Übersetzungen für „[Tr��nen]“ im Deutsch » Polnisch-Wörterbuch

trä̱nen VERB intr

tränen

łzawić

mir tränen die Augen

łzawią mi oczy

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERB trans

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

dzielić

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [perf rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [perf oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [perf rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen LING:

trennen Wort

dzielić

trennen Begriffe

oddzielać

trennen Silben

dzielić

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen CHEM (zerlegen):

trennen

rozkładać [perf rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERB intr

1. trennen (unterscheiden):

trennen

rozróżniać [perf rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TECH:

trennen

selekcjonować

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERB refl

1. trennen (auseinander gehen):

trennen

rozchodzić [perf rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

trennen

rozstać się

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen SPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

Siehe auch: getrennt

I . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] ADJ

getrennt

rozdzielony

getrennt Haushalt, Zimmer

oddzielny

II . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] ADV

getrennt leben

osobno

getrennt schreiben

rozdzielnie

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?

I . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] VERB intr +sein

1. rennen (schnell laufen):

rennen

pędzić [perf po‑]

rennen

gnać [perf po‑]

gerannt kommen

przybiegać [perf przybiec] pędem

um die Wette rennen

ścigać się

2. rennen (stoßen):

gegen etw rennen

wpadać [perf wpaść] na coś

er rannte mit dem Kopf gegen die Tür

uderzył z rozpędu głową w drzwi

3. rennen abw ugs (hingehen):

er rennt wegen jeder Kleinigkeit zu seinem Vater

z każdym drobiazgiem leci do ojca ugs

II . rẹnnen <rennt, rannte, gerannt> [ˈrɛnən] VERB trans +haben o sein

1. rennen SPORT:

hundert Meter rennen

startować [perf wy‑] w biegu na sto metrów

2. rennen (stoßen):

jdn zu Boden rennen

przewrócić kogoś w pędzie

3. rennen ugs (rammen):

jdm ein Messer in den Bauch rennen

wpakować komuś nóż w brzuch ugs

I . tö̱nen [ˈtøːnən] VERB intr

1. tönen:

tönen (hörbar sein) (Stimme, Glocke)

rozbrzmiewać

2. tönen abw ugs (prahlen):

von etw tönen

przechwalać się czymś

II . tö̱nen [ˈtøːnən] VERB trans

grün tönen Haare

farbować [perf u‑] na zielono

grün tönen Wände

malować [perf po‑] na zielono

tunen [ˈtjuːnən] VERB trans AUTO

tunen Motor

regulować [perf wy‑]

tra̱ben [ˈtraːbən] VERB intr

1. traben +haben o sein (im Trab laufen):

traben

biec [perf po‑] kłusem

2. traben +sein ugs (laufen):

irgendwohin traben

biec [perf po‑] gdzieś

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] VERB trans

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

nosić

tragen Last

dźwigać

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich Dat tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

tragen

zawierać

der Brief trägt seine Unterschrift

list m zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

wydać

der Baum trägt Früchte

drzewo nt wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [perf ponieść]

tragen Leid

znosić

tragen Kreuz

dźwigać fig

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [perf wesprzeć] związek

Wissensecke: Das Herz auf der Zunge tragen

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] VERB intr

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [perf za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [perf wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw Dat [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] VERB refl

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen geh (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Siehe auch: getragen

I . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] VERB trans, intr, refl

getragen pp von tragen

II . getra̱gen [gə​ˈtraːgən] ADJ

getragen Melodie

miarowy

getragen Rhythmus

umiarkowany

I . tra̱u̱en [ˈtraʊən] VERB intr

jdm trauen

ufać [perf za‑] komuś

einer Sache Dat trauen

mieć zaufanie do czegoś

ich traute meinen Augen/Ohren nicht fig

nie wierzyłem własnym oczom/uszom

trau, schau, wem! Sprichw

najpierw trzeba kogoś poznać, zanim się mu zaufa

II . tra̱u̱en [ˈtraʊən] VERB trans

der Pfarrer hat das Brautpaar getraut

ksiądz udzielił ślubu młodej parze

sich trauen lassen

wziąć ślub

III . tra̱u̱en [ˈtraʊən] VERB refl

sich trauen etw zu tun

zdobyć [lub odważyć] się na zrobienie czegoś

sie traut sich nicht mehr nach Hause

ona już nie ma odwagi, wrócić do domu

traust du dich?

odważysz się?

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB trans

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [perf s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [perf włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich Dat einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

Wissensecke: Ins Fettnäpfchen treten

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERB intr

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw Akk treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw Akk treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw Akk treten Tür

przechodzić [perf przejść] przez coś

über etw Akk treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka f wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [perf wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [perf przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [perf przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [perf wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [perf postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw Akk treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [perf nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [perf nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Siehe auch: vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten VERB intr irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [perf wystąpić] naprzód

2. vortreten ugs:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [perf wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten VERB intr irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [perf wyjść]

heraustreten

występować [perf wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

wyjść z domu

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [perf nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [perf wyjść] na wierzch [lub z orbit] ugs

I . e̱i̱n|treten VERB intr irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [perf wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [perf rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [perf nastąpić]

eintreten (Fall)

zdarzyć się

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [perf wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [perf nadejść]

das Eintreten

wystąpienie nt

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie nt wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć f , pacjent m był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [perf zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [perf nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie nt

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [perf dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [perf wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

kopać kogoś

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [perf wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten VERB trans irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [perf wyważyć ][lub wywalać [perf wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich Dat einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten VERB intr irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [perf wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [perf ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten ugs

wychodzić [perf wyjść]

ugs ich muss austreten

muszę wyjść ugs

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [perf wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten VERB trans irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

I . trü̱ben [ˈtryːbən] VERB trans

1. trüben (trübe werden lassen):

trüben Flüssigkeit

mącić [perf z‑]

trüben Blick

zamglić

kein Wässerchen trüben können ugs

być łagodnym [lub niegroźnym]

2. trüben (beeinträchtigen):

trüben Laune, Freude, Verhältnis

psuć [perf ze‑ lub po‑]

trüben Erinnerung

niszczyć [perf z‑]

3. trüben (dunkler machen):

trüben Himmel

zasłaniać [perf zasłonić]

II . trü̱ben [ˈtryːbən] VERB refl

1. trüben:

trüben (trübe werden) (Flüssigkeit)

mętnieć [perf z‑]

trüben Blick

zamglić się

2. trüben:

trüben (dunkler werden) (Himmel)

chmurzyć [perf za‑] się

3. trüben geh:

trüben (verworren werden) (Urteilsvermögen)

stać się niejednoznacznym

trüben (Lage, Verhältnis)

stać się niejasnym

4. trüben:

trüben (beeinträchtigen) (Stimmung, Beziehung)

psuć [perf po‑] się