Übersetzungen für „Fresken“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

fre·zen <freesde, h. gefreesd> [frezə(n)] VERB trans

frezen

fräsen

pre·ken² <preekte, h. gepreekt> [prekə(n)] VERB intr

preken

predigen

preken tegen iem

jdm predigen

voor eigen parochie preken übtr

vor eigenem Publikum sprechen

voor stoelen en banken [o. voor dove oren] preken übtr

tauben Ohren predigen

bre·ken² <brak, h. gebroken> [brekə(n)] VERB trans

1. breken:

breken (in stukken vaneenscheiden, ook lichaamsdeel)

(sich Dat ) brechen

breken (kapotbreken)

zerbrechen

breken (doormidden)

entzweibrechen

zijn been breken

sich Dat das Bein brechen

hij heeft een fles gebroken

er hat eine Flasche zerbrochen

zijn hoofd over iets breken übtr

sich Dat über etw den Kopf zerbrechen

een gebroken ruit

eine zerbrochene Fensterscheibe

iems wil breken

jds Willen brechen

2. breken übtr:

breken (eentonigheid, vakantie)

unterbrechen

breken (spanning)

lösen

zijn val werd gebroken

sein Sturz wurde abgefangen

bakstenen uit de muur breken

Ziegel aus der Wand herausbrechen

rei·ken¹ <reikte, h. gereikt> [rɛikə(n)] VERB trans

elkaar de hand reiken ook übtr (verzoenen)

sich Dat die Hand reichen

rek·ken¹ <rekte, h. gerekt> [rɛkə(n)] VERB trans

1. rekken (uitstrekken):

rekken

dehnen

rekken

recken

rekken

(aus)strecken

de spieren rekken

die Muskeln dehnen

2. rekken (door trekken wijder maken):

rekken

recken

rekken

dehnen

3. rekken:

rekken (langer doen duren)

in die Länge ziehen

rekken (langer doen duren)

hin(aus)ziehen

rekken (het leven, bestaan rekken)

fristen

een gesprek rekken

ein Gespräch in die Länge ziehen

een proces rekken

einen Prozess in die Länge ziehen

wre·ken <wreekte, h. gewroken> [vrekə(n)] VERB trans

wreken

rächen

wreken form

ahnden

een belediging wreken

eine Beleidigung vergelten

zich voor iets op iem wreken

sich für etw an jdm rächen

dren·ken <drenkte, h. gedrenkt> [drɛŋkə(n)] VERB trans

drenken

tränken

iets in alcohol drenken

etw in Alkohol Akk tränken

kren·ken <krenkte, h. gekrenkt> [krɛŋkə(n)] VERB trans

1. krenken (beledigen, kwetsen):

krenken

kränken

krenken

verletzen

gekrenkte ijdelheid

gekränkte Eitelkeit

2. krenken (schade, nadeel toebrengen):

krenken

verletzen

iem geen haar op zijn hoofd krenken

jdm kein Haar krümmen

iem in zijn eer krenken

jdn in seiner Ehre kränken [o. verletzen]

kreu·ken² <kreukte, i. gekreukt> [krøkə(n)] VERB intr

1. kreuken (vouwen krijgen):

kreuken

knautschen

kreuken

knittern

dit goed kreukt gauw

dieser Stoff knittert leicht

2. kreuken form (knakken):

kreuken

knicken

gekreukt riet

geknickte Rohrstängel Pl

trek·ken¹ <trok, h. getrokken> [trɛkə(n)] VERB trans

1. trekken (eruit halen):

trekken

ziehen

een kaart trekken

eine Karte ziehen

een kies trekken

einen Backenzahn ziehen

een mes trekken

ein Messer ziehen

iets uit de muur trekken

etw aus einem Automaten ziehen

2. trekken (in genoemde toestand, op genoemde plaats brengen):

trekken

ziehen

iem aan zijn haar trekken

jdn an den Haaren ziehen

iets in het belachelijke trekken

etw ins Lächerliche ziehen

de deur in het slot trekken

die Tür ins Schloss ziehen

één lijn trekken übtr

am gleichen Strang ziehen

iets naar zich toe trekken

etw an sich Akk ziehen

iets omver trekken

etw umreißen

iets stuk trekken

etw zerreißen

3. trekken (slepen):

trekken

ziehen

4. trekken (naar zich toehalen):

trekken ook übtr

ziehen

trekken ook übtr

anziehen

de aandacht trekken

die Aufmerksamkeit auf sich Akk ziehen

publiek trekken

das Publikum anziehen

volle zalen trekken

volle Häuser haben

5. trekken (afleiden):

trekken

ziehen

een conclusie trekken

ein Fazit ziehen

parallellen trekken

Parallelen ziehen

de wortel uit een getal trekken wisk.

die Wurzel aus einer Zahl ziehen

6. trekken (doen ontstaan):

trekken

ziehen

gekke bekken trekken

Grimassen schneiden

bouillon trekken

Bouillon zubereiten

een streep trekken

einen Strich ziehen

7. trekken (als zijn deel ontvangen):

trekken

beziehen

loon trekken

Lohn beziehen

rente trekken

Zinsen bekommen

fres·co <fresco|'s> [frɛsko] SUBST nt

fresco

Fresko nt

fre·sia <fresia|'s> [frezija] SUBST f

fresia

Freesie f

frees <frezen> [fres] SUBST f

frees

Fräse f

frees

Fräsmaschine f

freak <freak|s> [friːk] SUBST f

freak

Freak m

frat·sen [frɑtsə(n)] SUBST Pl

fratsen maken

Grimassen schneiden

fratsen maken

Faxen machen

fratsen maken

Unfug treiben

fron·sen <fronste, h. gefronst> [frɔnsə(n)] VERB trans

1. fronsen (tot rimpels samentrekken):

fronsen

runzeln

fronsen

falten

het voorhoofd fronsen

die Stirn runzeln

de wenkbrauwen fronsen

die Augenbrauen hochziehen

2. fronsen (fronsels maken aan kleding):

fronsen

fälteln

fronsen

rüschen

fronsen

krausen

fronsen

Falten schlagen

frui·ten <fruitte, h. gefruit> [frœytə(n)] VERB trans

fruiten

rösten

fruiten

bräunen

meel fruiten

Mehl einbrennen

uien fruiten

Zwiebeln rösten

af·ra·ken <afraakte, i. afgeraakt> [ɑfrakə(n)] VERB intr

afraken

abkommen

van de goede weg afraken

vom Weg abkommen

van de goede weg afraken übtr

auf Abwege kommen

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] VERB intr

1. spreken (klanken voortbrengen):

spreken

sprechen

de manier van spreken

der Redestil

de manier van spreken

die Redeweise

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

sprechen

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal übtr

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

am Apparat

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] Dat sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

sozusagen

van zichzelf doen spreken

von sich Dat reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

spreken

sprechen

spreken

sich regen

4. spreken (getuigen) + van:

spreken

zeugen von

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

spreken

sprechen

6. spreken (overtuigend zijn):

spreken

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

stre·ken VERB

streken 3. Pers Pl Imperf van strijken¹, strijken²

Siehe auch: strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VERB intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VERB trans

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich Dat mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln