Deutsch » Niederländisch

De·ˈlikt <Delikt(e)s, Delikte> [deˈlɪkt] SUBST nt

1. Delikt (Frevel):

delict nt

2. Delikt JUR (Straftat):

3. Delikt (Vergehen):

Re·ˈlikt <Relikt(e)s, Relikte> [reˈlɪkt] SUBST nt geh

ge·ˈmischt [gəˈmɪʃt] ADJ

ge·ˈmocht [gəˈmɔxt] VERB

gemocht Part Perf von mögen¹, mögen²

Siehe auch: mögen , mögen

ˈmö·gen1 <mag, mochte, gemocht> [ˈmøːgn̩] VERB trans

ge·ˈmusst [gəˈmʊst] VERB

gemusst Part Perf von müssen

Siehe auch: müssen

Ver·ˈdikt <Verdikt(e)s, Verdikte> [vɛrˈdɪkt] SUBST nt

ge·ˈleckt [gəˈlɛkt] ADJ

ge·ˈzackt [gəˈ͜tsakt] ADJ

Eˈdikt <Edikt(e)s, Edikt(e)> [eˈdɪkt] SUBST nt HIST

Ge·ˈmüt <Gemüt(e)s, Gemüter> [gəˈmyːt] SUBST nt

2. Gemüt (Seele) meist Pl:

ge·ˈmie·den [gəˈmiːdn̩] VERB

gemieden Part Perf von meiden

Siehe auch: meiden

ˈmei·den <mied, gemieden> [ˈm͜aidn̩] VERB trans geh


Seite auf Deutsch | English | Español | Italiano | Polski