Übersetzungen für „Feden“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

I . fe̱dern VERB intr (Sprungbrett)

federn

sprężynować

mit/in den Knien federn

uginać [perf ugiąć] nogi w kolanach

II . fe̱dern VERB trans

gut/schlecht gefedert sein Bett

mieć dobre/złe sprężyny

gut/schlecht gefedert sein Auto

mieć dobre/złe zawieszenie

I . re̱den [ˈreːdən] VERB intr

1. reden (sprechen):

reden

mówić

jdn zum Reden bringen

skłonić [lub zmusić] kogoś do mówienia

lass mich zu Ende reden!

daj mi się wypowiedzieć do końca! ugs

nicht zu reden von ...

nie mówiąc [lub wspominając] już o...

sie redet mit den Händen ugs

[ona] dużo gestykuluje w czasie mówienia

Reden ist Silber, Schweigen ist Gold Sprichw

mowa f jest srebrem, a milczenie nt złotem Sprichw

2. reden (sich unterhalten):

[über jdn/etw] reden

rozmawiać [perf po‑] [o kimś/czymś]

[über jdn/etw] wird viel geredet

wiele mówi się [na temat kogoś/czegoś]

miteinander reden

rozmawiać ze sobą

mit sich selbst Dat reden

mówić do siebie

reden wir nicht mehr darüber!

nie mówmy więcej o tym!

ich muss mit dir reden

muszę z tobą porozmawiać

wie redest du denn mit mir?

jak ty się do mnie odzywasz?

so lasse ich nicht mit mir reden

nie życzę sobie takiego tonu

darüber lässt sich reden ugs

możemy się dogadać

darüber lässt sich reden ugs

to jeszcze kwestia f dyskusji

das Reden

mówienie nt

[viel] von sich Dat reden machen

wzbudzać [perf wzbudzić] zainteresowanie

[viel] von sich Dat reden machen

zwracać [perf zwrócić] na siebie uwagę

du hast gut reden!

łatwo ci mówić! ugs

darüber lasse ich nicht mit mir reden ugs

nie ma dyskusji

3. reden (tratschen):

[über jdn/etw] reden

plotkować [o kimś/czymś]

die Leute reden viel

ludzie mpl dużo plotkują [lub gadają ugs ]

schlecht von jdm reden

źle o kimś mówić

II . re̱den [ˈreːdən] VERB trans

1. reden (sagen):

Quatsch/Unsinn reden

opowiadać bzdury ugs

red kein dummes Zeug!

nie gadaj głupot! ugs

2. reden (sprechen):

wir redeten nur das Nötigste

rozmawialiśmy tylko o najważniejszych sprawach

ich muss ein ernstes Wort mit ihm reden

muszę z nim poważnie porozmawiać

III . re̱den [ˈreːdən] VERB refl

sich heiser reden

ochrypnąć od mówienia

sich heiser reden

ugadać się ugs

sich in Rage/Begeisterung reden

wpadać [perf wpaść] w szał/zachwyt podczas mówienia

I . fe̱gen [ˈfeːgən] VERB trans

1. fegen (kehren, säubern):

fegen Straße, Zimmer

zamiatać [perf zamieść]

fegen Schornstein

czyścić [perf wy‑]

2. fegen CH (blank reiben):

fegen Töpfe

czyścić [perf wy‑]

fegen mit Bürste

szorować [perf wy‑]

II . fe̱gen [ˈfeːgən] VERB intr

1. fegen +haben (säubern):

fegen

zamiatać [perf zamieść]

2. fegen +sein ugs (jagen):

die Straße entlang fegen

pędzić ulicą

über die Dächer fegen (Wind)

pędzić nad dachami

I . fe̱dernd ADJ

federnd Schritt:

federnd

sprężysty

einen federnden Gang haben

chodzić sprężystym krokiem

II . fe̱dernd ADV

federnd auffangen, landen:

federnd

sprężyście

si̱e̱den <siedet, siedete [o. sott], gesiedet [o. gesotten]> [ˈziːdən] VERB intr

sieden REG:

sieden

wrzeć [perf za‑]

siedend heiß

wrzący

siedend heiß

bardzo gorący

Wendungen:

plötzlich fiel mir siedend heiß ein, dass ... ugs

nagle naszła mnie [znów] straszna myśl f , że...

I . fe̱hlen [ˈfeːlən] VERB intr

1. fehlen (nicht vorhanden sein):

fehlen

brakować

mir fehlen hundert Euro

brakuje mi stu euro

es fehlte nicht viel, und ...

mało brakowało, a...

2. fehlen (abwesend sein):

im Unterricht fehlen

być nieobecnym na zajęciach

3. fehlen (krank sein):

was fehlt Ihnen?

co panu/pani dolega?

fehlt dir etwas?

czy coś ci dolega?

4. fehlen (vermisst werden):

du hast mir sehr gefehlt

bardzo mi ciebie brakowało

das hat [mir] gerade noch gefehlt! ugs

tylko tego [mi] jeszcze brakowało! ugs

Wendungen:

weit gefehlt!

mocno chybione!

II . fe̱hlen [ˈfeːlən] VERB unpers

es fehlt etw

brakuje czegoś

es fehlt etw

komuś czegoś brakuje

an mir soll es nicht fehlen

mnie nie zabraknie

an mir soll es nicht fehlen

[ja] jestem do dyspozycji

es soll ihr an nichts fehlen

niech niczego jej nie zabraknie

Wendungen:

es fehlt an allen Ecken und Kanten ugs

brakuje wszystkiego

fe̱i̱len [ˈfaɪlən] VERB trans, intr

feilen

piłować [perf o‑ lub s‑]

sich Dat die Fingernägel feilen

piłować sobie paznokcie

etw glatt feilen

wygładzać [perf wygładzić] coś

an einer Rede feilen fig

szlifować tekst przemówienia fig

fe̱i̱xen [ˈfaɪksən] VERB intr ugs

feixen

śmiać się szyderczo

feixen

szczerzyć zęby iron ugs

fẹsten [ˈfɛstən] VERB intr CH

festen → feiern

Siehe auch: feiern

I . fe̱i̱ern [ˈfaɪɐn] VERB trans

1. feiern (festlich begehen):

feiern Fest

obchodzić

feiern Party

organizować [perf z‑]

das muss gefeiert werden!

to trzeba uczcić!

Wiedersehen feiern

uczcić ponowne spotkanie

2. feiern (umjubeln):

feiern Sieger

czcić [perf u‑]

feiern Politiker

uroczyście przyjąć

eine gefeierte Sängerin

hucznie przyjęta piosenkarka f

II . fe̱i̱ern [ˈfaɪɐn] VERB intr

feiern

świętować

I . fẹtten VERB trans

fetten Backblech:

fetten

natłuszczać [perf natłuścić]

II . fẹtten VERB intr

fetten (Haut, Haare)

przetłuszczać się

fetten (Creme)

natłuszczać

I . fẹtzen [ˈfɛtsən] VERB trans

fetzen Wahlplakate, Dach:

fetzen

zrywać [perf zerwać]

fetzen

zdzierać [perf zedrzeć]

ein Plakat von der Wand fetzen

zedrzeć plakat ze ściany

II . fẹtzen [ˈfɛtsən] VERB intr +haben ugs

fetzen (mitreißen) (Musik)

porywać [perf porwać ]fig

fetzen (mitreißen) (Musik)

wciągać [perf wciągnąć ]fig

III . fẹtzen [ˈfɛtsən] VERB refl ugs (sich streiten)

sie haben sich wieder gefetzt

znowu się pożarli ugs

Fe̱der <‑, ‑n> [ˈfeːdɐ] SUBST f

1. Feder:

Feder (eines Vogels)

pióro nt

Feder (am Hut)

piórko nt

sich mit fremden Federn schmücken

stroić się w cudze piórka

noch in den Federn liegen ugs

leżeć jeszcze w betach ugs

Federn lassen [müssen] ugs

[musieć] pogodzić się ze stratami

Federn lassen [müssen] ugs

ponosić [perf ponieść] straty

2. Feder TECH:

Feder (beim Sofa)

sprężyna f

Feder (beim Auto)

resor m

3. Feder (Schreibfeder):

Feder

pióro nt

zur Feder greifen

sięgnąć po pióro fig

das kann nicht aus der Feder eines Fachmanns stammen fig

to nie mogło wyjść spod pióra specjalisty fig

Fe̱ten SUBST

Feten Pl v. Fete, Fetus

Siehe auch: Fetus , Fete

Fe̱tus <‑[ses], ‑ [o. Feten]> [ˈfeːtʊs] SUBST m

Fetus MED → Fötus

Fe̱te <‑, ‑n> [ˈfeːtə, ˈfɛːtə] SUBST f ugs

Fete

impreza f ugs

Fete

impra f sl

ẹnden [ˈɛndən] VERB intr

1. enden:

enden (zu Ende gehen) (Jahr, Urlaub)

kończyć [perf s‑] się

nicht enden wollender Beifall

nie kończące się oklaski

das Programm endete mit einer Überraschung

program m zakończył się niespodzianką

wie wird das mit ihm enden?

jak to się dla niego zakończy?

das wird böse enden

to się źle skończy

2. enden:

enden (ablaufen) (Frist, Ultimatum)

upływać [perf upłynąć]

3. enden:

enden (räumlich aufhören) (Rock, Weg)

kończyć [perf s‑] się