Übersetzungen für „knigge“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

knie <knie|ën> [kni] SUBST f

knie

Knie nt

door de knieën gaan übtr

in die Knie gehen

er zit een knie in mijn broek

mein Hosenknie ist ausgebeult

knikkende/trillende knieën

weiche Knie/zitternde Knie Pl

iets onder de knie hebben übtr

etw im Griff haben

iets onder de knie krijgen übtr

etw meistern

de rok gaat tot onder de knie

der Rock reicht über das Knie

iem op de knieën krijgen übtr

jdn in die Knie zwingen

knie·zen <kniesde, h. gekniesd> [knizə(n)] VERB intr

kniezen

sich grämen

kniezen

sich härmen form

knij·pen² <kneep, h. geknepen> [knɛipə(n)] VERB intr

knijpen

kneifen

knik·ken² <knikte, h. geknikt> [knɪkə(n)] VERB intr

1. knikken (half breken, knakken, doorbuigen):

knikken

knicken

zijn knieën knikten

seine Knie gaben nach [o. sackten ein]

met knikkende knieën

mit schlotternden Knien

2. knikken (het hoofd op en neer laten gaan):

knikken

nicken

goedkeurend knikken

beifällig nicken

ja knikken

(zustimmend) nicken

neen knikken

den Kopf schütteln

knip·mes <knipmes|sen> [knɪpmɛs] SUBST nt

knipmes

Klappmesser nt

knipmes

Schnappmesser nt

knip·pen¹ <knipte, h. geknipt> [knɪpə(n)] VERB intr

1. knippen (snijden met, van een schaar):

knippen

schneiden

2. knippen (het geluid ‘knip’ maken):

knippen

schnippen

knippen

schnipsen

knippen

schnalzen

knie·len <knielde, h./i. geknield> [knilə(n)] VERB intr

knielen (op de knieën vallen, zitten)

knien

knielen (op de knieën gaan zitten)

sich hinknien

knielen (op de knieën gaan zitten)

in die Knie gehen

de priester zit geknield voor het altaar

der Priester kniet vor dem Altar

knie·zer [knizər]

kniezer → kniesoor

Siehe auch: kniesoor

knies·oor <knies|oren> [knisor] SUBST m

kniesoor

Griesgram m

knij·per <knijper|s> [knɛipər] SUBST m

knijper (wasknijper, paperclip)

Klammer f

knijper (knijpbril)

Kneifer m

knik·ker <knikker|s> [knɪkər] SUBST m

1. knikker (speelballetje):

knikker

Murmel f

2. knikker (hoofd):

knikker

Birne f

knikker

Rübe f

een kale knikker

ein Glatzkopf

knip·sel <knipsel|s> [knɪpsəl] SUBST nt

1. knipsel (uitgeknipt bericht):

knipsel

Ausschnitt m

2. knipsel (afval):

knipsel

Schnipsel m

knipsel

Schnitzel nt

knijp² [knɛɪp] ADJ

knijp lopen

schiefgehen

rog·ge [rɔɣə] SUBST f geen Pl

rogge

Roggen m

zeg·ge [zɛɣə] INTERJ

zegge

in Worten

€ 100,-, zegge honderd euro

100 €, in Worten: einhundert Euro

zegge en schrijve

sage und schreibe

lig·gen <lag, h. gelegen> [lɪɣə(n)] VERB intr

1. liggen (zich bevinden; uitgestrekt zijn):

liggen

liegen

Antwerpen ligt aan de Schelde

Antwerpen liegt an der Schelde

dat ligt er duimendik bovenop übtr

das ist ganz offensichtlich

ga liggen! (hond)

Platz!

gaan liggen

sich hinlegen

dat ligt in de aard van de zaak

das liegt in der Natur der Sache begründet

hij ligt tweede klas

er liegt zweiter Klasse

hij laat alles liggen en loopt weg

er lässt alles stehen und liegen und läuft weg

languit gaan liggen

alle viere von sich strecken

op sterven liggen

im Sterben liegen

liggen te slapen

(daliegen und) schlafen

het huis ligt tegen de helling

das Haus liegt am Hang

ter inzage liggen

ausliegen

er liggen hele werelden tussen ons

Welten trennen uns

door elkaar liggen

durcheinanderliegen

de meningen liggen ver uit elkaar übtr

die Meinungen gehen weit auseinander

2. liggen (zaken; rusten):

liggen

liegen

dat werk is blijven liggen

die Arbeit ist liegen geblieben

een kans laten liggen übtr

eine Chance verpassen

ik heb dat boek laten liggen

ich habe das Buch liegen lassen

de voorstellen liggen op technisch gebied

die Vorschläge bewegen sich auf technischem Gebiet

3. liggen (afhangen van):

liggen

liegen

aan mij zal het niet liggen

an mir soll es nicht liegen

dat lag aan verscheidene oorzaken

das hatte mehrere Ursachen

als het aan mij ligt gaan we nu …

wenn es an mir läge, gingen wir jetzt …

dat ligt eraan

das kommt drauf an

dat ligt eraan of de zon schijnt

das hängt davon ab, ob die Sonne scheint

4. liggen (passen bij iets, iem):

liggen

liegen

die twee leerlingen liggen elkaar

die beiden Schüler verstehen sich gut

dat genre ligt mij niet

dieses Genre liegt mir nicht

dat ligt niet iedereen

das ist nicht jedermanns Sache

5. liggen (storm, wind):

liggen

sich legen

liggen

nachlassen

liggen

abflauen

de wind ging liggen

der Wind legte sich [o. ließ nach]

6. liggen (bezig zijn):

liggen

am … sein

liggen rotten

verschimmeln

liggen te zeuren tegen iem

jdm in den Ohren liegen

mij is zeer veel aan deze zaak gelegen

mir liegt sehr viel an dieser Angelegenheit

het verschil ligt daarin dat

der Unterschied besteht darin, dass

dubbel liggen (van het lachen)

sich vor Lachen biegen

het feit ligt er

das ist Tatsache

hij ligt er bij ons uit

er ist bei uns unten durch

die zaak ligt nogal gevoelig

die Angelegenheit ist ziemlich heikel

zich nergens iets aan gelegen laten liggen

sich um nichts kümmern

de controle ligt op zijn terrein

die Kontrolle fällt in sein Ressort

deze zaak ligt niet zo simpel

diese Angelegenheit ist nicht so einfach

knik <knik|ken> [knɪk] SUBST m

1. knik (gedeeltelijke breuk, knak):

knik

Knick m

2. knik (richtingsverandering):

knik

Knick m

3. knik (buiging van het hoofd):

knik

Nicken nt

knik

Kopfnicken nt

een kort knikje

ein kurzes Nicken

knip¹ <knip|pen> [knɪp] SUBST m

1. knip (geluid):

knip

Knips m

2. knip (beweging):

knip

Schnipser m

een knip met de vingers

ein Schnipser

hij is geen knip voor de neus waard übtr

er taugt zu nichts

3. knip (snee, gaatje):

knip

Schnitt m

knip

Einschnitt m

de knip van de schaar

der Scherenschnitt

kna·gen <knaagde, h. geknaagd> [knaɣə(n)] VERB intr

1. knagen (bijten):

knagen

nagen

2. knagen (onaangename gewaarwording):

knagen

nagen

knagen

bohren

een knagend geweten

ein nagendes Gewissen

knagende kiespijn

bohrende Zahnschmerzen Pl