Übersetzungen für „ehestes“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

tes·ten <testte, h. getest> [tɛstə(n)] VERB trans

testen

testen

testen

prüfen

ge·he·sen VERB

gehesen → hijsen¹, → hijsen²

Siehe auch: hijsen , hijsen

hij·sen² <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] VERB intr ((veel) drinken)

hijsen

bechern ugs

stevig hijsen

tüchtig bechern scherzh

hij·sen¹ <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] VERB trans

1. hijsen:

hijsen (naar boven trekken)

hochziehen

hijsen (vlag, zeil e.d.)

hissen

het anker hijsen

den Anker lichten

2. hijsen (met moeite naar boven brengen):

hijsen

hochhieven

zich uit een stoel hijsen

sich aus einem Stuhl hochwinden

dat hijs je niet

das schaffst du nicht

3. hijsen ((veel) drinken):

hijsen

saufen sl

bier hijsen

Bier saufen sl

hees·ter <heester|s> [hestər] SUBST m

heester

Strauch m

ges·te <geste|s> [ʒɛstə] SUBST f

1. geste (lichaam):

geste

Geste f

geste

Gebärde f

2. geste übtr:

geste

Geste f

be·stek <bestek|ken> [bəstɛk] SUBST nt

1. bestek (eetgerei):

bestek

Besteck nt

2. bestek:

bestek (uit te voeren werk)

Leistungsbeschreibung f

bestek (voor gebouwen)

Baubeschreibung f

volgens bestek

nach Bauplan

3. bestek (beschrijving van maatregelen):

bestek

Konzept nt

bestek

Konzeption f

4. bestek übtr:

bestek (begrensde ruimte)

Rahmen m

bestek (opzet)

Anlage f

buiten het bestek vallen

den Rahmen sprengen

in kort bestek

in gedrängter Form

ge·stel <gestel|len> [ɣəstɛl] SUBST nt

1. gestel (lichamelijke constitutie):

gestel

Konstitution f

zijn gestel ondermijnen

seine Gesundheit ruinieren

een zwak gestel

eine schwache Konstitution

2. gestel (gemoedsaard):

gestel

Natur f

gestel

Naturell nt

een prikkelbaar gestel

eine reizbare Natur

3. gestel (een werktuig):

gestel

Gestell nt

mes·ten¹ <mestte, h. gemest> [mɛstə(n)] VERB trans

1. mesten (vruchtbaar maken):

mesten

düngen

mesten

misten

2. mesten (uitmesten):

mesten

(aus)misten

oes·ter <oester|s> [ustər] SUBST f

oester

Auster f

pes·ten¹ <pestte, h. gepest> [pɛstə(n)] VERB intr (kaartspel)

pesten

≈ Mau-Mau spielen

res·ten <restte, h. gerest> [rɛstə(n)] VERB intr

1. resten (te doen, te zeggen blijven):

resten

übrig bleiben

hem restte niets meer dan ...

ihm blieb nichts anderes übrig, als ...

nu rest mij nog te verklaren dat …

als Letztes muss ich nur noch erklären, …

2. resten (nog beschikbaar zijn):

resten

(übrig) bleiben

ons resten nog twee staanplaatsen

uns bleiben noch zwei Stehplätze

wes·ten [wɛstə(n)] SUBST nt geen Pl

westen

Westen m

het westen van ons land

der westliche Teil unseres Landes

het westen van Nederland

der Westen der Niederlande

kamers op het westen

Zimmer nach Westen

ten westen van Arnhem

westlich von Arnheim

het wilde Westen

der Wilde Westen

buiten westen zijn [o. raken] (bewusteloos)

bewusstlos sein

buiten westen zijn [o. raken] (bewusteloos)

das Bewusstsein verlieren

hos·tess [hostəs]

hostess

Hostess f

hostess (bij reizen)

Reisebegleiterin f

hees¹ <hese, heser, heest> [hes] ADJ

hees

heiser

hees (door roken)

rauchig

fees·ten <feestte, h. gefeest> [festə(n)] VERB intr

feesten

ein Fest feiern

hoes·ten <hoestte, h. gehoest> [hustə(n)] VERB trans

hoesten

husten

zijn longen uit zijn lijf hoesten

sich Dat die Lunge aus dem Leib husten

mees·ter <meester|s> [mestər] SUBST m

1. meester:

meester (iem die macht, gezag heeft)

Meister m

meester (eigenaar, gebieder, heer)

Herr m

iem als zijn meester erkennen

in jdm seinen Meister gefunden haben

een brand meester worden

einen Brand unter Kontrolle bringen

heer en meester zijn

Herr und Gebieter sein

zich meester maken van iets

sich einer Sache Gen bemächtigen

zich meester maken van de macht

die Macht an sich Akk reißen

iets meester zijn (beheersen)

etw beherrschen

iets meester zijn (te boven zijn)

etw überwunden haben

zichzelf niet meer meester zijn

nicht mehr Herr über seiner Akk selbst sein

2. meester (iem die een kunst volmaakt beheerst):

meester

Meister m

hij is een meester in het verzinnen van uitvluchten scherzh

er ist ein Meister im Erfinden von Ausreden

de oude/Hollandse meesters

die alten/holländischen Meister

3. meester (onderwijzer):

meester

Lehrer m

4. meester (schilderij):

meester

Meisterwerk nt

5. meester jur.:

meester

Jurist m

meester

Volljurist m

de meester in de rechten

der Jurist

de meester in de rechten

der Volljurist

6. meester (gildewezen):

meester

Meister m

meester metselaar

Maurermeister

moesten VERB

moesten 3. Pers Pl Imperf van moeten

Siehe auch: moeten

moe·ten <moest, h. gemoeten> [mutə(n)] VERB mod Aux

1. moeten (behoefte hebben aan):

moeten

müssen

hij moet zo nodig

er hats wieder mal nötig

waar moet je heen (gaan)?

wo musst du hin?

wat moet je? ugs

was willst du?

hij moest en zou het hebben

er wollte und musste es haben

2. moeten (verplicht zijn):

moeten

müssen

moest (je) dat nou (doen)?

musste das sein?

ik moet er niets van hebben (er niets mee te maken hebben)

ich will nichts damit zu tun haben

ik moet er niets van hebben (er niet van houden)

ich mag es überhaupt nicht

moet u nog ver (gaan)?

müssen Sie noch weit?

wat moet ik daarmee?

was soll ich damit?

3. moeten (behoren):

moeten

sollen

dat moet je nog eens doen (als je durft)!

mach das bloß nicht noch mal! ugs

we moesten maar eens gaan

wir sollten allmählich gehen

je moet niet vergeten dat ...

du darfst nicht vergessen, dass ...

je moet niet zo nieuwsgierig zijn

du sollst nicht so neugierig sein

4. moeten:

moeten (onvermijdelijk, noodzakelijk zijn)

müssen

moeten (met ontkenning)

brauchen

het heeft zo moeten zijn

es hat so sein sollen

moeten is dwang

kein Mensch muss müssen

als het moet, dan …

wenn es sein muss, dann …

ze moet er nodig eens even uit (in de buitenlucht)

sie muss unbedingt mal an die frische Luft

ze moet er nodig eens even uit (op vakantie)

sie braucht unbedingt mal Urlaub

5. moeten:

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er zijn aanwijzingen)

müssen

moeten (waar(schijnlijk) zijn: er wordt beweerd)

sollen

zij moet vroeger knap geweest zijn (ziet men nu nog)

sie muss früher mal sehr hübsch gewesen sein

zij moet vroeger knap geweest zijn (men zegt)

sie soll früher hübsch gewesen sein

je moet de groeten hebben van hem

ich soll dich von ihm grüßen

wat moet dat? ugs

was soll das?

roes·ten <roestte, h./i. geroest> [rustə(n)] VERB intr

1. roesten (met roest bedekt worden):

roesten

(ver)rosten

2. roesten (door roesten vast gaan zitten):

roesten

einrosten

toe·stel <toestel|len> [tustɛl] SUBST nt

1. toestel (apparaat):

toestel

Gerät nt

toestel

Apparat m

2. toestel (vliegtuig):

toestel

Maschine f