presję [lub nacisk] na kogoś

unter Zwang stehen

znajdować [perf znaleźć] się pod presją

2. Zwang (Beschränkung):

Zwang

skrępowanie nt

tu dir keinen Zwang an

nie krępuj się

3. Zwang (starker Drang):

Zwang

silne dążenie nt

einem inneren Zwang folgen

poddawać [perf poddać] się wewnętrznemu przymusowi

4. Zwang (Notwendigkeit):

Zwang

konieczność f

wirtschaftliche Zwänge

presja f gospodarcza

Belạng <‑[e]s, ‑e> [bə​ˈlaŋ] SUBST m

1. Belang Pl (Interesse, Angelegenheit):

Belang

interesy mpl

Belang

sprawy fpl

er vertritt die Belange seiner Mandantin

on reprezentuje interesy swojej klientki

2. Belang (Bedeutung):

ohne Belang sein

nie mieć znaczenia

ohne Belang sein

być bez znaczenia

von Belang sein

mieć znaczenie

von Belang sein

być istotnym

nichts von Belang

nic ważnego

gelạng [gə​ˈlaŋ] VERB intr

gelang Imperf von gelingen

Siehe auch: gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] VERB intr +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Behạng <‑[e]s, Behänge> [bə​ˈhaŋ] SUBST m

1. Behang (Schmuck):

Behang

ozdoba f

2. Behang (Wandbehang):

Behang

draperia f

3. Behang (Baumertrag):

Behang

owoce mpl

4. Behang (Jagd):

Behang

klapy Pl

Gesạng¹ <‑[e]s, kein Pl > [gə​ˈzaŋ] SUBST m (das Singen: einer Person, eines Vogels)

Gesang

śpiew m

drạng [draŋ] VERB intr

drang Imperf von dringen

Siehe auch: dringen

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] VERB intr

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [perf przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [perf przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [perf wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [perf przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer Akk dringen (Geschoss)

przebijać [perf przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [perf wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [perf ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [perf przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [perf dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk m docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein geh (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [perf zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw Akk dringen

żądać [perf za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione

Drạng <‑[e]s, Dränge> [draŋ, pl: ˈdrɛŋə] SUBST m

1. Drang (Trieb, Sehnsucht):

Drang

popęd m

sein Drang nach Freiheit

jego potrzeba f wolności

unwiderstehlicher Drang

nieodparta potrzeba

aus innerem Drang

z wewnętrznej potrzeby

einen plötzlichen Drang nach etw verspüren

odczuwać nagłą potrzebę

2. Drang kein Pl (Zwang):

der Drang nach Osten POL

parcie nt na wschód

klạng [klaŋ] VERB intr

klang Imperf von klingen

Siehe auch: klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] VERB intr

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [perf za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [perf wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka f brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klạng <‑[e]s, Klänge> [klaŋ, pl: ˈklɛŋə] SUBST m

1. Klang:

Klang (Ton: einer Stimme)

dźwięk m

Klang (eines Instruments)

ton m

jdn am Klang der Stimme erkennen

rozpoznawać [perf rozpoznać] kogoś po głosie

man hörte den Klang einer Gitarre

słychać było brzmienie gitary

einen guten Klang haben (Instrument)

mieć dobre brzmienie

einen guten Klang haben (jds Name)

cieszyć się dobrą opinią

2. Klang Pl (Melodie: eines Klaviers):

Klang

tony mpl

Slang <‑s, kein Pl > [slɛŋ] SUBST m

1. Slang (saloppe Sprache):

Slang

slang m

Slang

żargon m

2. Slang (Fachjargon):

Slang

gwara f fachowa

wrạng [vraŋ] VERB trans

wrang Imperf von wringen

Siehe auch: wringen

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] VERB trans

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [perf wykręcić]

wringen

wyżymać [perf wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

schwạng [ʃvaŋ] VERB trans, intr, refl

schwang Imperf von schwingen

Siehe auch: schwingen

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB trans

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [perf zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen ugs

wywijać w tańcu ugs

große Reden schwingen ugs

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB intr +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [perf za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [perf za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] VERB refl (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

Schwạng [ʃvaŋ] SUBST m

etw ist im Schwange

coś jest w modzie