Übersetzungen für „adligen“ im Niederländisch » Deutsch-Wörterbuch

(Springe zu Deutsch » Niederländisch)

lig·gen <lag, h. gelegen> [lɪɣə(n)] VERB intr

1. liggen (zich bevinden; uitgestrekt zijn):

liggen

liegen

Antwerpen ligt aan de Schelde

Antwerpen liegt an der Schelde

dat ligt er duimendik bovenop übtr

das ist ganz offensichtlich

ga liggen! (hond)

Platz!

gaan liggen

sich hinlegen

dat ligt in de aard van de zaak

das liegt in der Natur der Sache begründet

hij ligt tweede klas

er liegt zweiter Klasse

hij laat alles liggen en loopt weg

er lässt alles stehen und liegen und läuft weg

languit gaan liggen

alle viere von sich strecken

op sterven liggen

im Sterben liegen

liggen te slapen

(daliegen und) schlafen

het huis ligt tegen de helling

das Haus liegt am Hang

ter inzage liggen

ausliegen

er liggen hele werelden tussen ons

Welten trennen uns

door elkaar liggen

durcheinanderliegen

de meningen liggen ver uit elkaar übtr

die Meinungen gehen weit auseinander

2. liggen (zaken; rusten):

liggen

liegen

dat werk is blijven liggen

die Arbeit ist liegen geblieben

een kans laten liggen übtr

eine Chance verpassen

ik heb dat boek laten liggen

ich habe das Buch liegen lassen

de voorstellen liggen op technisch gebied

die Vorschläge bewegen sich auf technischem Gebiet

3. liggen (afhangen van):

liggen

liegen

aan mij zal het niet liggen

an mir soll es nicht liegen

dat lag aan verscheidene oorzaken

das hatte mehrere Ursachen

als het aan mij ligt gaan we nu …

wenn es an mir läge, gingen wir jetzt …

dat ligt eraan

das kommt drauf an

dat ligt eraan of de zon schijnt

das hängt davon ab, ob die Sonne scheint

4. liggen (passen bij iets, iem):

liggen

liegen

die twee leerlingen liggen elkaar

die beiden Schüler verstehen sich gut

dat genre ligt mij niet

dieses Genre liegt mir nicht

dat ligt niet iedereen

das ist nicht jedermanns Sache

5. liggen (storm, wind):

liggen

sich legen

liggen

nachlassen

liggen

abflauen

de wind ging liggen

der Wind legte sich [o. ließ nach]

6. liggen (bezig zijn):

liggen

am … sein

liggen rotten

verschimmeln

liggen te zeuren tegen iem

jdm in den Ohren liegen

mij is zeer veel aan deze zaak gelegen

mir liegt sehr viel an dieser Angelegenheit

het verschil ligt daarin dat

der Unterschied besteht darin, dass

dubbel liggen (van het lachen)

sich vor Lachen biegen

het feit ligt er

das ist Tatsache

hij ligt er bij ons uit

er ist bei uns unten durch

die zaak ligt nogal gevoelig

die Angelegenheit ist ziemlich heikel

zich nergens iets aan gelegen laten liggen

sich um nichts kümmern

de controle ligt op zijn terrein

die Kontrolle fällt in sein Ressort

deze zaak ligt niet zo simpel

diese Angelegenheit ist nicht so einfach

ade·len <adelde, h. geadeld> [adələ(n)] VERB trans

adelen

adeln

ade·men¹ <ademde, h. geademd> [adəmə(n)] VERB trans

ademen

atmen

ei·gen <eigen, eigener, meest eigen> [ɛiɣə(n)] ADJ

1. eigen (aan de betrokkene(n) toebehorend):

eigen

eigen

eigen baas zijn

sein eigener Herr sein

op eigen benen staan

auf eigenen Füßen stehen

voor eigen gebruik

zum persönlichen Bedarf

hij kwam in eigen persoon

er kam höchstpersönlich

eigen weg

Privatweg m

bemoei je met je eigen zaken

kümmere dich um deine eigenen Angelegenheiten

2. eigen (uitgaand van iem zelf):

eigen

eigen

op eigen gezag

auf eigene Verantwortung

naar eigen goeddunken

nach eigenem Ermessen

op (zijn) eigen houtje

auf eigene Faust

uit eigen wil

aus eigenem Entschluss

3. eigen (kenmerkend):

eigen

eigen

dat is hem eigen

das ist ihm eigen

4. eigen (vertrouwd):

eigen

vertraut

eigen

vertraulich

zich iets eigen maken

sich Dat etw aneignen

5. eigen (de streek, het land van herkomst):

eigen

eigen

eigen

einheimisch

de eigen taal

die eigene Sprache

bui·gen² <boog, h. gebogen> [bœyɣə(n)] VERB trans (doen krommen)

buigen

beugen

buigen

biegen

het hoofd buigen

den Kopf neigen [o. senken]

het hoofd buigen übtr

den Nacken beugen

de knieën buigen

die Knie beugen

zich over het werk buigen übtr

sich in die Arbeit knien

een teen/stok buigen

einen Zeh krümmen/einen Stock biegen

iems wil buigen

jds Willen beugen

nei·gen¹ <neigde, h. geneigd> [nɛiɣə(n)] VERB trans

neigen

neigen

zui·gen¹ <zoog, h. gezogen> [zœyɣə(n)] VERB trans

zuigen

saugen

tui·gen <tuigde, h. getuigd> [tœyɣə(n)] VERB trans

1. tuigen (paard):

tuigen

anschirren

een paard tuigen

ein Pferd anschirren

2. tuigen scheepv.:

tuigen

(auf)takeln

le·ni·gen <lenigde, h. gelenigd> [lenəɣə(n)] VERB trans

lenigen

lindern

lenigen

mildern

be·zi·gen <bezigde, h. gebezigd> [bezəɣə(n)] VERB trans

bezigen

gebrauchen

bezigen

verwenden

al zijn invloed bezigen

all seinen Einfluss anwenden

ma·ti·gen¹ <matigde, h. gematigd> [matəɣə(n)] VERB trans

matigen

mäßigen

de lonen matigen

die Lohnerhöhungen mäßigen

matig uw snelheid!

Tempo drosseln!

drei·gen¹ <dreigde, h. gedreigd> [drɛiɣə(n)] VERB trans

dreigen

drohen

hij dreigde hem te zullen ontslaan

er drohte, ihn zu entlassen

iem met straf dreigen

jdm eine Strafe androhen

le·di·gen <ledigde, h. geledigd> [ledəɣə(n)] VERB trans

ledigen

leeren

ledigen

entleeren

no·di·gen <nodigde, h. genodigd> [nodəɣə(n)] VERB trans

nodigen

(ein)laden

nodigen

bitten

lie·gen <loog, h. gelogen> [liɣə(n)] VERB trans

liegen

lügen

liegen ugs

schwindeln

hij liegt (als)of het gedrukt staat

er lügt wie gedruckt

dat lieg je

du lügst

zich door liegen eruit redden

sich herauslügen [o. durchlügen]

kritiek die er niet om liegt

gepfefferte Kritik

tegen iem liegen

jdn belügen [o. anlügen]

onbeschaamd tegen iem staan liegen

jdm ins Gesicht lügen

zit toch niet zo te liegen

lüg doch nicht so

zonder te liegen

ungelogen

dat is allemaal gelogen

das ist alles erlogen

dat liegt er niet om (dat is niet mis)

das hat sich gewaschen

dat liegt er niet om (geen kleinigheid)

das ist kein Pappenstiel

dat liegt er niet om (duidelijk)

das ist nicht ohne

dat liegt er niet om (dat is onverbloemd)

die [o. der] nimmt kein Blatt vor den Mund

na·da·gen [nadaɣə(n)] SUBST Pl (ouderdom)

nadagen

alte(n) Tage Pl

nadagen

Lebensabend m

in/op zijn nadagen zijn

altern

de nadagen van de gouden eeuw

der Ausklang des goldenen Zeitalters

in/op zijn nadagen zijn

im Niedergang begriffen sein

vlie·gen¹ <vloog, h. gevlogen> [vliɣə(n)] VERB trans

1. vliegen (door de lucht vervoeren):

vliegen

fliegen

2. vliegen (besturen):

vliegen

fliegen