Übersetzungen für „dehnubungen“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

entrụngen VERB trans

entrungen pp von entringen

Siehe auch: entringen

entrịngen* VERB trans irr geh

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

De̱hnung <‑, ‑en> SUBST f

1. Dehnung a. MED:

Dehnung (das Ausdehnen)

rozciąganie nt

Dehnung (Erweiterung)

rozszerzenie nt

Dehnung (durch Ziehen)

wydłużenie nt

2. Dehnung LING (gedehnte Aussprache):

Dehnung

przedłużenie nt

errụngen VERB trans

errungen pp von erringen

Siehe auch: erringen

errịngen* VERB trans irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [perf osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [perf zdobyć]

gedụngen VERB trans

gedungen pp von dingen

Siehe auch: dingen

dịngen <dingt, dingte [o. selten: dang], gedungen [o. selten: gedingt]> VERB trans geh

dingen

wynajmować [perf wynająć]

einen Mörder dingen abw

wynająć mordercę

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] VERB intr

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen ugs (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV ugs (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Siehe auch: gelingen

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] VERB intr +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

gerụngen [gə​ˈrʊŋən] VERB intr, trans

gerungen pp von ringen

Siehe auch: ringen

I . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] VERB intr

1. ringen (kämpfen):

[mit jdm] ringen

walczyć [z kimś]

ums Überleben ringen

walczyć o przetrwanie

mit dem Tod ringen fig

walczyć ze śmiercią fig

2. ringen fig (zu bezwingen versuchen):

mit einem Problem ringen

zmagać się z problemem

mit seinem Schicksal ringen

borykać się z przeciwnościami losu

ich habe lange mit mir ringen müssen

długo musiałem walczyć ze sobą fig

3. ringen (schnappen):

nach Atem [o. Luft] ringen

łapać oddech [lub powietrze] fig

4. ringen (sich bemühen):

um Fassung ringen

starać się opanować

nach Worten [o. um Worte] ringen

nie móc znaleźć słów

II . rịngen <ringt, rang, gerungen> [ˈrɪŋən] VERB trans geh

1. ringen (die Handflächen aneinander reiben):

die Hände ringen

załamywać ręce

2. ringen (aus der Hand reißen):

jdm etw aus der Hand/den Händen ringen

wyrywać [perf wyrwać] komuś coś z ręki/rąk

gesụngen [gə​ˈzʊŋən] VERB trans, intr

gesungen pp von singen

Siehe auch: singen

I . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] VERB trans

1. singen (mit der Stimme produzieren):

singen Lied

śpiewać [perf za‑]

er sang etwas zur Gitarre

śpiewał [perf za‑] coś przy akompaniamencie gitary

jdn in den Schlaf singen

śpiewać [perf za‑] komuś do snu

das kann ich schon singen! ugs

znam to już na pamięć [lub wylot] !

das kannst du [aber] singen! ugs

tego możesz być pewien!

2. singen ugs (gestehen):

singen

wyśpiewać ugs

II . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] VERB intr

1. singen (hören lassen):

falsch singen

fałszować

vor sich hin singen

nucić sobie

2. singen ugs (gestehen):

er hat gleich am ersten Tag gesungen

on wysypał się [lub zaczął śpiewać] [lub zaczął sypać] zaraz pierwszego dnia ugs

erzwụngen VERB trans

erzwungen pp von erzwingen

Siehe auch: erzwingen

erzwịngen* VERB trans irr

erzwingen Entscheidung:

etw von jdm erzwingen

wymuszać [perf wymusić] coś na kimś

ein erzwungenes Geständnis

wymuszone przyznanie nt się

geklụngen [gə​ˈklʊŋən] VERB intr

geklungen pp von klingen

Siehe auch: klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] VERB intr

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [perf za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [perf wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka f brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

verdụngen VERB trans, refl

verdungen pp von verdingen

Siehe auch: verdingen

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> VERB trans form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [perf rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> VERB refl alt

verdingen

najmować [perf nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

erklụngen VERB intr

erklungen pp von erklingen

Siehe auch: erklingen

erklịngen* VERB intr irr +sein (Töne, Glocken)

erklingen

rozbrzmiewać [perf rozbrzmieć ]geh

I . gedrụngen [gə​ˈdrʊŋən] VERB intr

gedrungen pp von dringen

II . gedrụngen [gə​ˈdrʊŋən] ADJ

gedrungen Körper, Gestalt

krępy

gedrungen Gebäude

przysadzisty

Siehe auch: dringen

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] VERB intr

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [perf przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [perf przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [perf wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [perf przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer Akk dringen (Geschoss)

przebijać [perf przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [perf wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [perf ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [perf przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [perf dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk m docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein geh (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [perf zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw Akk dringen

żądać [perf za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione

gewrụngen [gə​ˈvrʊŋən] VERB trans

gewrungen pp von wringen

Siehe auch: wringen

wrịngen <wringt, wrang, gewrungen> [ˈvrɪŋən] VERB trans

wringen Lappen, Wäsche:

wringen

wykręcać [perf wykręcić]

wringen

wyżymać [perf wyżąć]

das Wasser aus etw wringen

wyżąć [lub wycisnąć] z czegoś wodę

I . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] VERB trans, refl

gezwungen pp von zwingen

II . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] ADJ

gezwungen Benehmen

sztuczny

gezwungen Lachen

nienaturalny

gezwungen Lachen

wymuszony

III . gezwụngen [gə​ˈtsvʊŋən] ADV

ihr Lachen wirkt etw gezwungen

jej śmiech jest jakby wymuszony

Siehe auch: zwingen

I . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] VERB trans

1. zwingen (nötigen):

jdn zwingen [etw zu tun]

zmuszać [perf zmusić] kogoś [do robienia czegoś]

die Lage zwingt zum Handeln

sytuacja f zmusza do działania

ich sehe mich gezwungen zu ...

jestem zmuszony...

ich lasse mich nicht zwingen

nie dam się zmusić

ich zwinge Sie nicht

nie zmuszam [lub przymuszam] pana/pani

man zwang sie an den Verhandlungstisch

zmuszono ich do negocjacji

2. zwingen geh (drängen):

seinen Gegner zu Boden zwingen

powalić swego przeciwnika na ziemię

II . zwịngen <zwingt, zwang, gezwungen> [ˈtsvɪŋən] VERB refl

sich zu einer Arbeit zwingen (sich überwinden)

przemóc się, żeby wykonać jakąś pracę

sich zu einem Lächeln zwingen

zmuszać [perf zmusić] się do uśmiechu

er musste sich dazu zwingen, das zu tun

musiał się przełamać, żeby to zrobić

Hẹmmungen SUBST

Hemmungen Pl PSYCHO → Hemmung

Siehe auch: Hemmung

Hẹmmung <‑, ‑en> SUBST f

1. Hemmung (Beeinträchtigung, das Aufhalten: eines Fahrzeugs, einer Entwicklung):

Hemmung

hamowanie nt

die Hemmung des Verkehrs

hamowanie ruchu

2. Hemmung meist Pl (Bedenken):

Hemmung

hamulec m fig

Hemmung

opory Pl

Hemmungen haben, etw zu tun

mieć opory, aby coś zrobić

moralische/innere Hemmungen

opory moralne/wewnętrzne

nur keine Hemmungen!

proszę, śmiało!

3. Hemmung Pl PSYCHO (innere Unsicherheit):

Hemmung

zahamowania ntpl

unter Hemmungen leiden

cierpieć na zahamowania

4. Hemmung kein Pl JUR (Beeinträchtigung):

Hemmung

wstrzymanie nt

Hemmung

zawieszenie nt

Hemmung der Verjährung

wstrzymanie biegu przedawnienia

Le̱i̱besübungen SUBST

Leibesübungen Pl alt (Schulfach):

Leibesübungen

gimnastyka f

Leibesübungen

wychowanie nt fizyczne

Dehnfuge SUBST

Benutzereintrag

Dehnfuge f BAU

szczelina dylatacyjna f