Übersetzungen für „ringel-s“ im Deutsch » Niederländisch-Wörterbuch

(Springe zu Niederländisch » Deutsch)

ˈrin·geln¹ [ˈrɪŋl̩n] VERB trans

ringeln

krullen

ˈrin·gen¹ <rang, gerungen> [ˈrɪŋn̩] VERB trans geh

ringen

(handen)wringen

rings [rɪŋs] ADV

rings

rondom

rings

(overal) in het rond

ˈman·gels [ˈmaŋl̩s] PRÄP +Gen geh

mangels

bij gebrek aan

mangels relevanter Beweise

bij gebrek aan relevante bewijzen

mangels Beweisen

bij gebrek aan bewijzen

Wissensecke: Präpositionen mit Genitiv

ˈKrin·gel <Kringels, Kringel> [ˈkrɪŋl̩] SUBST m

1. Kringel (Schnörkel):

Kringel

kringetje nt

Kringel

ringetje nt

Kringel

krul

2. Kringel GASTRO (Gebäck):

Kringel

krakeling

Kringel

kringelen

ˈtin·geln [ˈtɪŋgl̩n] VERB intr ugs THEAT

tingeln

(her en der) optreden

tingeln

schnabbelen

ˈRin·ger(in) <Ringers, Ringer> [ˈrɪŋɐ] SUBST m(f) a. SPORT

Ringer(in)

worstelaar(ster) m (f)

rings·ˈum ADV

ringsum

rondom

ringsum

(overal) in het rond

ringsum

aan alle kanten

ˈrin·nen [ˈrɪnən] VERB intr unreg

1. rinnen (fließen):

rinnen

(langzaam) vloeien [o. stromen]

rinnen

lopen

rinnen

druipen

das Geld rinnt ihm durch die Finger übtr

het geld glipt hem tussen de vingers door

die Jahre rinnen geh übtr

de jaren glijden voorbij

der Schweiß rann ihm von der Stirn

het zweet droop van zijn voorhoofd

2. rinnen regional (leck sein):

rinnen

lekken

rinnen

lek zijn

ˈmit·tels [ˈmɪtl̩s] PRÄP +Gen geh

mittels

met behulp van

mittels

door middel van

Wissensecke: Präpositionen mit Genitiv

ˈRie·gel <Riegels, Riegel> [ˈriːgl̩] SUBST m

1. Riegel (Verschluss):

Riegel

grendel

Riegel

schuif(bout)

hinter Schloss und Riegel

achter slot en grendel

einer Sache einen Riegel vorschieben übtr

ergens een stokje voor steken

2. Riegel (Schokoriegel):

Riegel

reep

3. Riegel ARCHIT:

Riegel

dwarslat

4. Riegel:

Riegel MILIT, SPORT

verdedigingslinie

ˈwrin·gen <wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] VERB trans

wringen

(uit)wringen

ˈbrin·gen <brachte, gebracht> [ˈbrɪŋən] VERB trans

1. bringen (befördern, versetzen):

bringen

brengen

etw an den Mann bringen

iets aan de man brengen

jdn an die Bahn/Grenze bringen

iem naar het station/de grens brengen

jdn auf Trab bringen

iem achter de broek [o. vodden] zitten

jdn auf Trab bringen

iem aanporren

jdn auf Trab bringen

achter iem aan zitten

etw auf die Beine bringen übtr

iets op poten zetten

etw auf die Beine bringen übtr

iets op de been helpen

jdn auf den Damm bringen

iem er weer bovenop helpen

jdn auf den Hund bringen

iem te gronde richten

jdn auf den Hund bringen

iem ruïneren

jdn auf die Palme bringen

iem op stang jagen

eine Armee auf die Beine bringen

een leger op de been brengen

das hat uns auf eine Lösung gebracht

dat heeft ons een oplossing doen vinden [o. aan de hand gedaan]

etw aufs Tapet bringen

iets op het tapijt [o. te berde] [o. ter sprake] brengen

jdn aus der Fassung bringen

iem in de war [o. van zijn stuk] brengen

sich nicht aus dem Konzept bringen lassen

zich niet van zijn stuk [o. van de wijs] laten brengen

du musst es hinter dich bringen!

je moet erdoorheen!

ich habe die Arbeit hinter mich gebracht

ik heb het werk af gekregen

etw in Schuss bringen

iets in orde brengen [o. maken]

etw in Schuss bringen

iets opknappen

etw in Erfahrung bringen

iets te weten komen

jdn in Harnisch bringen

iem in het harnas jagen

jdn in Harnisch bringen

iem op de kast jagen

jdn in Harnisch bringen

iem woedend maken

jdn ins Bett bringen

iem naar bed brengen

das brachte viel Arbeit mit sich

dat bracht veel werk met zich mee

jdn nach Hause bringen

iem thuisbrengen

jdn nach Hause bringen

iem naar huis brengen

ich habe es nicht über mich gebracht

ik heb het niet over mijn hart kunnen (ver)krijgen

es (in seinem Leben) weit bringen

het ver brengen [o. schoppen] (in zijn leven)

es zu etw bringen

iets bereiken (in het leven)

es zu etw bringen

er iets van maken

er hat es zu nichts gebracht

hij heeft niets bereikt (in het leven)

jdn wieder zu sich/zu Bewusstsein bringen

iem bijbrengen/weer tot bewustzijn brengen

das Auto zum Stehen bringen

de auto tot stilstand [o. staan] brengen

jdn zum Lachen/Schweigen bringen

iem doen lachen/zwijgen

2. bringen (einbringen):

bringen

opleveren

bringen

opbrengen

bringen

leveren

was bringt das?

wat levert dat op?

das bringt nichts [o. bringt(')s nicht] ugs

dat haalt niets uit

das bringt nichts [o. bringt(')s nicht] ugs

daar heb je niets aan

das bringt nichts [o. bringt(')s nicht] ugs

dat zet geen zoden aan de dijk

für mich bringt das wenig

daar heb ik niet veel aan

(großen) Gewinn bringen

(grote) winst opleveren

3. bringen (erreichen):

bringen

halen

es auf siebzig Jahre bringen

zeventig jaar worden

es auf siebzig Jahre bringen

de zeventig halen

die beiden haben es auf 5 Kinder gebracht

die twee hebben 5 kinderen gekregen

der Wagen hat es auf 100.000 Kilometer gebracht

die wagen heeft er 100.000 kilometer op zitten

4. bringen (schaffen):

das bringe ich nicht

dat krijg ik niet voor elkaar

ich bringe diese Übung nicht

ik kan deze oefening niet

5. bringen (berauben):

bringen

beroven

bringen

ontnemen

bringen

afhandig maken

jdn um die Ecke bringen ugs

iem om zeep brengen [o. helpen]

jdn um die Ecke bringen ugs

iem van kant maken

das brachte mich um meine Geduld

dat deed mij mijn geduld verliezen

jdn um sein Vermögen bringen

iem van zijn vermogen beroven

jdn um sein Vermögen bringen

iem zijn vermogen afhandig maken [o. doen verliezen]

jdn ums Leben bringen

iem om het leven brengen

6. bringen ugs (veröffentlichen):

bringen

publiceren

die Zeitung hat es noch nicht gebracht

de krant heeft er nog niet(s) over geschreven

7. bringen ugs (zeigen, senden):

bringen

(uit)zenden

bringen

vertonen

ˈdrin·gen <drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] VERB intr

1. dringen (vordringen, stoßen):

dringen

dringen

dringen

zich een weg banen

2. dringen geh (auf etw bestehen):

dringen

aandringen (op)

dringen

staan op

auf sofortige Zahlung dringen

directe betaling verlangen

sich gedrungen fühlen

zich gedrongen voelen

mit Bitten in jdn dringen

iem met aandrang verzoeken

ˈKlin·gel <Klingel, Klingeln> [ˈklɪŋl̩] SUBST f

Klingel

bel

Klingel

schel