Niederländisch » Deutsch

Übersetzungen für „vinkenzetten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

in·een·zet·ten: Verb
uit·een·zet·ten: Verb
ge·van·gen·zet·ten: Verb
open·zet·ten: Verb
in·zet·ten: Verb
ver·zet·ten: Verb
aan·zet·ten: Verb
be·zet·ten: Verb
na·zet·ten: Verb
bij·zet·ten: Verb
ont·zet·ten: Verb
uit·zet·ten: Verb
weg·zet·ten: Verb
vin·ken·slag: Nomen
af·zet·ten: Verb
om·zet·ten: Verb
op·zet·ten: Verb
door·zet·ten: Verb

Meintest du vielleicht: ineenzetten , uiteenzetten , gevangenzetten , verzetten , inzetten , openzetten , wegzetten , uitzetten , ontzetten , bijzetten , nazetten , bezetten , aanzetten , doorzetten , opzetten , omzetten , afzetten und vinkenslag

in·een·zet·ten <zette ineen, h. ineengezet> [ɪnenzɛtə(n)] VERB trans

ineenzetten

zusammensetzen

uit·een·zet·ten <zette uiteen, h. uiteengezet> [œytenzɛtə(n)] VERB trans

1. uiteenzetten (van elkaar verwijderd zetten):

uiteenzetten

auseinandersetzen

uiteenzetten

auseinanderstellen

2. uiteenzetten (verklaren):

uiteenzetten

darlegen

uiteenzetten

darstellen

uiteenzetten

ausführen

uiteenzetten

erörtern

ik zal u de zaak uiteenzetten

ich werde Ihnen die Sache mal darlegen

ge·van·gen·zet·ten <zette gevangen, h. gevangengezet> [ɣəvɑŋə(n)zɛtə(n)] VERB trans

gevangenzetten

einsperren

gevangenzetten

festsetzen

open·zet·ten <zette open, h. opengezet> [opə(n)zɛtə(n)] VERB trans

openzetten

öffnen

openzetten

aufmachen ugs

een deur openzetten

eine Tür öffnen [o. aufmachen]

de gaskraan openzetten

den Gashahn aufdrehen

de deuren wijd openzetten voor iets übtr

einer Sache Dat Tür und Tor öffnen

zijn huis voor iem openzetten

jdm sein Haus öffnen

in·zet·ten¹ <zette in, h. ingezet> [ɪnzɛtə(n)] VERB trans

ansetzen zu +Dat

de achtervolging inzetten

die Verfolgung aufnehmen

de achtervolging inzetten

zur Verfolgung ansetzen

4. inzetten:

inzetten SPORT, muz.

einsetzen

ver·zet·ten¹ <verzette, h. verzet> [vərzɛtə(n)] VERB trans

1. verzetten:

verzetten (verplaatsen)

versetzen

verzetten (verplaatsen)

verstellen

verzetten (verplaatsen)

umstellen

verzetten (meubels)

verrücken

verzetten (meubels)

verschieben

verzetten (tijd)

verlegen

bergen kunnen verzetten übtr

Bäume ausreißen können

wie heeft mijn boeken verzet?

wer hat meine Bücher verstellt?

een feest verzetten

eine Feier (auf einen anderen Tag) verlegen [o. verschieben]

hij kan veel werk verzetten

er kann viel Arbeit leisten

de klok verzetten

die Uhr umstellen

geen poot verzetten

keinen Finger krummmachen

stoelen verzetten

Stühle verrücken

geen voet kunnen verzetten

sich nicht von der Stelle rühren können

zich verzetten

sich anderswohin setzen

2. verzetten (verdrijven):

verzetten

vertreiben

verzetten

überwinden

zijn zorgen verzetten

seine Sorgen vertreiben

3. verzetten (ontspannen):

verzetten

zerstreuen

zich verzetten

sich entspannen

zoiets verzet de zinnen

so etw bietet Zerstreuung

aan·zet·ten¹ <zette aan, h. aangezet> [anzɛtə(n)] VERB trans

1. aanzetten (vastmaken):

aanzetten

ansetzen

knopen aanzetten

Knöpfe ansetzen

2. aanzetten (aansporen):

aanzetten

anspornen

leerlingen aanzetten

Schüler anspornen

de paarden aanzetten

die Pferde antreiben

iem tot spoed aanzetten

jdn zur Eile (an)treiben

iem tot diefstal aanzetten

jdn zum Diebstahl anstiften

3. aanzetten:

aanzetten (in werking stellen)

anstellen

aanzetten (motor)

anlassen

de radio aanzetten

das Radio anstellen

4. aanzetten (meer nadruk geven):

aanzetten

betonen

de lippen aanzetten

die Lippen nachziehen

5. aanzetten ((bijna) tegen iets anders zetten):

aanzetten

anlehnen

de deur aanzetten

die Tür anlehnen

een dominosteen aanzetten

einen Dominostein anlegen

stoelen aanzetten

Stühle anschieben

6. aanzetten (scherpen):

aanzetten

abziehen

het mes aanzetten

das Messer abziehen

7. aanzetten (beginnen):

aanzetten

ansetzen

de atleet zette de sprint aan

der Athlet setzte zum Spurt an

met een oud verhaal komen aanzetten

eine alte Geschichte auftischen

be·zet·ten <bezette, h. bezet> [bəzɛtə(n)] VERB trans

1. bezetten (een plaats, ruimte):

bezetten

besetzen

bezetten

belegen

2. bezetten (een gebied, gebouw):

bezetten

besetzen

3. bezetten (voorzien van):

bezetten

besetzen

4. bezetten (bekleden):

bezetten

innehaben

bezetten

bekleiden form

5. bezetten (tijd):

bezetten

in Anspruch nehmen

bezetten

besetzen

6. bezetten muz. (toneel):

bezetten

besetzen

na·zet·ten <zette na, h. nagezet> [nazɛtə(n)] VERB trans (vervolgen)

nazetten

nachsetzen +Dat

bij·zet·ten <zette bij, h. bijgezet> [bɛizɛtə(n)] VERB trans

1. bijzetten (plaatsen bij):

bijzetten

dazustellen

bijzetten

hinzufügen

2. bijzetten (begraven):

bijzetten

beisetzen

bijzetten

bestatten

3. bijzetten (toevoegen):

bijzetten

verleihen

aan iets kracht bijzetten

einer Sache Dat Nachdruck verleihen

hij heeft niets meer (om) bij te zetten

er hat nichts mehr zuzusetzen

ont·zet·ten <ontzette, h. ontzet> [ɔntsɛtə(n)] VERB trans

1. ontzetten:

ontzetten (een ambt, recht ontnemen)

absetzen

ontzetten (een ambt, recht ontnemen)

entheben form

ontzetten (recht)

entziehen

uit de ouderlijke macht ontzetten (kind)

(ein Kind) der elterlichen Sorge entziehen

uit de ouderlijke macht ontzetten (m.b.t. de ouder)

jdm das Sorgerecht entziehen

de burgemeester werd uit zijn ambt ontzet

der Bürgermeister wurde abgesetzt [o. wurde seines Amtes enthoben]

2. ontzetten (bevrijden):

ontzetten

befreien

ontzetten mil.

entsetzen

3. ontzetten (doen schrikken):

ontzetten

entsetzen

ontzetten

aus der Fassung bringen

uit·zet·ten¹ <zette zich uit, h. zich uitgezet> [œytsɛtə(n)] VERB wk ww

uitzetten zich uitzetten (in omvang toenemen):

uitzetten

sich ausdehnen

weg·zet·ten <zette weg, h. weggezet> [wɛxsɛtə(n)] VERB trans

1. wegzetten (terzijde zetten):

wegzetten

wegsetzen

wegzetten

wegstellen

wegzetten

beiseitestellen [o. setzen]

zet die koffers een eindje weg

stell(e) diese Koffer mal ein bisschen beiseite

2. wegzetten (wegbergen):

wegzetten

wegstellen

wegzetten

wegsetzen

wegzetten

wegräumen

3. wegzetten (verkopen):

wegzetten

verkaufen

wegzetten

absetzen

vin·ken·slag¹ [vɪŋkə(n)slɑx] SUBST m geen Pl (zang)

vinkenslag

Finkenschlag m

af·zet·ten¹ <zette af, h. afgezet> [ɑfsɛtə(n)] VERB trans

1. afzetten (afnemen en ergens neerzetten):

afzetten

absetzen

de bril afzetten

die Brille absetzen

2. afzetten (buiten werking stellen):

afzetten

abstellen

een motor afzetten

einen Motor abstellen

3. afzetten (amputeren):

afzetten

abnehmen

een arm afzetten

einen Arm abnehmen

4. afzetten (ontfutselen):

afzetten

ablocken

iem tien euro afzetten

jdm zehn Euro abluchsen

5. afzetten (oplichten):

afzetten

prellen

een klant voor tien euro afzetten

einen Kunden um zehn Euro prellen [o. betrügen]

6. afzetten:

afzetten (afscheiden)

(ab)sperren

afzetten (omheinen)

umzäunen

een bouwterrein afzetten

ein Baugelände umzäunen

het huis was door de politie afgezet

das Haus wurde von der Polizei abgesperrt

een weg afzetten

eine Straße sperren

7. afzetten (van, tegen iets afduwen):

afzetten

abstoßen

afzetten scheepv.

absetzen

een sloep afzetten

ein Beiboot absetzen

zich afzetten

abspringen

zich afzetten tegen iets/iem übtr

sich gegen etw/jdn wehren

8. afzetten (uit zijn ambt ontzetten):

afzetten

absetzen

een koning afzetten

einen König absetzen

9. afzetten (op enige afstand plaatsen):

afzetten

abrücken

afzetten übtr

abschütteln

iets niet van zich kunnen afzetten

etw nicht loswerden

zorgen van zich afzetten übtr

Sorgen (von sich) abschütteln

de stoelen van de muur afzetten

die Stühle von der Wand abrücken

10. afzetten (laten uitstappen):

afzetten

absetzen

een passagier bij de halte afzetten

einen Fahrgast bei der Haltestelle absetzen

11. afzetten (markeren):

afzetten

absetzen

de met geel en rood afgezette wagens

die mit gelb und rot abgesetzten Wagen

twee visies tegen elkaar afzetten übtr

zwei Auffassungen einander gegenüberstellen

12. afzetten:

afzetten (omboorden)

besetzen

afzetten (omboorden)

verbrämen

afzetten (met stenen enz.)

einfassen

een jas [o. afgezet] met bont

ein pelzverbrämter Mantel

13. afzetten (van de hand doen):

afzetten

absetzen

goederen afzetten

Waren absetzen

14. afzetten (de afmetingen, het verloop aanduiden):

afzetten

markieren

een vaarwater afzetten met boeien

ein Fahrwasser mit Bojen markieren

15. afzetten (laten bezinken, neerslaan):

afzetten

(sich) absetzen

vuil afzetten

Schmutz absetzen

om·zet·ten¹ <zette om, h. omgezet> [ɔmzɛtə(n)] VERB trans

1. omzetten (van plaats laten verwisselen):

omzetten

umsetzen

omzetten

umstellen

zinnen omzetten

Sätze umstellen

2. omzetten (in een andere stand brengen):

omzetten

umschalten

omzetten

umstellen

de wissel omzetten

die Weiche (um)stellen

3. omzetten (verzetten):

omzetten

wegsetzen

omzetten

umsetzen

kun je die vaas een eindje omzetten?

kannst du die Vase etw weiter wegsetzen?

4. omzetten (verhandelen):

omzetten

umsetzen

een miljoen omzetten

eine Million umsetzen

5. omzetten (veranderen):

omzetten

umsetzen

omzetten

umwandeln

water in stoom omzetten

Wasser in Dampf umwandeln

zijn beloften in daden omzetten übtr

seine Versprechungen in die Tat umsetzen

6. omzetten muz.:

omzetten

transponieren

op·zet·ten² <zette op, h. opgezet> [ɔpsɛtə(n)] VERB trans

1. opzetten (overeind zetten):

opzetten

aufsetzen

opzetten

aufstellen

opzetten

aufrichten

de paraplu opzetten

den Regenschirm aufspannen

een tent opzetten

ein Zelt aufschlagen

voor iem een val opzetten

jdm eine Falle stellen

2. opzetten (op het hoofd zetten):

opzetten

aufsetzen

zijn hoed opzetten

den [o. seinen] Hut aufsetzen

3. opzetten (op het vuur zetten):

opzetten

aufsetzen

theewater opzetten

Teewasser aufsetzen

4. opzetten (op touw zetten):

opzetten

organisieren

opzetten

veranstalten

5. opzetten (dode dieren):

opzetten

ausstopfen

opzetten

präparieren

6. opzetten (opstoken):

opzetten

aufhetzen

opzetten

aufwiegeln

opzetten

aufstacheln

iem opzetten tegen iem/iets

jdn gegen jdn/etw aufhetzen

een plaatje opzetten

eine Platte auflegen

zet 'm op, jongens!

jetzt nichts wie ran, Kinder!

door·zet·ten¹ <zette door, h. doorgezet> [dorzɛtə(n)] VERB intr

1. doorzetten (met meer kracht optreden):

doorzetten

zunehmen

doorzetten

anschwellen

2. doorzetten (volharden):

doorzetten

durchhalten

doorzetten

nicht aufgeben

Wörterbuch durchsuchen

Niederländisch

Übersetzungen für „vinkenzetten“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

in·een·zet·ten <zette ineen, h. ineengezet> [ɪnenzɛtə(n)] VERB trans

uit·een·zet·ten <zette uiteen, h. uiteengezet> [œytenzɛtə(n)] VERB trans

1. uiteenzetten (van elkaar verwijderd zetten):

2. uiteenzetten (verklaren):

ge·van·gen·zet·ten <zette gevangen, h. gevangengezet> [ɣəvɑŋə(n)zɛtə(n)] VERB trans

open·zet·ten <zette open, h. opengezet> [opə(n)zɛtə(n)] VERB trans

in·zet·ten1 <zette in, h. ingezet> [ɪnzɛtə(n)] VERB trans

1. inzetten (aanbrengen):

2. inzetten (in actie laten komen):

3. inzetten (beginnen te doen):

4. inzetten:

ver·zet·ten1 <verzette, h. verzet> [vərzɛtə(n)] VERB trans

1. verzetten:

2. verzetten (verdrijven):

3. verzetten (ontspannen):

aan·zet·ten1 <zette aan, h. aangezet> [anzɛtə(n)] VERB trans

1. aanzetten (vastmaken):

2. aanzetten (aansporen):

3. aanzetten:

4. aanzetten (meer nadruk geven):

5. aanzetten ((bijna) tegen iets anders zetten):

6. aanzetten (scherpen):

7. aanzetten (beginnen):

be·zet·ten <bezette, h. bezet> [bəzɛtə(n)] VERB trans

1. bezetten (een plaats, ruimte):

2. bezetten (een gebied, gebouw):

3. bezetten (voorzien van):

4. bezetten (bekleden):

5. bezetten (tijd):

6. bezetten muz. (toneel):

na·zet·ten <zette na, h. nagezet> [nazɛtə(n)] VERB trans (vervolgen)

bij·zet·ten <zette bij, h. bijgezet> [bɛizɛtə(n)] VERB trans

1. bijzetten (plaatsen bij):

2. bijzetten (begraven):

3. bijzetten (toevoegen):

ont·zet·ten <ontzette, h. ontzet> [ɔntsɛtə(n)] VERB trans

1. ontzetten:

2. ontzetten (bevrijden):

3. ontzetten (doen schrikken):

uit·zet·ten1 <zette zich uit, h. zich uitgezet> [œytsɛtə(n)] VERB wk ww

uitzetten zich uitzetten (in omvang toenemen):

weg·zet·ten <zette weg, h. weggezet> [wɛxsɛtə(n)] VERB trans

1. wegzetten (terzijde zetten):

2. wegzetten (wegbergen):

3. wegzetten (verkopen):

vin·ken·slag1 [vɪŋkə(n)slɑx] SUBST m geen Pl (zang)

af·zet·ten1 <zette af, h. afgezet> [ɑfsɛtə(n)] VERB trans

1. afzetten (afnemen en ergens neerzetten):

2. afzetten (buiten werking stellen):

3. afzetten (amputeren):

4. afzetten (ontfutselen):

5. afzetten (oplichten):

6. afzetten:

7. afzetten (van, tegen iets afduwen):

8. afzetten (uit zijn ambt ontzetten):

9. afzetten (op enige afstand plaatsen):

10. afzetten (laten uitstappen):

11. afzetten (markeren):

12. afzetten:

13. afzetten (van de hand doen):

14. afzetten (de afmetingen, het verloop aanduiden):

15. afzetten (laten bezinken, neerslaan):

om·zet·ten1 <zette om, h. omgezet> [ɔmzɛtə(n)] VERB trans

1. omzetten (van plaats laten verwisselen):

2. omzetten (in een andere stand brengen):

3. omzetten (verzetten):

4. omzetten (verhandelen):

5. omzetten (veranderen):

6. omzetten muz.:

op·zet·ten2 <zette op, h. opgezet> [ɔpsɛtə(n)] VERB trans

1. opzetten (overeind zetten):

2. opzetten (op het hoofd zetten):

3. opzetten (op het vuur zetten):

4. opzetten (op touw zetten):

5. opzetten (dode dieren):

6. opzetten (opstoken):

door·zet·ten1 <zette door, h. doorgezet> [dorzɛtə(n)] VERB intr

1. doorzetten (met meer kracht optreden):

2. doorzetten (volharden):

in·zet·ten¹ <zette in, h. ingezet> [ɪnzɛtə(n)] VERB trans

ver·zet·ten¹ <verzette, h. verzet> [vərzɛtə(n)] VERB trans

aan·zet·ten¹ <zette aan, h. aangezet> [anzɛtə(n)] VERB trans

uit·zet·ten¹ <zette zich uit, h. zich uitgezet> [œytsɛtə(n)] VERB wk ww

vin·ken·slag¹ [vɪŋkə(n)slɑx] SUBST m geen Pl (zang)

af·zet·ten¹ <zette af, h. afgezet> [ɑfsɛtə(n)] VERB trans

om·zet·ten¹ <zette om, h. omgezet> [ɔmzɛtə(n)] VERB trans

op·zet·ten² <zette op, h. opgezet> [ɔpsɛtə(n)] VERB trans

door·zet·ten¹ <zette door, h. doorgezet> [dorzɛtə(n)] VERB intr