Polnisch » Deutsch

Polnisch)

wraz: Adverb
razić: I. Intransitives Verb II. Transitives Verb
urazić
zrazić
zrazik: Nomen
wrażenie: Nomen
wrabiać: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
wrednie: Adverb
wrzenie: Nomen
orędzie: Nomen
narazić: I. Transitives Verb II. Reflexives Verb
wrażliwie: Adverb
wracać: I. Intransitives Verb II. Reflexives Verb
wronię: Nomen
gdzie: I. Pronomen II. Partikel
ówdzie: Adverb
ludzie: Nomen
wrażliwy: Adjektiv und Adverb
wrażliwiec: Nomen
wrak: Nomen

Meintest du vielleicht: zrazik , zrazić , urazić , razić , wraz , wrażenie , narazić , orędzie , wrzenie , wrednie , wrabiać , wrażliwie , raźnie , wrak , wrażliwiec , wrażliwy , ludzie , ówdzie , gdzie , wronię und wracać

wraz [vras] ADV geh

1. wraz (razem):

wraz z kimś/czymś

zusammen mit jdm/etw

wraz z kimś/czymś

samt jdm/etw

zjadł obiad wraz z kolacją

er aß Mittag- und Abendbrot gleich zusammen

2. wraz (równocześnie):

wraz

gleichzeitig

wraz

zu etw

wraz

mit etw

wraz z końcem sezonu nastąpi przerwa w kursowaniu pociągu

zum [o. mit] Saisonende wird der Zugverkehr m eingestellt werden

I . razić <razi; Imperf raź> [raʑitɕ] VERB intr

1. razić nur imper:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić nur imper geh (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; Imperf raź> [raʑitɕ] VERB trans geh

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

urazić [uraʑitɕ]

urazić perf od urażać

Siehe auch: urażać

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB trans geh

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB refl geh

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić perf od zrażać

Siehe auch: zrażać

I . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VERB trans (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich Dat mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich Akk einnehmen

II . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VERB refl (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw Dat verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich Akk durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

zrazik <Gen ‑a, Pl ‑i> [zraʑik] SUBST m

1. zrazik ugs Dim od zraz

2. zrazik ANAT:

zrazik

Läppchen nt

Siehe auch: zraz

zraz <Gen ‑u [lub ‑a], Pl ‑y> [zras] SUBST m GASTRO

zraz

Rinderroulade f

wrażenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [vraʒeɲe] SUBST nt

1. wrażenie (reakcja):

wrażenie

Eindruck m

wrażenia słuchowe/smakowe

Hör-/Geschmackseindrücke mpl

2. wrażenie (odczucie):

wrażenie

Empfindung f

wrażenie

Gefühl nt

wywierać na kimś dobre/złe wrażenie

auf jdn einen guten/schlechten Eindruck machen

pozostawić dobre wrażenie

einen guten Eindruck hinterlassen

z wrażenia nie mogła wydusić z siebie słowa

sie war so beeindruckt, dass sie kein Wort hervorbringen konnte

blednąć/czerwienić się z wrażenia

vor Emotionen erblassen/erröten

mam [lub odnoszę] wrażenie, że...

ich habe den Eindruck [o. das Gefühl] , dass ...

on robi [lub sprawia] wrażenie zdenerwowanego

er macht [o. erweckt] einen entnervten Eindruck

I . wrabiać <‑ia; perf wrobić> [vrabjatɕ] VERB trans

1. wrabiać (wplatać):

wrabiać

[hin]einarbeiten

wrabiać wzór w sweter

ein Muster in den Pullover stricken

2. wrabiać ugs (wplątywać):

wrabiać kogoś w coś

jdn in etw Akk hineinmanövrieren [o. hineinziehen]

II . wrabiać <‑ia; perf wrobić> [vrabjatɕ] VERB refl ugs (wplątywać)

wrabiać się w coś

sich Akk in etw Akk hineinmanövrieren [o. hineinreiten] ugs

wrednie [vredɲe] ADV ugs

wrednie

hinterlistig

wrednie

gemein

śmiać się wrednie

falsch [o. gemein] lächeln

wrzenie <Gen ‑ia, kein Pl > [vʒeɲe] SUBST nt

1. wrzenie (punkt):

wrzenie

Sieden nt

temperatura wrzenia

Siedepunkt m

2. wrzenie übtr (wzburzenie):

być w stanie wrzenia

sich Akk in hellem Aufruhr befinden

orędzie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [oreɲdʑe] SUBST nt

orędzie

Ansprache f

orędzie

Botschaft f

orędzie noworoczne

Neujahrsansprache f

wygłosić orędzie

eine Ansprache halten

I . narazić [naraʑitɕ] perf, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; Imperf ‑żaj> VERB trans

narażać kogoś na coś

jdn etw Dat aussetzen

narażać zdrowie/życie

seine Gesundheit/sein Leben gefährden [o. aufs Spiel setzen übtr ]

II . narazić [naraʑitɕ] perf, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; Imperf ‑żaj> VERB refl

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

narażać się na coś

sich Akk etw Dat aussetzen

2. narazić (rozgniewać):

narazić się komuś

jds Missfallen erregen

wrażliwie [vraʒlivje] ADV

wrażliwie

empfindlich

skóra reaguje wrażliwie na dotyk

die Haut f reagiert empfindlich auf Berührungen

I . wracać <‑ca; perf wrócić> [vratsatɕ] VERB intr

genesen geh

wracać do normy (sytuacja)

zur Normalität zurückkehren

wracać do równowagi

wieder ins Gleichgewicht kommen

wrócić do panieńskiego [lub rodowego] nazwiska

den Mädchennamen [o. Geburtsnamen] wieder annehmen

II . wracać <‑ca; perf wrócić> [vratsatɕ] VERB refl

1. wracać (cofać się):

wracać

umkehren

2. wracać (zaistnieć ponownie):

wracać

sich Akk wiederholen

nie wróci się to, co było

das, was war, kommt nicht wieder

3. wracać ugs (zostać odzyskanym):

wracać

sich Akk amortisieren

wronię <Gen ‑cia, Pl ‑ta> [vroɲe] SUBST nt ZOOL

wronię

Krähenjunges nt

I . gdzie [gdʑe] PRON

1. gdzie (w zdaniach pytających, podrzędnych, względnych):

gdzie

gdzie ona jest?

wo ist sie?

nie wiem, gdzie ona jest

ich weiß nicht, wo sie ist

wszedł do pokoju, gdzie czekał na niego gość

er ging ins Zimmer, wo ein Gast m auf ihn wartete

2. gdzie ugs (gdzieś, nieokreślone miejsce):

nie miał gdzie spać

er hatte keinen Platz zum Schlafen

gdzie bądź

wo auch immer

gdzie bądź

irgendwo

II . gdzie [gdʑe] PARTIKEL ugs (w znaczeniu wzmacniającym)

gdzie

wie [... denn]

gdzie mi się z tobą równać!

wie hätte ich mich denn mit dir messen können!

gdzie tam!

wo denkst du hin!

gdzie tam!

ach was [o. wo ugs ] !

ówdzie [uvdʑe] ADV

ówdzie

woanders

tu rosły truskawki, ówdzie poziomki

hier wuchsen Erdbeeren fpl , woanders Walderdbeeren fpl

Wendungen:

tu i ówdzie

hier und dort

tu i ówdzie

hie und da

ludzie <Gen Pl ludzi> [ludʑe] SUBST Pl

ludzie

Menschen mpl

ludzie

Leute Pl

sławni ludzie

berühmte Menschen mpl

Wendungen:

ludzie czynu

Tatmenschen mpl

nieszczęścia chodzą po ludziach

jedem kann ein Unglück nt zustoßen

nie przy ludziach

nicht in der Öffentlichkeit [o. vor aller Augen]

wyjść na ludzi

etw werden

będą z niego ludzie ugs

er wird es noch zu etwas bringen

zachowuj się jak ludzie!

benimm dich anständig!

on nie nadaje się do ludzi

er ist nicht gesellig

iść między ludzi

ein eigenständiges Leben anfangen

bywać między ludźmi

unter den Menschen sein

znać się na ludziach

eine gute Menschenkenntnis haben

mieć szczęście do ludzi

gut mit Leuten zurechtkommen

oszczędnością i pracą ludzie się bogacą sprichw

durch Sparsamkeit und Arbeit wird man reich

są ludzie i ludziska sprichw

es gibt solche und solche

Siehe auch: człowiek

człowiek <Gen ‑a, Pl ludzie> [tʃwovjek] SUBST m

1. człowiek (istota ludzka):

człowiek

Mensch m

młody człowiek

junger Mann m

szary człowiek

Durchschnittsbürger m

szary człowiek

der Mensch auf der Straße ugs

człowiek interesu

Geschäftsmann m

człowieku! ugs

Mensch! m ugs

człowieku! ugs

Menschenskind! nt ugs

zachowuj się jak człowiek!

sei anständig!

ani się człowiek obejrzy, a tu...

kaum dreht man sich um, schon ...

zrobić z kogoś człowieka

einen [anständigen] Menschen aus jdm machen

2. człowiek (w funkcji zaimka nieokreślonego):

człowiek

man

człowiek

einer

człowiek nie wie, co ma zrobić

man weiß nicht, was man tun soll

wrażliwy [vraʒlivɨ] ADJ

1. wrażliwy geh (zdolny do odczuwania):

wrażliwy

sensibel

wrażliwy

empfindlich

wrażliwy

feinfühlig

wrażliwy

verletzbar

ktoś jest wrażliwy na krzywdę

jd reagiert empfindlich auf Ungerechtigkeiten [o. hat ein starkes Gerechtigkeitsempfinden]

być wrażliwym na słowa

auf Worte empfindlich reagieren

łatwo ją zranić, ona jest bardzo wrażliwa

man kann sie leicht verletzen, sie ist sehr empfindlich

był bardzo wrażliwym dzieckiem

er war ein sehr sensibles Kind nt

2. wrażliwy (nieodporny):

wrażliwy na ból

schmerzempfindlich

wrażliwy na wstrząsy/zmiany temperatury

empfindlich gegen Erschütterungen/Temperaturänderungen

wrażliwiec <Gen ‑wca, Pl ‑wcy> [vraʒlivjets] SUBST m ugs (ktoś bardzo wrażliwy)

wrażliwiec

Sensibelchen nt ugs

wrak <Gen ‑u [lub ‑a], Pl ‑i> [vrak] SUBST m

1. wrak (pozostałości: statku, samolotu):

wrak

Wrack nt

2. wrak übtr (wykończony człowiek):

ludzki wrak

menschliches Wrack nt übtr ugs

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Sende uns gern einen neuen Eintrag.

Wörterbuch durchsuchen

Polnisch

Übersetzungen für „wrazie“ im Polnisch » Deutsch-Wörterbuch (Springe zu Deutsch » Polnisch)

wraz [vras] ADV geh

1. wraz (razem):

2. wraz (równocześnie):

I . razić <razi; Imperf raź> [raʑitɕ] VERB intr

1. razić nur imper:

2. razić nur imper geh (obrażać):

II . razić <razi; Imperf raź> [raʑitɕ] VERB trans geh

1. razić (uderzać):

2. razić (powodować porażenie):

urazić [uraʑitɕ]

urazić perf od urażać

Siehe auch: urażać

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB trans geh

1. urażać (ranić):

2. urażać (obrażać):

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VERB refl geh

1. urażać (ranić się):

2. urażać (obrażać się):

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić perf od zrażać

Siehe auch: zrażać

I . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VERB trans (zniechęcać)

II . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VERB refl (zniechęcać się)

zrazik <Gen ‑a, Pl ‑i> [zraʑik] SUBST m

1. zrazik ugs Dim od zraz

2. zrazik ANAT:

Siehe auch: zraz

zraz <Gen ‑u [lub ‑a], Pl ‑y> [zras] SUBST m GASTRO

wrażenie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [vraʒeɲe] SUBST nt

1. wrażenie (reakcja):

2. wrażenie (odczucie):

I . wrabiać <‑ia; perf wrobić> [vrabjatɕ] VERB trans

1. wrabiać (wplatać):

2. wrabiać ugs (wplątywać):

II . wrabiać <‑ia; perf wrobić> [vrabjatɕ] VERB refl ugs (wplątywać)

wrednie [vredɲe] ADV ugs

wrzenie <Gen ‑ia, kein Pl > [vʒeɲe] SUBST nt

1. wrzenie (punkt):

2. wrzenie übtr (wzburzenie):

orędzie <Gen ‑ia, Pl ‑ia> [oreɲdʑe] SUBST nt

I . narazić [naraʑitɕ] perf, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; Imperf ‑żaj> VERB trans

II . narazić [naraʑitɕ] perf, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; Imperf ‑żaj> VERB refl

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

2. narazić (rozgniewać):

wrażliwie [vraʒlivje] ADV

I . wracać <‑ca; perf wrócić> [vratsatɕ] VERB intr

1. wracać (przybywać ponownie):

2. wracać (cofać się):

3. wracać:

4. wracać:

5. wracać (kontynuować po przerwie):

6. wracać (odzyskiwać poprzedni stan):

II . wracać <‑ca; perf wrócić> [vratsatɕ] VERB refl

1. wracać (cofać się):

2. wracać (zaistnieć ponownie):

3. wracać ugs (zostać odzyskanym):

wronię <Gen ‑cia, Pl ‑ta> [vroɲe] SUBST nt ZOOL

I . gdzie [gdʑe] PRON

1. gdzie (w zdaniach pytających, podrzędnych, względnych):

2. gdzie ugs (gdzieś, nieokreślone miejsce):

II . gdzie [gdʑe] PARTIKEL ugs (w znaczeniu wzmacniającym)

ówdzie [uvdʑe] ADV

Wendungen:

ludzie <Gen Pl ludzi> [ludʑe] SUBST Pl

Wendungen:

Siehe auch: człowiek

człowiek <Gen ‑a, Pl ludzie> [tʃwovjek] SUBST m

1. człowiek (istota ludzka):

2. człowiek (w funkcji zaimka nieokreślonego):

wrażliwy [vraʒlivɨ] ADJ

1. wrażliwy geh (zdolny do odczuwania):

2. wrażliwy (nieodporny):

wrażliwiec <Gen ‑wca, Pl ‑wcy> [vraʒlivjets] SUBST m ugs (ktoś bardzo wrażliwy)

wrak <Gen ‑u [lub ‑a], Pl ‑i> [vrak] SUBST m

1. wrak (pozostałości: statku, samolotu):

2. wrak übtr (wykończony człowiek):

Wörterbuch durchsuchen

Links zu weiteren Informationen

Feedback