Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „aufgefallen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

Meintest du vielleicht: afvallen , gevallen , baseballen , uitstallen , wegvallen , vergallen , toevallen , meevallen , aanvallen , uitvallen und bevallen

ge·val·len VERB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

Siehe auch: vallen , vallen

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB unpers ww

1. vallen (ontstaan):

vallen

geben

er vielen doden

es gab Tote

er vallen klappen

es setzt Prügel

er valt een schot

es fällt ein Schuss

er viel een stilte

es entstand eine Stille

toen zijn er enkele woorden gevallen

dann hat es eine Auseinandersetzung gegeben

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

vallen

geben

vallen

sein

daarover valt te praten

darüber lässt sich reden

er viel niet aan te tornen

daran war nicht zu rütteln

wat valt er te vertellen?

was gibt es zu erzählen?

er valt veel voor te zeggen

das hat viel für sich

er valt nog weinig van te zeggen

man weiß noch nichts Genaues

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB intr

8. vallen (sneuvelen):

vallen ook übtr

fallen

het kabinet is gevallen

das Kabinett ist gestürzt worden

9. vallen (in een toestand komen):

vallen

fallen

in slechte handen vallen

in schlechte Hände geraten

hij viel van de ene verbazing in de andere

er kam aus dem Staunen nicht heraus

uit de toon vallen

aus dem Rahmen fallen

10. vallen:

zijn idee valt goed (gewaardeerd worden)

seine Idee wird begrüßt

in de smaak vallen

Anklang finden

Wendungen:

zij valt op mannen (zich aangetrokken voelen tot)

sie ist verrückt nach Männern

bij het vallen van de nacht

bei Einbruch der Nacht

iem in de rede vallen

jdm ins Wort fallen

hij liet de aanklacht vallen

er zog die Anklage zurück

iem om de hals vallen

jdm um den Hals fallen

het werk valt me zwaar

die Arbeit fällt mir schwer

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VERB intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

afvallen

abfallen

afvallen

hinunterfallen

afvallen

herunterfallen

de bladeren vallen af

die Blätter fallen ab

het boek viel van zijn knieën af

das Buch fiel von seinen Knien herunter

2. afvallen (niet meer meetellen):

afvallen

ausscheiden

bij een wedstrijd afvallen

bei einem Wettkampf ausscheiden

3. afvallen (ontrouw worden):

afvallen

abfallen

de vriendinnen vielen haar af

die Freundinnen ließen sie im Stich

van het geloof afvallen

vom Glauben abfallen

4. afvallen (afslanken):

afvallen

abnehmen

ik ben één kilo afgevallen

ich habe ein Kilo abgenommen

5. afvallen (overschieten):

afvallen

abfallen

er zal voor jou ook nog wel iets afvallen

es wird für dich sicher auch noch etw abfallen

6. afvallen scheepv.:

afvallen

abfallen

(van de wind) afvallen

nach Lee abgehen

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VERB intr

1. bevallen:

bevallen (baren: zonder voorzetselvoorwerp)

entbinden

bevallen (baren: met voorzetselvoorwerp)

gebären +Akk

zij is gisteren bevallen

sie hat gestern entbunden

zij is van een dochter bevallen

sie hat eine Tochter geboren

2. bevallen (aanstaan):

bevallen

gefallen +Dat

hoe is het u bevallen?

wie hat es Ihnen gefallen?

uit·val·len <viel uit, i. uitgevallen> [œytfɑlə(n)] VERB intr

1. uitvallen:

uitvallen (losbarsten in woorden)

losplatzen ugs

uitvallen (tekeergaan)

loswettern ugs

uitvallen (beledigend)

ausfällig [o. ausfallend] werden

tegen iem uitvallen

jdn anfahren [o. anfauchen] ugs

2. uitvallen (losgaande vallen):

uitvallen

ausfallen

zijn haren zijn al aan 't uitvallen

seine Haare fallen bereits aus

3. uitvallen SPORT:

uitvallen (wegvallen)

ausfallen

uitvallen (wedstrijd staken)

ausscheiden

4. uitvallen (het genoemde resultaat hebben):

uitvallen

ausfallen

die tekening is goed uitgevallen

die Zeichnung ist gut geworden

in mijn voordeel uitvallen

zu meinen Gunsten ausfallen

5. uitvallen (de genoemde aard hebben):

uitvallen

geraten

aan·val·len¹ <viel aan, h. aangevallen> [anvɑlə(n)] VERB trans

aanvallen (een aanval doen op) ook übtr

angreifen

aanvallen (plotseling)

anfallen

mee·val·len <viel mee, i. meegevallen> [mevɑlə(n)] VERB intr

1. meevallen (minder erg zijn):

meevallen

halb so schlimm sein

de pijn viel mee

die Schmerzen waren halb so schlimm

het valt niet mee

es ist nicht einfach [o. leicht]

dat zal wel meevallen

es wird schon gehen

2. meevallen (de verwachting overtreffen):

meevallen

die Erwartungen übertreffen

hij valt bij nader inzien mee

genauer betrachtet ist er gar nicht so übel

toe·val·len <viel toe, i. toegevallen> [tuvɑlə(n)] VERB intr

toevallen

zufallen

toevallen (bij loterij e.d.)

entfallen

de hoofdprijs valt lotnummer 30 toe

der Hauptgewinn entfällt auf die Losnummer 30

ver·gal·len <vergalde, h. vergald> [vərɣɑlə(n)] VERB trans

vergallen

vergällen

vergallen

verleiden

iem het leven vergallen

jdm das Leben vergällen

weg·val·len <viel weg, i. weggevallen> [wɛxfɑlə(n)] VERB intr

1. wegvallen (van zijn plaats raken):

wegvallen

wegfallen

wegvallen

fortfallen

2. wegvallen (niet meer beschikbaar zijn):

wegvallen

ausfallen

de watertoevoer is weggevallen

die Wasserzufuhr ist unterbrochen

3. wegvallen (niet meer doorkomen):

wegvallen

ausfallen

het geluid valt telkens weg

der Ton fällt dauernd aus

4. wegvallen (komen te vervallen):

wegvallen

entfallen

dit agendapunt valt weg

dieser Punkt der Tagesordnung entfällt

uit·stal·len <stalde uit, h. uitgestald> [œytstɑlə(n)] VERB trans

1. uitstallen:

uitstallen (ten toon leggen)

ausstellen

uitstallen (liggende artikelen)

auslegen

uitstallen (uitspreiden, bijv. geschenken)

ausbreiten

2. uitstallen übtr:

uitstallen

zur Schau stellen

base·bal·len <baseballde, h. gebaseballd> [bezbɔːlə(n)] VERB intr

baseballen

Baseball spielen

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „aufgefallen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

ge·val·len VERB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

Siehe auch: vallen , vallen

val·len2 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB unpers ww

1. vallen (ontstaan):

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

val·len1 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB intr

1. vallen (neervallen):

2. vallen (omvallen):

3. vallen (terechtkomen):

4. vallen (plaatshebben op):

5. vallen (los neerhangen):

6. vallen (zich voordoen):

7. vallen (in een situatie zijn):

8. vallen (sneuvelen):

9. vallen (in een toestand komen):

10. vallen:

Wendungen:

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VERB intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

2. afvallen (niet meer meetellen):

3. afvallen (ontrouw worden):

4. afvallen (afslanken):

5. afvallen (overschieten):

6. afvallen scheepv.:

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VERB intr

1. bevallen:

2. bevallen (aanstaan):

uit·val·len <viel uit, i. uitgevallen> [œytfɑlə(n)] VERB intr

1. uitvallen:

2. uitvallen (losgaande vallen):

3. uitvallen SPORT:

4. uitvallen (het genoemde resultaat hebben):

5. uitvallen (de genoemde aard hebben):

aan·val·len1 <viel aan, h. aangevallen> [anvɑlə(n)] VERB trans

mee·val·len <viel mee, i. meegevallen> [mevɑlə(n)] VERB intr

1. meevallen (minder erg zijn):

2. meevallen (de verwachting overtreffen):

toe·val·len <viel toe, i. toegevallen> [tuvɑlə(n)] VERB intr

ver·gal·len <vergalde, h. vergald> [vərɣɑlə(n)] VERB trans

weg·val·len <viel weg, i. weggevallen> [wɛxfɑlə(n)] VERB intr

1. wegvallen (van zijn plaats raken):

2. wegvallen (niet meer beschikbaar zijn):

3. wegvallen (niet meer doorkomen):

4. wegvallen (komen te vervallen):

uit·stal·len <stalde uit, h. uitgestald> [œytstɑlə(n)] VERB trans

1. uitstallen:

2. uitstallen übtr:

base·bal·len <baseballde, h. gebaseballd> [bezbɔːlə(n)] VERB intr

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback

Vokabeltrainer

Synonyms

Mein Suchverlauf

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB unpers ww

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VERB intr

aan·val·len¹ <viel aan, h. aangevallen> [anvɑlə(n)] VERB trans