Übersetzungen für „diritti“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

drịtt [drɪt] ADV

zu dritt sein

we trzech

wir waren zu dritt

byliśmy/byłyśmy w trójkę

sie spielten zu dritt

grali w trójkę

eine Ehe zu dritt

trójkąt m partnerski

Siehe auch: acht , acht

ạcht² [axt] ADV

zu acht sein (nur Männer/Jungen)

być w ośmiu

zu acht sein (nur Frauen/Mädchen)

być w osiem

zu acht sein (Männer/Jungen und Frauen/Mädchen)

być w ośmioro

etw zu acht tun

robić [perf z‑] coś w ośmiu/osiem/ośmioro

zu je acht

po ośmiu/osiem/ośmioro

ạcht¹ [axt] NUM

acht

osiem

acht [Jahre alt] sein

mieć osiem lat

mit acht [Jahren]

w wieku ośmiu lat

es ist acht [Uhr]

jest [godzina] ósma

um/gegen acht [Uhr]

o/około ósmej

kurz vor acht

tuż przed ósmą

es ist schon kurz nach acht

jest już parę minut po ósmej

es ist gleich acht [Uhr]

zaraz [godzina] ósma

fünf Minuten vor/nach acht

za pięć ósma/pięć po ósmej

fünf Minuten vor/nach halb acht

za pięć/pięć po wpół do ósmej

alle acht Stunden

co osiem godzin

heute/morgen in acht Tagen

od dzisiaj/jutra za tydzień

Montag in acht Tagen

za tydzień w poniedziałek

vor acht Tagen

osiem dni temu

es steht acht zu drei für uns

jest osiem do trzech dla nas

acht mal drei ist 24

osiem razy trzy równa się 24

das kostet acht Euro

to kosztuje osiem euro

die ersten/letzten acht

pierwsza/ostatnia ósemka

drịtte(r, s) [ˈdrɪtə, -tɐ, -təs] NUM

1. dritte (Ordinalzahl):

dritte

trzecia(-i, -e)

die Dritte Welt

Trzeci Świat m

2. dritte (bei Datumsangaben):

der dritte Mai

trzeci maja

Siehe auch: S

S SUBST nt, s [ɛs] SUBST nt <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S nt

S

s nt

S wie Siegfried

S jak Stanisław

I . dirẹkt [di​ˈrɛkt] ADJ (unmittelbar)

direkt Anschluss, Verbindung

bezpośredni

ein direkter Flug

lot m bezpośredni

direkte Rede LING

mowa f niezależna

direkter Zugriff COMPUT

bezpośredni dostęp m

II . dirẹkt [di​ˈrɛkt] ADV

1. direkt (ohne Umweg):

direkt nach Hause gehen

iść [perf pójść] prosto do domu

die Straße führt direkt ins Zentrum

ta ulica f prowadzi bezpośrednio [lub prosto] do centrum

2. direkt (unverzüglich):

direkt

sie kommt direkt nach der Schule hierher

direkt

ona przychodzi tutaj prosto ze szkoły

3. direkt (ganz nahe):

die Post liegt direkt am Bahnhof

poczta f znajduje się bezpośrednio przy dworcu

direkt vor dem Haus

przed samym domem

4. direkt (unverblümt):

direkt antworten, fragen

wprost

5. direkt RADIO, TV (live):

etw direkt übertragen

nadawać coś „na żywo”

6. direkt ugs (ausgesprochen):

das ist ja direkt gefährlich, was du machst

to, co robisz, jest nadzwyczaj niebezpieczne

trịtt [trɪt] VERB trans, intr

tritt 3. pers präs von treten

Siehe auch: treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB trans

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [perf s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [perf włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich Dat einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

Wissensecke: Ins Fettnäpfchen treten

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB intr

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw Akk treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw Akk treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw Akk treten Tür

przechodzić [perf przejść] przez coś

über etw Akk treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka f wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [perf wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [perf przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [perf przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [perf wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [perf postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw Akk treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [perf nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [perf nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Trịtt <‑[e]s, ‑e> [trɪt] SUBST m

1. Tritt (Schritt):

Tritt

krok m

einen falschen Tritt machen

zrobić fałszywy krok

2. Tritt (Laufrhythmus):

aus dem Tritt kommen

gubić [perf z‑] krok

wieder Tritt fassen

wrócić do normy

3. Tritt (Fußtritt):

Tritt

kopniak m

jdm einen Tritt versetzen [o. geben]

dać komuś kopniaka

Drịtte(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SUBST mf dekl wie Adj JUR

Dritte

strona f [lub osoba f ] trzecia

Vertrag zugunsten eines Dritten

umowa f na korzyść osoby trzeciej

Leistung an/durch Dritte

świadczenie nt na rzecz osoby trzeciej/przez osobę trzecią

strịtt [ʃtrɪt] VERB intr, refl

stritt Imperf von streiten

Siehe auch: streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VERB intr

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [perf po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw Akk streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VERB refl

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [perf po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte Sprichw

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta Sprichw

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

Dirigẹntin <‑, ‑nen> SUBST f

Dirigentin → Dirigent

Siehe auch: Dirigent

Dirigẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [diri​ˈgɛnt] SUBST m(f) MUS

Dirigent(in)

dyrygent(-ka) m (f)

dirigịstisch ADJ WIRTSCH

dirigistisch

oparty na odgórnym sterowaniu gospodarką